سقوط اسد و چند پرسش مهم

رحیم قمیشی

۱۸ سال پیش، یعنی دقیقاً اوایل دوره حکمرانی احمدی‌نژاد، که مورد حمایت صد در صدی رهبر نظام بود، نیروهای نظامی، امور سیاسی و دیپلماسی کشورهای منطقه را رسماً از وزارت خارجه منفک، و بر عهده گرفتند.

سفرای ما در سوریه، عراق، لبنان و چندین کشور دیگر، اگر نظامی نبودند با نظر مستقیم نظامیان تعیین می‌شدند.

حال نظام باید پاسخ دهد، آیا سپاه در اقدامات منطقه‌ای‌اش موفق بوده، اگر نبوده چرا متولی‌اش شد و چرا همچنان متولی است!؟

لطفاً بفرمایید سفیر ایران در دمشق چه کاری می‌کرده که متوجه لرزان شدن شدید پایه‌های حاکمیت اسد نشده، چه تدابیری برای حفظ سرمایه‌های ایران اتخاذ نموده و چرا اجازه داده میلیاردها دلار سرمایه و مطالبات ایران به باد فنا برود.

این سرمایه‌ها ارث پدر هیچکس نیست که با یک لفظ "اشتباه شد" و یا "خدا خواست" پوشانده شوند.

مردم پاسخ قانع‌کننده می‌خواهند.

لطفاً توضیح دهید دقیقا چه مقدار بودجه صرف نگهداری بشار اسد شده، و آن مقدار، مطابق کدام مصوبه یا مجوز مجلس بوده، و چون همیشه احتمال به هم خوردن شرایط سیاسی در سوریه وجود داشته، چه تضمین‌هایی برای بازپس‌گیری آن پول‌ها، از کشور سوریه، با هر حاکمیتی، به عمل آمده است.

لازم به ذکر است صحبت یک میلیون و صد میلیون دلار نیست، ده‌ها میلیارد دلار از بودجه این مردم فقیر به سوریه برده شده است!

پرسش مهم؛ اگر مردم ایران خواهان آن باشند که منبعد به هیچ عنوان هزینه‌ای در خارج از کشور صرف نظام‌های ورشکسته سیاسی و جنبش‌های غیر مسئول نشود، کجا باید نظر خود را ابراز دارند؟ و آیا مردم حق ندارند نسبت به نحوه هزینه‌کرد دارایی خود و مالیات‌هایی که می‌پردازند ابرازنظر کنند؟

و پرسش نهایی؛
آقای جولانی (رهبر فعلی مخالفان اسد) شاید هرگز رهبر دلخواه همه سوری‌ها نیست، اما ظلم بشار اسد به مردمش و فقر آنها، به قدری افزایش یافت، که کل ارتش سوریه و حقوق‌بگیران نظامش حاضر نشدند از بشار حمایت کوچکی در برابر جولانی، بکنند.

آیا فکر نمی‌کنید در ایران هم ادامه وضعیت، مردم را به همان نتیجه برساند؟