ایندیپندنت فارسی - خبرگزاری فارس وابسته به سپاه پاسداران نوشته است که به زودی قرار است علی لاریجانی بهعنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی منصوب شود. این انتصاب احتمالی پس از جنگ اسرائیل و جمهوری اسلامی و در میانه موجی از شعارهای ملیگرایانه دستگاههای تبلیغی حکومت، از جمله سوء استفاده از میراث ساسانیان، هخامنشی و به ویژه شاپور دوم ساسانی، مورد توجه قرار گرفته است.
در حالی که جمهوری اسلامی پس از جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل، برای بقای سیاسی خود، بر تحریک احساسات ملیگرایانه متمرکز شده است، مروری بر سخنان گذشته مقامات بلندپایه جمهوری اسلامی نشان میدهد که بسیاری از این افراد، از جمله علی لاریجانی، مواضعی ضدملی، ضدتاریخی و تحقیرآمیز نسبت به ایران پیش از اسلام داشتهاند.
در یک سخنرانی در دانشگاه صنعتی شریف در اردیبهشت سال ۱۳۸۲، علی لاریجانی تاریخ و فرهنگ ایران پیش از اسلام را آشکارا به سخره میگیرد. او در آن سخنرانی ایران پیش از حمله اعراب را «بدویتر» و عقبافتادهتر از قبایل ساکن در شبهجزیره عرب میخواند.
او در بخشی از این سخنرانی میگوید: «(در امپراطوری ساسانی) جریان علمی در ایران وجود نداشت. اینکه بعضی از ایرانگراها در مورد حمله اعراب به ایران و نفوذ اسلام در ایران میگویند که ما در اینجا یک حکومتی داشتیم پر از علم و دانش، اسلام که آمد در اینها تخته شد و یا دروغهایی در مورد آتشسوزی کتابخانهها که واقعا سند تاریخی ندارد. ما در ایران یک مشت ملت بیسواد داشتیم که علاقه داشتند به بیسوادیشان.»
او ضمن نفی جایگاه علمی و فرهنگی ایرانیان پیش از اسلام، فرهنگ آن دوره را به «رقص و آواز و خنیاگری» تقلیل داده بود:
«ایران کاملا عقبافتاده بود مگر در یک رشته خاص مثل فنون نظامی، اسلحهسازی و موسیقی و رقص و ساختن آلات و ابزار تجمل و خوشگذرانی. توی این چیزها وضعشون خوب بود. اما از نظر تکنیک و دانش و فلسفه و حکمت و این چیزها خبری نبود.»
لاریجانی همچنین ادعا کرده بود که معماری، شعر، و هنر ایرانی تنها بعد از اسلام معنا پیدا کرده و ایرانِ قبل از اسلام نه تنها تمدنی قابل توجه نداشته، بلکه ایرانیها از فهم مفاهیم بنیادین علمی نیز بیبهره بودهاند.
این سخنان که با تحقیر تاریخ، زبان، فرهنگ و هویت ایران پیش از اسلام همراه بود، نشان میدهد که علیرغم بهرهبرداری تبلیغاتی امروز حکومت از نمادهای ایران باستان، نگاه واقعی مسئولان جمهوری اسلامی همچنان بر پایه حذف و تحقیر میراث ملی است.

گویا ایران صاحب ندارد!