ضد اسراییلی ها و نیمچه طرفداران جمهوری نکبت بعد از حمله ی قارقارکی سپاه به اسراییل همان طور که انتظار می رفت شروع به تحلیل های عجیب غریب در جهت کم کردن طنز این حمله ی پهپادی-موشکی کردند و در نخستین ماستمالی ها موضوع «نخواستن» جمهوری نکبت را پیش کشیدند که آری اگر جمهوری نیمچه عزیز اسلامی می خواست راس راستی اسراییل را در هم بکوبد، از قبل خبر نمی داد که پهپاد و موشک شلیک کرده است و حمله اش را غافلگیرانه انجام می داد!
قبلا در چند مطلب نوشتم که کشورهای شکست خورده از غرب و در هم شکسته از درون، در زمان در اختیار داشتن حکومت های خود، چه الدرم بلدرم هایی می کردند و چه چهره ی مخوف و مجهز به سلاح های وحشتناک از خود نشان می دادند و البته غرب هم برای سر کار گذاشتن آن ها ادعا می کرد که این ها واقعیت دارد و شرق مخوف می تواند واقعا کار دست آن ها بدهد که البته خودشان واقعیت ها را خوب می دانستند.
تئوری مسخره ی شلیک یک باره ی هزاران موشک به سمت اهداف غرب و اسراییل، و ترس و لرز ظاهری غرب از این ادعا، باعث شد تا جمهوری نکبت تمام هم و غم و بودجه ی نظامی خود را در جهت ساخت موشک های کپی شده از اسکادهای از دور خارج شده ی روسی و پهپادهای اسباب بازی ملخی مصرف کند و بالاخره بچه پر روی منطقه از بس دروغ قدر قدرتی و ابر قدرتی خود را تکرار کرد خودش هم باورش شد چنین قدرتی دارد و در اولین اقدام سیصد قارقارک هوا کرد که پنجاه درصدش اصلا استارت نخورد و ۹۹ درصد آن هایی هم که استارت خورد وسط زمین و هوا نابود شد.
حالا شعار جمهوری اسلامی «می توانست اما نخواست» را علم کرده اند تا بگویند اگر جمهوری اسلامی می خواست، می توانست بدون سر و صدا موشک ها رو ول کند و اسراییلی ها همینجوری که در خواب خوش فرو رفته بودند ناگهان موشک ها بیاید و تل آویو و حیفا را با خاک یکسان کند و قدم اول در جهت محو اسراییل غاصب برداشته شود! :)
این تحلیلگران نمونه ی عین الاسد را مثال می آورند که اگر می خواستند می شد، در صورتی که دوازده فروند موشک باریک عین الاسد با برد ۳۰۰ کیلومتر کجا، سیصد موشک ریز و درشت و پهپاد قارقارکی در مسیر ایران تا اسراییل کجا! الان هم که امریکا متوجه شده است که جمهوری نکبت خودش و اسباب بازی هایش را جدی گرفته و ممکن است مثل بچه ی بازیگوش بخواهد این جوری قدرت نمایی کند، صرف هزینه کرده و موشک های ضد موشک پاتریوت در عراق مستقر کرده که اگر جمهوری اسلامی این بار شلیک کند طعم جواب را خواهد شنید.
ضمنا تحلیلگران مزبور ظاهرا نمی دانند که در کردن سیصد شی پرنده، آن هم برای مسافت ایران تا اسراییل، همینجوری از چشم ماهواره های نظامی پنهان نمی ماند و این مثل در کردن کاتیوشا نیست که بشود از فاصله ی نزدیک زد و در رفت، لذا خیلی روی این موضوع مانور ندهند که بعد از افتضاح نظامی، به افتضاح تبلیغاتی هم دچار نشوند.
از زمان جنگ سرد، پایگاه های عظیم و مرتبط به هم ی در امریکا وجود دارند موسوم به پایگاه های دفاع هوایی اعم از هواپیما و موشک به نام «نوراد» که کارش رصد کردن بیست و چهار ساعته ی فضای امریکا و ورای آن است که به محض شلیک یک موشک بالستیک آن را رصد می کنند و به واحدهای نظامی اطلاع می دهند و اسراییل هم دارای چنین واحدی ست که البته توضیح این ها برای کسانی که به سبک ۱۴۰۰ سال پیش با اسب و نیزه می خواهند بجنگند و به سبک عهد بوق رجز خوانی و خالی بندی کنند بی فایده است.
چند روز پیش همان طور که قبلا در باره ی روس ها نوشته بودیم، نماینده ی طویله ی مجلس اسلامی ادعا کرد ما سلاح مخوفی داریم که هنوز از آن استفاده نکرده ایم و خواست آبروریزی نظامی اخیر را که از دوره های مختلف تاریخی مثل دوران صفویه و افشاریه و قاجاریه و پهلوی که مستقیما با کشور گردن کلفتی مثل روس و غیر مستقیم با سایر کشورهای بزرگ می جنگیدند اتفاق نیفتاده بود با طرح این سلاح ناشناخته راس و ریست کند.
گمان می کنم اسراییل هم دون شان خود می داند که بخواهد جواب قمپز در کردن جمهوری اسلامی را بدهد که اگر بدهد قطعا موشک ها از سوراخ دودکش پایگاه ها و نقاط حساس صنعتی جمهوری پایین خواهد رفت چنان که موقع زدن ساختمان بغل دست سفارت جمهوری اسلامی در دمشق این اتفاق افتاد.
