🔸رعایت مفاد قطعنامه ۱۷۰۱ و بازگشت آوارگان نواحی مرزی طرفین به خانه های خود، دو خواسته ی دولت نتانیاهو قبل از انفجار پیجرها و شروع جنگ گسترده بود که در بدو امر با مخالفت ایران و حزب الله مواجه شد. تصمیم درست اگر دیرهنگام اتخاذ شود هر چند میتواند از ضرر بیشتر جلوگیری کند اما در واقع شکلی از تصمیم غلط است، حالا لشگر رسانه ای مجبور است تبعات سنگین این تصمیم دیرهنگام را با ترفند هیاهو و شانتاژ پیرامون موضوعی فرعی اما با توان فریبندگی بالا کتمان کند، خلبانی تصنعی قالیباف تحت نظارت یک خلبان زبده دیگر، مصداق تهییج افکار عمومی و تولید غرور کاذب است.

🔸هر چند قالیباف در سفر به لبنان در ضاحیه بیروت پا نگذاشت و مستقیم به مرکز بیروت رفت، اما حضور مقامات ارشد سیاسی ایران در خاک لبنان و از آنجا اعلام موافقت ایران با قطعنامه ۱۷۰۱ در بازه ای که حزب الله رهبریت و وزن سیاسی خود را از دست داده یگانه راه اعتبار بخشی بین المللی به تصمیم اعلامی حزب الله در امر بازگشت به قطعنامه ۱۷۰۱ است. به احتمال قوی با توجه به مذاکرات گسترده ایران با آمریکاییها از طریق دولت عمان و سفارت سوئیس، پروازهای اخیر قالیباف و عراقچی به بیروت نیز بدون اطلاع ایالات متحده صورت نگرفته است.

🔸در موقعیت فعلی، خلبانی قالیباف و موج سواری رسانه ای روی آن، الم شنگه ای سیاسی است که دوگانه مصرف داخلی و مواد لازم برای لاپوشانی شکست در اتخاذ تصمیم بموقع را تامین میکند، انصافا قالیباف نشان داده در موقعیت های مختلف استاد بزرگ الم شنگه بازی است و مطلقا کس دیگری حتی در حد عراقچی هم از پس آن بر نمی آمد، مترادف الم شنگه؛ کولی بازی و هیاهو بر سر هیچ است.

🔸مع الوصف کابینه نتانیاهو میانداری یونیفل در مرز لبنان و اسرائیل را به نفع یگانهای موشکی حزب الله و سد پیشروی یگانهای زرهی اسرائیل ارزیابی کرده است و فعلا موضعگیری جدیدی نسبت به قطعنامه ۱۷۰۱ نداشته و همچنان شعله های جنگ کمی دور از فرودگاه بیروت با قوت و ضعف ادامه دارد، لذا معقول می نماید که الم شنگه اخیر قالیباف در سفر لبنان را هم بی نتیجه و تمام شده بدانیم.