تراژیک است از کف دادن آن همه حمایت وسیع مردمی که با اخلاص بر دور حکومتی که بشارت آزادی وعدالت میدادگرد آمده بودند، که با رای بالای نود درصدی بر مسندی بافته شده از آرزو‌های یک ملت نشستند. آن دیروز بود! وامروز این فلاکت گدائی رای و نهایت بسنده کردن به رای جیره خوران و چپاول گران حکومتی.
اما بخش کمدی آن که خنده دار تر از هر نمایشنامه کمدی است. ظاهر شدن تعدادی از همین حکومتیان دزد، غارتگر، عناصر ابن الوقت بی مقدار در سیمای نمایندگان مردم در مجلس! بی شرم ترین افراد که همان لیاقت نماینده شدن در مجلس شورای اسلامی، تصویب لایحه برای حجاب و عفاف، در خواست از دستگاه قضاء برای گسترش اعدامها را دارند.
عدم شرکت مردم وندادن رای! حاصل چهل سال مبارزه مردم در اشکال مختلف است. حاصل اعتراضات در طی این چهل سال. از جنش دانشجوئی تا جنبش سبز! از جنبش سبز تا جنبش مهسا. از کمپین یک میلیون امضا، تا چهار شنبه‌های سفید. از آبان نود هشت تا امروز. از شکنجه وزندان هزاران زن، مرد مبارز. از اعدام وکشته شدن زیبا ترین فرزندان این آب وخاک، بدست همین حکومت جبار. از فساد، اختلاس، دزدی، باند بازی، دسته بندی‌های گروهی که حاصلی حز فقر فلاکت وتورم برای ملت نداشت ونهایت رسیدن بچنین روزی که هنوز روز‌های سرنوشت سازش در پیش روست.
تمامی این‌ها حاصل مبارزه یک ملت است. ملتی که در جایگاه چهل سال خود نیاستاد. ببهای سنگین قدم بقدم جلو آمده. در فکر بزیر کشیدن کامل این حکومت جانی با پیامی روشن "زمانتان سر رسیده است نه مشروعیتی و نه وجاهتی. و نه حمایتی مردمی! مستعجل و رفتنی هستید. " مبارزان داخل در تمامی این سال‌ها بجان کوشیده وبا پایداری ومقاومت خود چنین روزی را برای دیکتاتور رقم زدند. مسلم نقش اساسی وتعین کننده در روز‌های آتی را نیز خواهند داشت.
حال همین ملت، همین رای نداده گان، رای سفید داده‌ها، آیا حق ندارند از اپوزیسیون خارج از کشور بپرسند. شما در این چهل سال چه کرده‌اید؟
البته کسی منکر نقش آگاهی بخش این اپوزیسیون، نقش رسانه‌ای آنها، نقش چهره‌های مطرح وتاثیر گذار آنها در جنبش داخل کشور وغیر مستقیم شکل دادن به بخشی از جنبش سیاسی واجتماعی داخل کشور نیست. وجود نزدیک به ده میلیون ایرانی تحصیل کرده، متخصص، وچهره‌های سرشناس علمی واجتماعی، هر یک با ویژگی‌های خود مسلما نقش زیادی در شکل گیری تفکر اعتراضی وآرزومندی یک زندگی آرام، شاد، بی دغدغه از نیروهای سرکوب! در دهنیت مردم بخصوص جوان‌ها داشته است. نقش آقای رضا پهلوی، نقش خانم مسیح علی نژاد، چهره‌های مطرح، جریان‌ها واحزاب سیاسی، فعالان خارج کشور در این بریدن وجلوتر آمدن مردم بی تاثیر نبوده ونیست.
بخش‌های وسیعی از مردم معترض در داخل کشور، بخصوص جوان‌ها بخوبی تاثیر اپوزیسیون خارج ونقش بزرگی را که این اپوزیسیون بازی می‌کند! میدانند. از این رو می‌پرسند ملت از جائی که چهل سال قبل ایستاده بود! در این محیط خفقان و سرکوب صدها قدم جلوتر آمده است، جلو آمدنی که بر دامنه اتحاد ملت می‌افزایدو آنها را در مبارزه با آخوند‌ها و نظامیان متشکل تر و قوی تر می‌کند. شما آقای رضا پهلوی که پیام شادباش میدهید. "از مردم بخاطراتحاد کم نطیر‌شان تجلیل می‌کنید. و"از اتحادی کم‌نظیر در بایکوت انتخابات سخن می‌گوئید. " آن را، " بزرگترین نافرمانی مدنی که تاریخ خود را رقم زدند. که نقطه‌ عطفی بود مهم در مسیر و شیوه مبارزه‌‌مان برای بازپس‌گیری ایران؛ باور به اینکه قدرت و تعداد ما بسیار بسیار بیشتر از نیروی سرکوب رژیم است. " می‌دانید!
