موسیقی پاپ کرهای و سرابی بهنام «فرهنگسازی»
جناب دکتر سید عباس صالحی، وزیر محترم ارشاد، با ناخرسندی از رواج موسیقی پاپ کرۀ جنوبی در میان جوانان ایرانی، مقصر را ضعف و کمکاری فرهنگسازی مسئولین بر روی موسیقی غنی کلاسیک و مدرن فارسی خودمان دانستند.
این نه نخستینباری است و نه آخرین باری هم خواهد بود که مسئولین، مشکلات اجتماعی را بر گردن ضعف «فرهنگسازی» میاندازند. باوری بسیار بنیادی میان مسئولین وجود دارد که فرهنگ را میشود ساخت. یعنی نظام میتواند هنجارها، رفتارها و باورهای مطلوبش، از اجتماعی تا مذهبی گرفته، تا سبک و سلوکهای اخلاقی، تا حجاب و اعتقادات فلسفی، تاریخی و خلاصه هر چه که مورد نظرش است را از طریق آموزش و تبلیغات «فرهنگسازی» نموده و به نسلهای جدید منتقل نماید.
یادم میآید اوایل ریاستجمهوری جناب آقای روحانی بود در سال ۹۲، و چون برخی از روحانیون تندرو، دولت ایشان را از خودشان نمیدانستند، شروع کرده بودند انتقاد، که ایشان بودجۀ کافی برای نهادهای مذهبی اختصاص ندادهاند. من یک آماری تهیه کردم از بودجههای رسمی دستگاههای دولتی و نشان دادم که مجموع بودجۀ ارگانها، نهادها و سازمانهایی که مسئولیت امور مذهبی را بر عهده دارند، چندین برابر سازمان محیط زیست و دانشگاههایمان میباشند؛ که البته وظیفۀ اینهمه هزینه، همان سراب فرهنگسازی میباشد.
البته این فقط ج.ا نبوده که ۴۶ سال است بهدنبال «سراب فرهنگسازی» بوده و هیچ نتیجهای هم نداشته. از انقلاب فرهنگی تا اسلامیکردن دانشگاهها و علوم انسانی گرفته تا ساخت دهها و صدها فیلم و سریال، تا امور تربیتی از مهد کودک تا فوق دکتری، آخرش هم ناکام میرود بهسروقت گشت ارشاد و لایحۀ حجاب و عفاف. دویست سال پیش، کارل مارکس گفت: «فرهنگ روبناست و زیربنای هر جامعهای اقتصاد است». مناسبات اقتصادی است که هنجارهای فرهنگی را میسازد و بدون تغییر در آنها، هیچ فرهنگی را نمیتوان تغییر داد. لنین، استالین، مائو، کاسترو، پل پوت و بسیاری دیگر همچون ج.ا سعی کردند باورهای حکومت را بهمردمانشان تلقین نمایند. میزان موفقیت تمامی آنها کموبیش بهاندازۀ ج.ا بود.
البته مسئولین، همچون دکتر صالحی، سفت و سخت به سراب «فرهنگسازی» باور دارند. آموزش و پرورش برای کمرنگ شدن مذهب در میان نسلهای جدید، صداوسیما را مقصر میداند؛ صداوسیما دانشگاهها را؛ دانشگاهها حوزههای علمیه را و الی آخر. جملگی هم غرب و اخیراً هم فضای مجازی را.