در سال ۹۷ بواسطۀ مخالفت با برنامۀ هسته‌ای‌مان، دادگاه انقلاب من را به ۱۸ ماه حبس به‌اتهام «تبلیغ علیه نظام» و «تشویش اذهان عمومی» محکوم نمود. حکم در ۹۸ قطعی شد و آمد به اجرای احکام. جناب «القاصی‌مهر» دادستان محترم تهران، من را احضار کردند و گفتند بواسطۀ کرونا، ما عجله‌ای برای اجرای حکم نداریم؛ در عین حال، شما هم یک‌مقدار رعایت کنید. آقای دکتر «علی صالحی» هم که جای آقای «القاصی‌مهر» آمدند، چندین‌بار من را احضار کردند و نسبت به برخی مطالب بهمن تذکر، و به تعبیری اخطار دادند.
آخرین‌بار، تصور می‌کنم بهمن سال گذشته بود که این‌بار بسیار متغیر شده بودند و گفتند این آخرین‌بار است که بشما تذکر می‌دهیم. نمی‌دانم کدام سخن یا نوشته‌ام حکم «تیر خلاص» را پیدا کرد و اتفاقاً همان‌روز که در اردیبهشت‌ماه جشن امضای کتاب جدیدم بنام «چرا شما را نمی‌گیرند؟» را در نمایشگاه کتاب برگزار میکردم، راهی اوین شدم.
در اوین وقتی متوجه بیماری‌ام شدند، مراتب را به پزشکی قانونی گزارش دادند. پزشکی قانونی از مسئولین اوین می‌خواهد که با رعایت مراقبت‌های لازم، در زندان بمانم. آنها هم اعلام می‌کنند که از امکانات خاصی برخوردار نیستند و مجدداً پرونده‌ام با گزارش آقای دکتر «پیام آزاده»، پزشک معالجم، می‌رود برای کمیسیون پزشکی و این‌بار رأی می‌دهند که بواسطۀ بیماری ام،اجرای حکم بمدت چهار ماه به‌تعویق بیفتد.
چهار ماه در اواسط آبان‌ماه باتمام رسید و مجدداً مکاتبات میان آقای دکتر «مهدی آقایی»، معاون دادستان و رئیس «دادسرای فرهنگ و رسانه» و سرکار خانم دکتر «زهرا امینی»، قاضی اجرای احکام با سرکار خانم دکتر «زهرا شعبان‌نژاد»، رئیس نظام پزشکی غرب تهران براه افتاد.
خانم دکتر شعبان‌نژاد که جدیداً منصوب شده‌اند، از سه مرکز آنکولوژی بیمارستان‌های دولتی علوم پزشکی در خصوص وضعیت بیماری من استعلام کردند. سرکار خانم «فاطمه قریشی» از بیمارستان فیروزگر، دکتر «پیام آزاده» از بیمارستان امام حسین(ع) و دکتر «سید وحید عقیلی» از بیمارستان امام خمینی، هر سه پاسخ‌های مشابهی به استعلام پزشکی قانونی دادند.
رأی هر سه با توجه به دو بار متاستاز و وجود سه تومور سرطانی در لگن و لزوم مراقبت‌های لازم، «عدم تحمل زندان» بود. اما کمیسیون پزشکی قانونی رأی به ۶ ماه تعویق حکم داد.
به‌امید تحقق یکی از آرمان‌های انقلاب ۵۷، که هیچ شهروندی به‌اتهام انتقاد از حکومت به‌زندان نیفتد.
ایران بزرگترین شکست ژئوپُلتیک جیمی کارتر
