 پس از انقلاب الزاما ادامه‌ی پیش از انقلاب نیست: حکومت ها‌ و‌ دولت‌های پس از انقلاب، همیشه و همه جا نمایندگان راستین و پیگیر انقلاب و مردم نیستند.
 به نام دفاع از انقلاب، از حاکمان ضد انقلاب دفاع نکنیم و به نام اصلاح و تغییر به آلت و زائده‌ی این یا آن جناح حکومتی بدل نشویم و در هر صورت، استقلال خود را حفظ کنیم.
 به وعده و وعیدها اعتماد و دل خوش نکنیم، اما برای به واقعیت پیوستن آن‌ها تلاش کنیم.
 آرزوهای کوچک و دست یافتنی را فدای آرزوهای بزرگ و دست نیافتنی نکنیم.
 آزادی را فدای نان و عدالت نکنیم. فقط انسان‌های آزاد می‌توانند برای نان و عدالت مبارزه کنند.
 هیچ شیوه‌ی مبارزاتی از پیش تعیین شده و مطلقی، به عنوان تنها و بهترین راه مبارزه برای همیشه و همه جا وجود ندارد. هر دوره‌ای و شرایطی، شیوه‌ی مبارزاتی خود را می‌طلبد و از این رو، راه برای هر شیوه‌ی مبارزاتی باز است.
 وحدت سیاسی با دیگر نیروها و‌ جریان‌های سیاسی فقط با حفظ هویت و استقلال سیاسی ضامن موفقیت است. هویت و استقلال سیاسی خود را به هیچ قیمتی از دست ندهیم.
 تنها یک اپوزیسیون متحد و نیرومند می‌تواند از پس هر قدرتی بربیاید. تلاش‌های خودمحورانه و جدا از هم، راه به جایی نخواهند برد.
 و... به هر قیمتی انقلاب نکنیم و حواسمان باشد که پس از آن که انقلاب کردیم، انقلاب ما را نکند.

کیقباد یزدانی

*