وقاحت و پر رویی وقتی حد و مرزی نداشته باشد، می شود حکایت «مسوولان» جمهوری نکبت.

طرف رو به ده راه نمی دادند خودش رو پسرخاله ی کدخدا و عضو شورای ده می نامید!

یکی از سیاستمداران بغایت چندش آور جمهوری نکبت، محمدجواد ظریف است که یک بار او را حاکمان واقعی نظام با سر به زمین کوبیدند، بعد چند سال بعد که کمرش دوباره صاف شد، مثل ایرج قادری و فخیم زاده که نقش بچه پر روهای «فیلمفارسی»ها را بازی می کردند پرید وسط معرکه و گفت من هم هستم!

حکایت با مزه ی ممد جواد و «جان» و لاس خشکه زدن شان به کنار، داخلی های هپروتی چقدر دل بسته بودند به مذاکرات او با امریکایی ها، که گوریل معظم که نمی دانست شطرنج-مطرنج چیست، زد زیر میز شطرنج و همه چیز را به هم ریخت و مُشتی گاگولِ سیاسی را ناامید کرد ولی خب، بچه پررو که با این چیزها از رو نمی رود! کمرش هم که درد بگیرد و سیاتیک اش هم که عود بکند نیش اش را باز می کند و برای مردم با وقاحت دست هم تکان می دهد. چه کله ها که این امیرکبیر گول مالید و چه اشک های پر از احساسات از اپوزیسیون دوزاری گرفت و الان هم شده است مشاور عالی جناب پرزیدنت «مسعود یه‌ کَت» معروف به قیصر پاشنه خوابیده ی نظام.

رسانه های خارج از کشور امروز از قول ظریف تیتر زدند که «ما کسی را برای ترور ترامپ نفرستاده‌ایم»