احمد زیدآبادی در کانال تلگرامی خود نوشت:
پذیرش اینکه الکسی ناوالنی چهرهٔ مخالف ولادیمیر پوتین در زندان روسیه به مرگ طبیعی از دنیا رفته باشد، مثل این است که بپذیریم پوتین به وعدههای مکررش مبنی بر عدم حملهٔ نظامی به اوکراین عمل کرده است!
در واقع تبعید یک ناراضی سیاسی به زندانی در قطب شمال، کمتر از مرگ او ناراحتکننده و غیرانسانی نبود.
دنیا روز به روز به جای بیرحمانهتری تبدیل میشود و پوتین و پوتینیسم هم در بیرحمانهتر کردن آن نقش ممتازی به عهده دارند.
گویی سقوط و ظهور متداوم رهبران و رژیمهای خودکامه در روسیه، تقدیر این کشور بزرگ و نابغهخیز شده است. خداوند آن را نجات دهد.
مطالب بیشتر از این نویسنده:
بازی بیموقع در زمینِ نامناسب!
احمد زیدآبادی
اختلافی که بین اصلاحطلبان بر سر حضور یا عدم حضور در پای صندوقهای رأی در 11 اسفند بروز کرده است، برای جامعه بیمعنا و بیاثر، برای اصولگرایان مایۀ تفریح و سرگرمی و برای خودشان اسباب نقاری تازه و بیدلیل است.
با حضور یا عدم حضور آنها در انتخابات، قرار نیست هیچ اتفاق تعیینکنندهای رخ دهد. بخشی از سرمایۀ اجتماعی اصلاحطلبان به دلایل مختلف سوخته و بخشی دیگر به محاق رفته است. سرمایۀ سوخته را با مواضع رادیکال نمیتوان احیاء کرد و سرمایۀ به محاق رفته نیز از طریق جنجال بر سر انتخابات بسیج نمیشود.
به نظرم طیف وسیعی از اصلاحطلبان همچنان فاقد تحلیل منسجم از شرایط داخلی و منطقهای و بینالمللی ایران، فاقد استراتژی معطوف به نتایج بلندمدت و اسیر سیاست روزمرهاند و همین موضوع سبب شده است که هم به نقش سلبی یا ایجابی خود بیش از اندازۀ واقعی آن بها دهند و هم در دو جهت معکوس، برای خود هزینهتراشی کنند.
وقتی زمان، زمان شما نباشد، هرگونه تقلا و بیتابی فقط کار را خرابتر میکند. برخی گمان میکنند در هر زمین و زمانی مسئولیتی تاریخی برای انجام عملی خاص بر دوش دارند، بنابراین بیموقع و بیجهت و بیپروا خود را به وسط بازی پرتاب میکنند و هر نتیجهای هم که به بار آید، آن را به پای دستاوردها و افتخارات خود می نویسند، حتی اگر عواقب کار برای مملکت خرابتر شده باشد. نیمی از گرفتاریهای جامعۀ ما در این 150 سالۀ اخیر نتیجۀ همین رفتارهاست اما به جای آسیبشناسی و نقد آنها، یکریز به آنها میبالیم و افتخار میکنیم.
به نظر من، زمانِ اکنون، زمان بازی اصلاحطلبان نیست همانطور که در سال 96 نبود، اما با مقداری صبر و شکیبایی و طمأنینه زمان نقش آفرینی آنها در آیندهای نزدیک فرا میرسد البته اگر تا آن موقع باقیماندۀ سرمایۀ به محاق رفتۀ خود را نیز نسوخته باشند!