داریوش در میان کنسرت از لازمه دمکراسی و... سخن گفت و سپس موضع گرفت: «نه شاه، نه شیخ»
به طبع حق ایشان است نظر خودشان را داشته باشند و من به نظرشان احترام می‌گذارم. اما:
وسط کنسرت که طیف‌های وسیع و متنوعی از مردم با دلبستگی‌ها و گرایشات سیاسی گوناگون حضور دارند و در واقع علاقمند صدای او و همچنین میهمان کنسرت ایشان هستند، کنسرت مکانی برای اعلام مواضع علیه طیف بندی سیاسی درون جنبش نیست.
اگر آقای داریوش اقبالی بر علیه رژیم جمهوری اسلامی و خامنه‌ای موضع می‌گرفتید هیچ منافاتی با کنسرت ندارد بلکه ایرانیان استقبال می‌کنند اما وقتی شعار می‌دهند: «نه شیخ و نه شاه» ایشان هیچ احترامی به حضور بخشی از ایرانیان حاضرین در کنسرت نمی‌گذارند، همان بخشی که به رغم اختلاف فکری و سیاسی با آقای داریوش، اما در صحنه هنر و بزم ایرانی در کنسرت ایشان شرکت می‌کنند. کما اینکه پس از این شعار «نه شاه - نه شیخ» بخشی از حاضرین در کنسرت کف زدند و بخشی علیه گفته شعار دادند. داریوش باید در انتخاب منافع و منویات خود و منافع و خواست ایرانیانی که برای شنیدن صدای ترانه ایشان و حسّ و حال شادی و خاطره انگیز که خواننده محبوبی بودند به کنسرت آمده‌اند. ایرانیان نیامده بودند تا ایشان حال و شادی و روز آنها را خراب کنید و زهر به حلقوم آنها بریزد. نباید کنسرت هنری را تبدیل به میتیک سیاسی و جبهه گیری علیه این و آن در درون جنبش ملی ایران بدل ساخت، این بی احترامی و توهین به بخشی از حاضرین در کنسرت و کار نسنجیده و غیر اخلاقی و خارج از پرنسیب‌های «دمکراتیک» و عدم رعایت شأن و مرتب حاضرین در کنسرت است، مگر اینکه قبل از اجرای کنسرت اعلام میکردند که من می‌خواهم موضعگیری سیاسی علیه نه شاه و نه شیخ انجام دهم تا همگان در انتخاب حضوی یا عدم حضور اطلاع و حق انتخاب داشته باشند. ایشان می‌توانستند همین سخنان و موضعگیری سیاسی علیه رضا پهلوی را در یک مصاحبه با رسانه‌ها انجام داده و یا به شکل ویدیویی ارائه دهد.

سیامک نادری
*
*