خیلی مرا ببخشید که به عنوان یک چپ سابق و لاحق و یک پنجاه و هفتی ملعون غیرِ پشیمان، امسال هم در صدد بر تخت رهبری نشاندن شاهزاده رضا پهلوی خواهم بود!
این کار بی علت نیست:
ما هر چه در سال ۲۰۲۴ از عزیزان جمهوری خواه خواستیم تا یک نفر را با اسم و رسم، برای نمایندگی سازمان های شان به ما معرفی کنند تا امثال من پرچم جمهوری خواهی را در پشت سر او بر افرازیم و به اتفاق با چارتر کردن چند فروند هواپیما به سمت تهران پرواز کنیم، انگار نه انگار که یه بابایی به اسم «سخن» هی دارد خواهش و تمنا می کند و ریش می گیرد و جان من جان من می کند که بابا! یه اسم! یه فامیل! یه شخص به من معرفی کنید که من دست از شاهزاده بردارم بیفتم دنبال او! نخیر! از اسم مسم خبری نشد که نشد!
ما جوان که بودیم و نه تنها ایران بلکه جهان را می خواستیم با عقاید قشنگ مان دگرگون کنیم (یعنی گند بزنیم به هیکل اش) چند تا حزب، چند تا سازمان، چند تا دسته و گروه بود که آدم می دانست وقتی می گوید فلان سازمان، با فلان کس به عنوان رهبر و پیشوا و دبیرکل و غیره رو به روست و می تواند او را الگوی خود قرار دهد. سازمان ها هم با کسی تعارف و رو در بایستی نداشتند و رهبران خود را با اسم و رسم معرفی می کردند.
مجاهدین برادر مسعود را، فداییان رفیق نگهدار را، حزب توده رفیق کیانوری را، و همینجور بگیر بیا تا آخر هر جمعی یک سَری داشت و او را با کمال افتخار معرفی می کرد.
امروز نمی دانم عزیزان چه مرگشان شده که وقتی می گوییم آقا اسم بده، انگار داری به قول مش قاسم «بششان» فحش می دهی!
خلاصه من به خاطر این کوتاهی عزیزان جمهوری خواه، دیگر چاره ای ندارم جز این که کماکان طرفدار شاهزاده بمانم و اگر از جمهوری خواهان گرامی خبر نشود و فقط بخواهند سالی دو تا اعلامیه بدهند و هی اسم عوض کنند و سنگ قبر گلاب باران کنند، ممکن است حتی جلوی کاخ گلستان موقع انجام تاج گذاری و اعلام نظام پادشاهی هورا هم بکشم و ابراز احساسات هم بکنم! حالا این شما، و این هم سال ۲۰۲۵ و روزهای بعد از سقط شدن خامنه ای دونگ!
حمله عباس عبدی به صداوسیما
