اصرار بر فتنه نامیدن اعتراض‌های مردمی در سال‌های مختلف و نادیده‌ گرفتن عوامل شکل‌ گرفتن آنچه تحریم و جنگ اقتصادی نامیده شده، در داخل نظام اسلامی مهم‌ترین نکته بیانیه سپاه پاسداران است که مشخص می‌کند این نهاد نظامی که در تاروپود ساختارهای سیاسی و اقتصادی حکومت نفوذ کرده، بر آنچه به وضع فعلی ایران منجر شده، آگاهانه چشم‌ بسته است.

منتقدان سپاه پاسداران در چند دهه اخیر همواره این نهاد را عامل انشقاق سیاسی، مسدود شدن فرصت گفت‌وگو و مهم‌ترین عامل سرکوب منتقدان و رسانه‌های داخلی و اصلی‌ترین عامل تنش‌های منطقه‌ای و دیپلماتیک معرفی کرده‌اند.

سازمان اطلاعات سپاه نیز که نزدیک به دو دهه است در نقش نهاد امنیتی موازی وزارت اطلاعات در جمهوری اسلامی نقش‌آفرینی می‌کند، بازیگر اصلی برنامه‌ریزی سرکوب و تهدید منتقدان و فعالان مدنی و سیاسی است و طی چند دهه گذشته عملا اصلی‌ترین نهاد امنیتی جمهوری اسلامی بوده است.

مافیای قدرتمند سیاسی و اقتصادی برآمده از بدنه سپاه پاسداران هم یکی از مهم‌ترین عوامل شکست طرح‌های خصوصی‌سازی در اقتصاد و ایجاد بسترهای فساد اقتصادی است که آسیب‌های جدی به ایران وارد کرده است و بسیاری از رئيس‌جمهوری‌ها نیز به عناوین مختلف به آن اشاره کرده‌اند.

با وجود انتقاد دخالت سپاه در سیاست و اقتصاد که مخالف قانون اساسی و سخنان روح الله خمینی در روزهای نخست روی کار آمدن جمهوری اسلامی است، سپاه در این بیانیه بار دیگر مدعی شد آمادگی دارد تا با نقش آفرینی در حوزه‌های اقتصادی به بازوی نظام برای شکستن آثار تحریم‌ها بدل شود.

این در شرایطی است که بر اساس گزارش‌های اقتصادی، خسارت ناشی از تحریم‌ها که بخش مهم آن حاصل عملکرد فراقانونی سپاه به عنوان «میدان نظام» است، سالانه بیش از ۱۰۰ میلیارد دلار به اقتصاد ایران آسیب وارد شده است؛ تحریم‌هایی که مهم‌ترین عامل آن حمایت جمهوری اسلامی از گروه‌های شبه‌نظامی نظامی منطقه‌ زیر چتر هدایت سپاه پاسداران و اصرار بر اجرای برنامه‌های جنگ‌طلبانه این نهاد نظامی است.

در این بیانیه همچنین با نادیده گرفتن مشکلات اقتصادی و معیشتی، اعتراض خیابانی مردم در سال‌های اخیر به تنگناهای معیشتی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی پروژه‌های هدایت‌شده برون‌مرزی توصیف و با نام فتنه معرفی شده‌اند.

به نظر می‌رسد طبق سنت هرساله، بیانیه سپاه در سالروز رفراندوم انتخاب جمهوری اسلامی در سال ۱۳۵۸، تلاشی برای نادیده‌ گرفتن بحران‌هایی است که حاکمیت با آن‌ها دست‌به‌گریبان است. ضمن آنکه در هیچ کجای این بیانیه‌های مناسبتی به فاصله‌ گرفتن جامعه از اسلام سیاسی و افزوده‌ شدن بر جمعیت معترضان و مخالفان حکومت اشاره‌ای نمی‌شود.