اصلاح طلبان بی عرضگی و وادادگی خود را با آویختن به میرحسین موسوی و اعتباری که از مقاومت در حصر می‌گرفت جبران کردند و با شعاررفع حصروتحریم، حسن روحانی را دو دوره پی در پی با اقناع مردم به پاستور فرستادند اما رویای رهبری پس از خامنه‌ای در دل روحانی و دل دادگی کابینه‌اش به سفره انقلاب مانع بزرگی برای حرکت در مسیر مطالبات مردم بود. نه رفع حصری صورت گرفت نه تحریمی لغو شد وبرجام هم با همه ادعا‌های پوچ پیرامونش مشکلی از ایران حل نکرد. با این همه اما اصلاح طلبان کوتاه نیامده وهم چنان از اصلاح پذیری نظام حاکم با شرکت در «انتخابات بازی» دفاع کردند. اصلاح طلبان که با وعده تلویحی وتصریحی تسلیم کردن رهبری نظام به اراده مردم وتغیر شیوه حکمرانی پا به میدان گذاشتند بعد از ۲۶سال خود تسلیم رهبری شدند وبا وجاهت بخشی به انتخابات مفتضح ریاست جمهوری اخیر که بیش از ۶۰ در صد مردم از شرکت درآن خود داری کردند همه ارکان سیاست ورزی اخلاقی را به لجن کشیدند.
حالا با این معاون اول و کابینه شتر گاو پلنگ پزشکیان اندک مردمان امیدوار به اصلاح طلبان از خود میپرسند چه فکر میکردیم چه شد. اما اکثریت فهمیده سال ۹۶ به پروسه مضحک امیدواری به این جماعت با شعار اصلاح طلب اصول گرا دیگه تمومه ماجرا پایان داده وهرگونه اصلاحی را در خیابان واز خیابان جستجومی‌کنند. قابل باور نیست آقای خامنه‌ای با سابقه دخالت در جزئی ترین مسائل، برای پس از مرگش برنامه ریزی نکرده باشد. قدرت به شکل اتفاقی به بیت خامنه‌ای رسید ومحصول شرایط خاصی بود گزاره درستی است اما اینکه به شکل اتفاقی از آنجا خارج شود درست نیست چون نیازمند برنامه وهمتی بود که اصلاح طبان ادعا می‌کردند دارند اما بعدا معلوم شد آقای خامنه‌ای خیلی بهتر از مردم با روحیات اصلاح طلبان آشناست ومی‌داند درد آنها نه دموکراسی، آزادی وبیچارگی مردم که بهره مندی از سفره انقلاب است ومیتواند با پس ماندهای سفره انقلاب هم آنها را وفادار نگاه دارد.
از میدان به در کردن تمامی رقبای رهبری مجتبی خامنه‌ای دستور کاراصلی علی خامنه‌ای برای آینده پس از خودش در سالهای اخیر بوده است، به سرنوشت همه گزینه‌های محتمل سالهای اخیر نگاه کنید: هاشمی رفسنجانی، هاشمی شاهرودی، ابراهیم رئیسی، صادق لاریجانی، حسن روحانی، سه گزینه اول به دیار باقی فرستاده شدند و دو نفر بعدی هم بی اعتبار و آبرو شده و از مجلس خبرگان کنار گذاشته شدند. حمایت تمام قد اصلاح طلبان از پزشکیانی که به اعتراف خودش همه وزیران را با صلاحدید خامنهای وتائید نهادهای امنیتی پیشنهاد کرده است، عملا دولت را پیشاپیش دربرابر معادلات رهبری آینده مصلوب الاختیار کرده است. پزشکیان بر خلاف لاریجانی، جهانگیری یا حتی قالیباف شخصیت مستقل سیاسی ندارد ودر غیاب خامنهای مزاحمتی در مسیر انتقال قدرت ایجاد نمیکند ومیتواند با توزیع رانتهای کوچک میان اصلاح طلبان آنها را از براندازان به ویژه پس از جنبش زن زندگی آزادی جدا نگاه دارد.
چهره‌های بی مسئولیت دانشگاهی با حمایت از پزشکیان و مرگ زندگی جا زدن ریاست جمهوری جلیلی، دولت پزشکیان را دولت مسعود برای ملت خواندند. حالا که پرده‌ها افتاده، روشن شده همه چیز از پیش هماهنگ شده بوده وتنها پول ووقت حرام ملت ما بوده که باید صرف این «کمدی سیاه انتخاباتی» در این شرایط اسف بار اقتصادی میشده است. وقتی سالها پیش کروبی معترضانه به خامنه‌ای درباره انتخابات ۸۴ گفته بود آقا زاده شما مجتبی در انتخابات دخالت می‌کنند پاسخی گرفته بود به این مضمون که ایشان برای خودشان آقایی هستند وحالا شواهد همه حاکی از هماهنگی جدی ارکان مختلف برای انتقال آرام قدرت به این آقاست. پزشکیان در صحن علنی جزئیات هماهنگی وزرا با بیت را نه از سادگی بلکه اتفاقا با هماهنگی خامنه‌ای گفت تا دوزاری کج‌ها هم حساب کار دستشان باشد. ساده‌ها کسانی هستند که منتظربرچیده شدن بساط گشت ارشاد، رفع تحریم‌ها، فیلترینگ وچنبره سپاه بر اقتصاد ایران با «انتخابات بازی» به جای «مبارزه تمام وقت با محوریت خیابان» هستند.

حامد آئینه‌وند
*
*