رحیم قمیشی
به آنها که فکر می‌کنند با سفر رایگان اربعین تمام گناهان‌شان می‌ریزد!
به آنها که خاطرات زیادی از پذیرایی مجانی در عراق با خود می‌آورند.
به آنها که تصور می‌کنند با راهپیمایی اربعین تمام جهان به لرزه می‌افتد!
به آنها که آمار واقعی مسافران اربعین را ضربدر ۴ و ۵ می‌کنند تا بگویند بیش از بیست میلیون زائر رفتند.
به آنها که یک هفته مشاغل‌شان را تعطیل می‌کنند تا بگویند به عشق حسین رفتند!
می‌گویم؛
هزاران میلیارد تومان از بودجه عمومی مردم فقیر ایران، صرف این سفر می‌شود.
تمام کودکان گرسنه سیستان و بلوچستان در این پول هزینه شده سهم دارند.
تمام کولبران تحصیلکرده، بیمارانی که مجبورند داروهای گرانقیمت را با ارز آزاد بخرند، در این تخصیص‌های ظالمانه سهم دارند.
تمام کارگران بیکار شده، کودکان از تحصیل بازمانده، زنان سرپرست خانوار، معلولانی که پرداختی بهزیستی هزینه گذران چند روزشان هم نمی‌شود، همه آنها که منتظرند شاید ویلچری به آنها تعلق بگیرد، همه آنها از سهم‌شان، بدون اجازه، برداشته شده و برای تسهیلات این سفر هزینه شده.
بسیاری از مؤمنین واقعی، رفتن به این سفر را تحریم کرده‌اند چون می‌دانند با پول حرام یا شبهه‌ناک نمی‌شود عبادت کرد!
درصد مهمی از هموطنان ما هیچ اجازه‌ای برای صرف پول‌هایشان در این سفرها نداده‌اند.
بسیاری از دوستان من که سال‌ها پیش به پیاده‌روی می‌رفتند، این سال‌ها نمی‌روند، چون متوجه شده‌اند این راهپیمایی دیگر کمتر عبادی است، شده یک حرکت سیاسی!
مبادا گناه این سفر بیش از ثوابش شود.
وقتی نماز جمعه‌های ما سیاسی شده، برای توجیه ظلم.
وقتی امامان اکثریت مساجد کشور را حکومت تعیین می‌کند!
وقتی اکثریت حوزه‌های علمیه ما با پول بیت‌المال اداره می‌شوند
وقتی مالیات را از مسیحی و سنی و زرتشتی و بی‌دین می‌گیرند و صرف اهداف شیعی می‌کنند.
چطور ممکن است اربعین و مراسم پرهزینه و دولتی‌اش
به ایمان کسی بیفزاید!؟
گناه کسی را پاک کند؟!
اگر می‌روید بروید
فقط راستش را بگویید
سفره‌ای مجانی پهن بود
رفتیم جا نمانیم!!
