چرا سوریه در یکی دو سال آینده، تمام رکورد های رشد اقتصادی را خواهد شکست؟

محمدعلی جنت خواه

مهمترین سیاست اسراییل و غرب برای به زانو درآوردن جمهوری اسلامی، نظامی نخواهد بود. بیش از یک سال پیش در زمان هایی که نمی‌توانستم بنویسم به افرادی که نمی‌توانم نام ببرم، گفته بودم که سیاست اسراییل و غرب برای به زانو درآوردن جمهوری اسلامی به عنوان یک نظام ایدئولوژیک، از بین بردن آبرو خواهد بود تا نیروهای ایدئولوژیکش فرو بریزند.

تمام اقداماتی که از هفتم اکتبر به این سمت توسط اسراییل و آمریکا و غرب انجام شده در همین راستا بوده. نیازی نیست بیان کنم که در این دو سال چه اتفاقاتی رخ داده است.

چند روز پیش بلافاصله بعد از سقوط سوریه، در حالی که همه از افغانستان شدن سوریه می‌گفتند، گفتم جولانی به خوبی از غربی ها آموزش دیده و حرف از صفر شدن تعرفه واردات تلفن همراه و اقتصاد آزاد می‌زند. همانجا گفتم که در راستای سیاست بی آبرو سازی جمهوری اسلامی، به سوریه خواهند رسید. سوریه از نظر نظامی مسلح نخواهد شد چرا که طبق دکترین امنیتی نیل تا فرات اسراییل، کسی نباید در این محوطه به سلاح های استراتژیک مسلح باشد، اما از نظر اقتصادی، تمام رکورد های مرتبط با رشد اقتصادی در سوریه شکسته خواهد شد. شاید سوریه تجزیه شود که البته من احتمال آن را کم می‌دانم، اما از نظر معیشت و اقتصاد جهش های خیره کننده ای در سطح منطقه و جهان خواهد کرد. شاید نمونه ای عربی شده از اتفاقات دولت جدید آرژانتین در آن دیده شود.

سفر وزیر خارجه آلمان به سوریه و سفر جولانی به عربستان، و نقل این حرف سعودی ها که کمک به دولت جدید سوریه برایشان سقف ندارد، موید این ادعای من است که سوریه رشد اقتصادی خیره کننده ای خواهد داشت.

این رشد اقتصادی به گونه ای خواهد بود که دولت عراق و شیعیان عراق را به این فکر بیندازد که شاید فاصله گرفتن از جمهوری اسلامی بیشتر به نفعشان تمام شود. کما اینکه از سه سال پیش هشدار دادم که عراق با قطع وابستگی انرژیش به ایران در سیاست های دستوری آمریکا، از نظر سیاسی هم فاصله خواهد گرفت و می‌تواند در بلند مدت خطر بالقوه ای برای ایران شود.

حال رشد اقتصادی سوریه این شکاف عراق با ایران را دامن خواهد زد. روابط اقتصادی سوریه و عراق به مرور از روابط عراق و ایران پیشی خواهد گرفت و روابط اقتصادی پایه اصلی روابط سیاسی و فرهنگی هم خواهد شد.

پول کمی داریم، وقت کمی هم داریم اما کار زیادی داریم! راه حل هست و بارها نوشته شده. راه حل مستقل از نوع حکومت مستقر در ایران است. راه حلیست که چه جمهوری اسلامی و چه هر حکومتی در ایران باید از آن برود و آن هم احترام به حقوق مالکیت و سوسیالیسم زدایی از تمام بخش های کشور است. راه حل، خروج از جنون دیالکتیکی از جنس مقاومت و درگیری نظامیست.