هر سخنی جایی و هر نکته مکانی دارد
برای آقای داریوش اقبالی دانسته بود مردم با گرایشات سیاسی گوناگون با صرف زمان و هزینه و سفر از راه دور و نزدیک برای شنیدن ترانه و صدای ایشان، میهمان کنسرت او هستند وسط کنسرت جای موضعگیری سیاسی علیه این یا آن نظرگاه سیاسی از جمله: «نه شاه - نه شیخ» نیست.
این اقدام ناسنجیده، غیر اخلاقی، بدور از پرنسیبهای هنری، از قضا از سوی ایشان سنجیده انتخاب شده بود تا بیشترین بازتاب ممکن رسانه ای را داشته و البته بیشترین نیش و زخم را وارد سازد.
داریوش در میان کنسرت از لازمه دمکراسی و... سخن گفت و سپس موضع گرفت: «نه شاه، نه شیخ».
به طبع حق ایشان است نظر خودشان را داشته باشند و من به نظرشان احترام می‌گذارم. اما با سوء استفاده از کنسرت که طیف وسیع و متنوعی از مردم با دلبستگی‌ها و گرایشات سیاسی گوناگون حضور دارند و در واقع علاقمند صدای او و همچنین میهمان کنسرت ایشان هستند، کنسرت مکانی برای اعلام مواضع و تسویه حساب علیه طیف بندی سیاسی درون جنبش نیست.
اگر آقای داریوش اقبالی بر علیه رژیم جمهوری اسلامی و خامنه‌ای موضع می‌گرفتید هیچ منافاتی با کنسرت ندارد بلکه ایرانیان استقبال می‌کنند اما وقتی شعار می‌دهند: «نه شیخ و نه شاه» ایشان هیچ احترامی به حضور بخشی از ایرانیان حاضر در کنسرت نمی‌گذارند، همان بخشی که به رغم اختلاف فکری و گرایش سیاسی با آقای داریوش، اما در صحنه هنر و بزم ایرانی در کنسرت ایشان شرکت می‌کنند. کما اینکه پس از این شعار «نه شاه - نه شیخ» بخشی از حاضرین در کنسرت کف زدند و بخشی علیه گفته ایشان و در حمایت از رضا پهلوی شعار دادند.
داریوش باید در انتخاب منافع و منویات خود و منافع و خواست ایرانیانی که برای شنیدن صدا و ترانه ایشان و حس و حال شادی و خاطره انگیز که خواننده محبوبی بودند به کنسرت آمده‌اند. ایرانیان نیامده بودند تا ایشان حال و شادی و روز آنها را خراب کنید و زهر به روح آنها بریزد و آزرده خاطرشان ساخته و در یک رفتار شوک آمیز با صحنه تسویه حساب سیاسی داریوش مواجه شوند.
نباید کنسرت هنری را تبدیل به میتینگ سیاسی و جبهه گیری علیه «این و آن» در درون جنبش ملی ایران کرد، این بی احترامی و توهین به بخشی از حاضران در کنسرت و کار نسنجیده و غیر اخلاقی و خارج از پرنسیپ‌های «دمکراتیک» است که خود در ابتدای سخن آن را «لازمه دمکراسی» می‌نامند و این نشانه عدم رعایت احترام، شأن و مرتب حاضران در کنسرت و عدم رعایت دمکراسی در کردار است؛ مگر اینکه آقای داریوش پیش از اجرای کنسرت اعلام می‌کردند که من می‌خواهم موضع گیری سیاسی علیه «نه شاه و نه شیخ» انجام دهم تا همگان با آگاهی از این موضوع، در حضور و عدم حضور حق انتخاب داشته باشند. ایشان می‌توانستند همین سخنان و موضع گیری سیاسی علیه آقای رضا پهلوی را در یک مصاحبه با رسانه‌ها انجام داده و یا به شکل ویدیویی ارائه دهند. تکرار خطاهایی که ضرب المثل شده‌اند در شأن هنر و هنرمند و صد البته در عرصه سیاسی نیست.
هر سخنی جایی و هر نکته مکانی دارد.
سیامک نادری
*
*
