سرنوشت رقت بار فرقه دموکرات جعفر پیشه وری و حزب دموکرات قاضی محمد که به دستور اربابان خود در شوروی سابق بساط جدایی طلبی از مام میهن را راه انداخته بودند باید امروز درس عبرتی برای کسانی باشد که امروز هنوز نغمه شوم « خلق های ستمدیده» را سر میدهند.

با این حال شوربختانه هنوز هم برخی از سنگ اندازیها بر سر راه همبستگی ملت ایران برای گذار از رژیم نکبت اسلامی از دریچه تقسیم بندی ایرانیان در قالب های تصنعی فارس و کرد آذری و عرب و ....از سوی مدعیان آزادیخواهی برای کشور صورت می گیرد.

در یکی از چنین تلاشهای گمراه کننده و نزدیک به مضحکه ای، حتی یک استاد دانشگاه خارج نشین اخیرا در نامه سرگشاده ای به شاهزاده رضا پهلوی از او انتقاد کرده که چرا او هیچگاه با هموطنان کرد ما به زبان کردی صحبت نمیکند ولی با کانالهای تلویزیونی و رسانه های خارجی به فرانسوی گفتگو می کند!

از ایشان در مقام یک استاد جامعه شناسی باید پرسید آیا صرف انتقاد از رضا پهلوی که چرا از دخت جاودان ایرانزمین «مهسا» با نام کردی «ژینا» یاد نمی کند (که اتفاقا صحت ندارد) شاهزاده را از صف مبارزان راه آزادی ایران جدا می کند؟

فرانسوی و انگلیسی صحبت کردن شاهزاده با رسانه های بین المللی برای افشای جنایات رژیم و جلب حمایت جهانی برای همراهی و حمایت از آزادیخواهی ایرانیان کرد و عرب و آذری و ترکمن است و ربط آن به مسایل درون نیروهای اپوزیسیون ایرانی از سوی یک استاد دانشگاه در بهترین حالت بی مسولیتی و در بدترین حالت ضربه به همبستگی ملی ما قلمداد می شود.
از آنگذشته، امروز کدام زبانی جز فارسی برای همه اقوام ایرانی یکسان قابل درک و مانند یک بستر گفتگو و تفاهم ملی برای ابراز خواسته های مبارزاتی آنهاست؟

تکیه بر این نیروی عظیم فرهنگی و میراث قرنها همزیستی و همبستگی همه آنهایی که خود را ایرانی می دانند به معنای نادیده گرفتن زبانهای شیرین و اصیل کردی و آذری و لری و ....و گویندگان آنها در میان هموطنان ما نیست. انصاف داشته باشیم.

فارسی زبان برتری بر دیگر زبانهای اقوام تاریخی ایرانی نیست، روح ایرانیت و زبان مشترک همه ما ایرانیان برای بیان خواست رسیدن به آزادی و خوشبختی است!