خود بعنوان رهبر بخشی از اپوزرسیون خارج از کشور در رابطه با امر اتحاد‌ها چه کردید؟ مگر نه که ایفای نقش تلطیف کننده ووحدت بخش یکی از مهم ترین ویژگی‌های یک رهبر است؟ مگر نه که سعه صدر و صبوری در کار مبارزه برای رسیدن به هدفی مشترک از ویژگی‌های یک رهبر بحساب می‌آید؟ مگر نه این که در کنارپاسخگوئی به اعتماد آن دسته از مردمی که هواداری شما می‌کنند وامید به شما می‌بندند! صلابت و ایستادگی شما را در برابر کسانی مانع از نزدیکی شما بدیگر نیرو‌های اپوزیسیون می‌شوند را نیز طلب می‌کنند؟ امری که جنم واتوریته شما بر‌ای هدایت حداقل نیرو‌های طرفدار شما ممکن می‌سازد.
روشنتر بنویسم آن بخش از سلطنت طلبانی که دماغ بالا می‌گیرند و هیچ نیروئی را در‌شان خود وایستادن در کنارخود نمی‌دانند! آیاغمخوار ملت و ومبارز در جهت رهائی این ملت هستند؟ اگر عشقی به این سرزمبن ومردم آن عمیقا در قلب خود دارند. قبول می‌کنند که هیج چیز بالا تر از منافع آن مردم در یک مبارزه سیاسی نیست؟ باید که نقش شما در رابطه با نزدیکی بدیگر نیرو‌های اپوزیسیون وهمکاری مشترک را بپذیرند.
برای من بعنوان یک کوشنده، یک مبارز سیاسی پیر شده! هیچ چیز جز رستگاری، آزادی وعدالت مردم برایم اولویت ندارد. مبارزه بخاطر منافع مردم که عنوان بر دار نیست! که چون مدالی بر سینه آویخت. بگذار مردم خود مدال بر سینه مبارزان خود بزنند. مردم خود در جریان مبارزه رهبران خود را انتخاب می‌کنند وبعد از پیروزی نیز دریک انتخابات آزاد نوع رهبری را که باز حاصل تجربه مبارزه ودیدن عملی، عمل کرد رهبران جنبش است! انتخاب می‌کنند.
شما که خاطر، جمعی با شماست بیشتر از هر کس مسئولید! وبیشتر از هر کس باید تلاش گر پاکیزه کردن راه پر شده از غبار، غبار بر انگیزان باشید!
این قدرت شما خواهد بود که بتوانید مدیریت کنید تنش بوجود آمده ببن نیرو‌های اپوزیسیون حداقل آن بخش از نیرو‌ها را که هم راستا با شما حداقل در این مرحله از جنبش فکر می‌کنند.
کسانی که روزی در اوج جنبش مهسا در زیر یک سقف گرد آمدید ومنشور مهسا را نوشتید. غلط بود یا درست مسئله امروز نیست. مسئله آن ظرفیت وپتانسیلی بود که در آن جمع وجود داشت که اجازه می‌داد گرد هم بیائید وبا محور قرار دادن امر جنبش و خواست مردم تصمیم گیری کنید..
متاسفانه باز بهر دلیل آن تفاهم به یک پیوند محکم، جاندار بدل نگردید. حال هر کدام از طرفین حدیث خود می‌گویند. برخوردی مخرب وضربه زننده در این مقطع حساس زمانی. امروز در این بزنگاه که مردم دارند پای در میدان مبارزه‌ای می‌گذارند که خامنه‌ای با صف آرائی جدید خود با سیمائی کاملا روشن وتهدید کننده بمیدان در آمده ومقابل مردم بجان آمده از گرانی، تورم، عدم آزادی، نبود عدالت. ایستاده! آیا شکل دادن و حضور یک اپوزیسیون قوی در داخل وخارج مهم ترین وظیفه هر نیروی خدمتگزار مردم نیست؟
آیا برخورد درست به مسائل پیش آمده، تحلیل درست و واقع بینانه و یافتن آن عناصر منفی که مانع از تغقل در برخورد! وبر خورد انتقادی نسبت به آنچه که اتفاق افتاد میگردد؟ با هدف پاسخگوئی به نیاز امروز و ایجاد یک تعادل فکری وعملی وظیفه شما وهریک از شرکت کنندگان در آن جمع نمی‌باشد. آیا حس مسئولیت و تعهد در برابریک ملت شما واین جمع را وادار نمی‌سازد که از مشاوره وهم فکری ایرانیان دلسور و در عین حال با تجربه که چیزی جز سعادت این مردم را طلب نمی‌کنند بهره بگیرید. مجددا برای قرار گرفتن دقیق تر در کنار هم جهت خلق موقعیت بهتر وتاثیر گذاری که باعث امیدواری هر چه بیشتر مبارزه داخل کشور گردد! یک کنفرانس، یک گرد هم آئی وسیع در شکل مجازی را سازمان دهید کدورت‌ها از دل بزدائید ویک روزنه امید بگشائید؟ مردم صد‌ها قدم از جائی که بودند جلو تر آمدند. شما. دیگر نیروهای اپوزیسیون هم لااقل قدمی برداریر که دوصد گفته چون نیم کردار" رفتار" نیست!

ادامه دارد

ابوالفضل محققی