جمهوری اسلامی با زندانیان مثل «حیوان» رفتار می‌کند

مأموران در شکنجه زندانیان «استاد» هستند

صدای آمریکا - لویی آرنو، شهروند فرانسوی که خرداد گذشته پس از دو سال زندانی شدن توسط جمهوری اسلامی از زندان «اوین» آزاد شد، در نخستین مصاحبه رسانه‌ای خود پس از آزادی درباره بازداشت، حبس، و آزادی خود صحبت کرد.

او که به عنوان گردشگر و به منظور آشنایی بیشتر با فرهنگ و تمدن به ایران رفته بود، هم‌زمان با اعتراضات سراسری در سال ۱۴۰۱ بازداشت ‌و با اتهامات امنیتی توسط قوه قضاییه جمهوری اسلامی به پنج سال زندان محکوم شد.

لویی آرنو که برای مدتی طولانی در سلول انفرادی زندانی بود، در مصاحبه با شبکه تلویزیونی «فرانس۲۴» گفت که مأموران دست به هر اقدامی می‌زنند تا شخصیت، کرامت، و هویت انسانی زندانی را نابود کنند.

او در ادامه افزود که با شرکت در این برنامه تلویزیونی می‌خواهد درباره تجربیات خود، سایر گروگان‌های فرانسوی و خارجی در زندان‌های جمهوری اسلامی، و‌سرکوب شهروندان ایرانی و مخالفان توسط حکومت ایران آگاهی‌رسانی کند.

به گفته لویی آرنو جمهوری اسلامی در سال‌های اخیر هفت شهروند فرانسوی را گروگان گرفت که سه نفر آنها هنوز در ایران زندانی هستند.

او با ابراز تأسف از ادامه حبس این شهروندان فرانسوی، گفت که چندین گروگان خارجی دیگر، از جمله احمدرضا جلالی، شهروند ایرانی سوئدی محکوم به اعدام، نیز زندانی جمهوری اسلامی هستند.

لویی آرنو در ادامه به تشریح وضعیت دشوار خود در زندان، از جمله حبس در بازداشتگاه مخفی ۲۰۹ که به گفته او مکانی شناخته شده برای ایرانیان است، پرداخت.

او گفت که در یک سلول کوچک هشت متر مربعی، بدون پنجره، و با چراغی که ۲۴ ساعته روشن بود، تمام مدت با دوربین تحت نظر بود.

به گفته لویی آرنو، مأموران زندان در جکومت جمهوری اسلامی با زندانی‌ها مانند «حیوان» رفتار می‌کنند و دست به هر اقدامی می‌زنند تا شخصیت آنها را خرد کنند.

او در ادامه افزود که در این سلول ارتباط زندانی با خانواده، دوستان، و دنیای خارج، قطع می‌شود و تنها صدای شیون، ناله، و فریاد سایر زندانیان را می‌شنود.

لویی آرنو با بیان این که شش ماه در این سلول زندانی بود، گفت که فقط سه بار تحت نظارت شدید امنیتی موفق به تماس تلفنی با خانواده و مقامات فرانسوی شد و مأموران به او دستور می‌دادند که چه مطالبی را بیان کند.

او در ادامه افزود که تمامی این اقدامات غیرانسانی با هدف افزایش فشارهای روحی، روانی، و جسمانی، بر زندانی انجام می‌شود تا او به تمامی اتهامات ساختگی و غیرواقعی مطرح شده، اعتراف کند.

لویی آرنو گفت که مأموران در شکنجه زندانیان «استاد» هستند و با اعمال شکنجه‌های فیزیکی و روانی، آنها را به مرحله‌ای می‌رسانند که به هر چیزی که آنها بخواهند، اعتراف کنند.