جمهوری اسلامی همواره تلاش کرده با استفاده از منابعی که در اختیار دارد، تصویری وارانه از واقعیت جامعه ارائه دهد، بازخورد و واکنش مردمی گویای ناکامی و شکست جمهوری اسلامی در این پروپاگاندای رسانه‌ای‌ست.
در سال ۲۰۱۶ توماس باخ رئیس کمیته بین‌المللی المپیک، از شکل‌گیری تیمی تحت عنوان «پناهجویان» خبر داد. در آخرین به‌روزرسانی تیم المپیک پناهجویان، ورزشکاران ایرانی با بیشترین تعداد، پرچمدار این تیم شدند که برای المپیک تابستانی پاریس آماده می‌شود. نکته قابل تامل این است که کشور ایران از منظر تعاریف و قوانین بین‌المللی نه جنگ زده است و نه درگیر قحطی، اما بیشترین سهم از تیم پناهجویان را داراست. نکته‌ای که بیانگر واقعیتی تلخ زیر پوست جامعه ایران است، واقعیتی که از سویی جمهوری اسلامی با پروپاگاندای رسانه‌ای بر آن سرپوش نهاده و از سویی دیگر دولت‌های غربی به قصد مماشات با رژیم، چشم خود را بر آن بسته و نسبت به این معادله بی‌تفاوت هستند که چطور کشوری که طبق تعاریف سازمان ملل در شرایط صلح به سر می‌برد، دارنده بیشترین تعداد ورزشکار پناهنده است؟
طی چند روز گذشته و پس از انتشار خبر قهرمانی کیمیا علیزاده تکواندوکار ایرانی که با تابعیت کشور بلغارستان در مسابقات قهرمانی اروپا حضور داشت، حامیان مواجب بگیر رژیم با انتشار و بازپخش تصاویر فیلم سینمایی «هاوایی» سعی در تخریب چهره این ورزشکار، و بی‌ارزش نشان دادن پیروزی او کردند.
«هاوایی» فیلمی‌ست به نویسندگی حمید اکبری خامنه و کارگردانی بهمن گودرزی با بازی بازیگرانی چون امین حیایی و امیر جعفری. این فیلم قصه ورزشکاری ایرانی را روایت می‌کند، که به قصد پناهندگی از ایران خارج شده است. تصویر ارائه شده از سرنوشت ورزشکار ایرانی که اقدام به پناهندگی نموده، تصویری سراسر دروغین، اغراق‌آمیز و متفاوت از واقعیت است.
در حالی که ورزشکاران ایرانی همچون کیمیا علیزاده و سعید مولایی، موفق به کسب مدال و افتخار در عرصه‌های جهانی می‌شوند، کاراکتر اصلی فیلم هاوایی عاقبتی تلخ دارد. فیلمساز که کارنامه‌ای پرشمار از فیلم‌های سطحی و سفارشی دارد، تلاش کرده کاراکتر «صمد خر کُش» را به درس عبرتی برای ورزشکاران بدل کند. «هاوایی» ملغمه‌ایست از کلیشه‌های ضد زن، دروغ و فرافکنی.
نمونه دیگری که در زمینه پروپاگاندای رسانه‌ای جمهوری اسلامی می‌توان نام برد، فیلمی‌ست به کارگردانی فیلمساز حکومتی علیرضا زهتابچیان تحت عنوان «دیدن این فیلم جرم است».
در حالی که در تصاویر منتشر شده از خیابان‌های ایران، روزانه شاهد آزار فیزیکی و روانی زنان و دختران ایرانی با پوشش اختیاری، توسط ماموران حکومتی هستیم، فیلمساز، ایرانی دروغین را به تصویر می‌کشد که در آن شهروندی مخالف حجاب اجباری مزاحم زنی محجبه شده و او را آزار می‌دهد!
فیلم‌هایی از این دست که با صرف هزینه‌های گزاف تولید شده، بخش عظیمی از پروپاگاندای رسانه‌ای جمهوری اسلامی، در جهت پنهان کردن واقعیت جامعه و بازی روانی با قشری کم تعداد است، که همچنان به اصلاح این رژیم دل بسته‌اند. آنچه در واقعیت اتفاق می‌افتد اما، نشان از شکست حکومت در این برنامه دارد.
همانگونه که زنان و دختران شجاع ایرانی روزانه در جنگ نابرابر با نیروهای سرکوب تسلیم نمی‌شوند، ورزشکاران پناهنده ایرانی هم با عملکرد موفقیت‌آمیز خود نشان دادند چیزی جز حضور صلح‌آمیز در عرصه‌های ورزشی نمی‌خواهند. آنها با نتایج و پیروزی‌های خود، بار دیگر ثابت کردند قادر به مبارزه عادلانه در زمین بازی هستند و میلی به سیاسی کردن ورزش ندارند.
بارزترین نمونه می‌توان به مسابقه سعید مولایی و ساگی موکی جودوکار اسرائیلی اشاره کرد.
مولایی که در مسابقات جهانی سال ۲۰۱۹ به خاطر دشمنی ایدئولوژیک جمهوری اسلامی با اسراییل، ناچار بود برای برای روبرو نشدن با موکی اسرائیلی به روی تشک حاضر نشود، و تن به شکست و حذف دهد، سه سال پس از آن اتفاق در حالی که زیر پرچم کشور مغولستان مبارزه می‌کرد، با موکی روبرو شد و در یک مسابقه نفسگیر سرانجام در راند سوم موفق به برد شد.
تمامی موارد یاد شده حاوی پیامی مشخص است، جمهوری اسلامی که قصد داشت با بهره از فیلمسازان و هنرمندان حکومتی با ارائه تصویری غیرواقعی از جامعه ایران، برای خود در داخل و خارج مشروعیت بخرد، به طرزی مفتضحانه در این برنامه شکست خورده است.
نکته پایانی اما خطاب به تولید کنندگان آثار یاد شده است که در نقش بازوهای حکومتی ظاهر گشته و سعی در سرپوش نهادن بر جنایات جمهوری اسلامی دارند. این رژیم کودک‌کش محکوم به سرنگونی و دیر یا زود رفتنی‌ست. به جایگاه و سرنوشت خود در ایران فردا بیندیشید و تا فرصت دارید درصدد جبران کارنامه کاری سیاه خود برآید.
سپیده حجامی
