زهرا رهنورد که به همراه همسرش میرحسین موسوی برای اعتراض به نتایج انتخابات سال ۱۳۸۸ ریاست جمهوری، از بهمن ۱۳۸۹ در حصر خانگی به سر می‌برد، امروز سه‌شنبه ۲۹ اسفند و در آستانه نوروز نامه‌ای سرگشاده منتشر کرده است.

خانم رهنورد با برشمردن تعدادی از مشکلات اجتماعی ایران از جمله « فقر و بی‌خانمانی، بی‌کاری و گرسنگی، شکاف‌های جنسیتی، خشونت و زن‌ستیزی» نوشت که این مشکلات «ملت را به جان آورده است».

***

طناب دار دیکتاتوری، تار موی زنان است

زهرا رهنورد

به نام خدای مهربانی‌ها

عید نوروز از راه رسید اما
خانه از پای بست ویران است

فقر و بی‌خانمانی، بیکاری و گرسنگی، تضادهای طبقاتی و شکاف‌های جنسیتی، خشونت و جوان‌کشی و زن‌ستیزی، و عقب افتادگی از توسعه و رشد جهانی، ملت را به جان آورده است.

در این مَسلَخ، حاکمیت به جنگ تمام‌عیار با زنان، دل خوش کرده است؛ از مادری شجاع با کودکی بیمار در آغوش، در درمانگاهی مهجور یا معروف در قم، تا دکتر صدیقه وسمقی، دانشمند و استاد سرشناس دانشگاه، همه را دشمن خود می‌داند و با خشونت بر آنان می‌تازد واز خانه و کوی و برزن می‌ربایدشان! گویا حاکمان به این نتیجه رسیده‌اند که طناب دار دیکتاتوری، تار موی زنان است.