تبلیغ کارهای بزرگی که در ایران شد، بر خلاف نظر خیلی ها، بسیار بسیار زیاد انجام می شد ولی همان طور که شاهزاده نیز معتقد هستند با روش درست انجام نمی شد.

من تمام روزنامه های دوران پادشاهی را در اختیار داشتم و گاه صفحات آن را برای تحقیق ورق می زدم. تبلیغ پشت تبلیغ، اعلام خبر ساخته شدن فلان کارخانه و پالایشگاه و صنعت سنگین و موسسه آموزش عالی و غیره در صفحات این روزنامه ها مشاهده می شد و به دنبال آن ده ها و صدها پیام تبریک به مناسبت این ساخت و سازها، در اندازه های مختلف با امضای بیشتر،،، «پاچه خاران»ِ زمان و پادشاها سپاس در روزنامه دیده می شد طوری که خواننده نفرت پیدا می کرد از این همه پاچه خاری و سپاسگزاری فرصت طلبانه.

سینما که می رفتیم بعد از پخش سرود شاهنشاهی که همگی باید می ایستادیم و نمی دانستیم چرا باید بایستیم و احترام کنیم نوبت به خبرهای هفته می رسید که اکثرا مربوط به دید و بازدیدهای پادشاه و شهبانو و افتتاح چیزهای تازه ساخته شده در ایران بود که با مداحی مهوعی تفسیر می شد در حالی که مردمی که تخمه می شکستند و ساندویچ تخم مرغ گاز می زدند منتظر بودند تبلیغات خسته کننده و بیجا تمام شود و فیلم شروع شود.

شاهزاده امروز متاسفانه توسط پاچه خاران در همان هاله ی تقدس پادشاهی قرار گرفته اند و احتمالا خودشان متوجه این وضعیت نیستند. برای خروج از این هاله ی خانمان برانداز باید همت کرد و اراده ی جدی داشت و از همه مهم تر به اهمیت و قدرت تخریب آن توجه اکید داشت و فکر نکرد که مردم که می دانند من آدم خوبی هستم و مخالف بدکاری و اعمال و گفتار زشت مثلا هواداران ام هستم، پس بگذار پاچه خاران هوادار و بله قربان گوی متظاهر هر غلطی می خواهند بکنند.

**************

رضا پهلوی در بخشی از گفتگوی خود با سازمان رسانه‌ای «لایف استوریز» از سوالی که اگر می‌توانست از پدرش می‌پرسید می‌گوید.