او می‌گوید صحبت‌های کارشناسان مختلف را شنیده اما نتوانسته به نتیجه قطعی برسد: «بیشتر مردم ایران به جمله «حفظ نظام اوجب واجبات است» خمینی اشاره می‌کنند و معتقدند این‌ها برای بقا توافق می‌کنند اما کارشناسان خارجی اغلب می‌گویند توافق با ایران سخت است و به نتیجه نمی‌رسد. من نمی‌دانم چه کنم.»

سحر دانشجوی علوم سیاسی است و زمانی که از او می‌پرسم درباره مذاکرات چطور فکر می‌کند، لبخند می‌زند و می‌گوید: «هر دو طرف مذاکره کارهای غیرقابل‌پیش‌بینی کم نکرده‌اند بنابراین بهتر است گمانه‌زنی نکنیم و منتظر بمانیم. بااین‌حال من فکر نمی‌کنم کار به حمله نظامی بکشد. حالا که تن به مذاکره با ترامپ که او را قاتل سلیمانی می‌دانند، داده‌اند احتمالاً تن به چیزهای دیگر هم می‌دهند.»

سعید راننده تاکسی است و لازم نیست سوالی از او پرسیده شود. اخبار از رادیوی ماشین در حال پخش است و زمانی که یکی از تحلیلگران «رادیو فردا» می‌گوید که احتمال توافق اندک است، می‌خندد و می‌گوید: «این‌ها انگار آخوند جماعت را نمی‌شناسند. آخوند جماعت مگر ایران را رها می‌کند. کجا بروند که بتوانند این‌طوری چپاول کنند. این‌ها تجربه شاه خدابیامرز را دارند، محال است با آمریکا و انگلیس به توافق نرسند، هر کاری که آن‌ها بخواهند برایشان انجام می‌دهند، حتی حاضرند از ناموس مردم هم مایه بگذارند به شرطی که سرکار بمانند.»

ساناز در سه‌راه جمهوری در یک مغازه موبایل فروشی کار می‌کند و می‌گوید: «الان دو روز است که صاحب‌کارم ترجیح می‌دهد، فروش نداشته باشیم. می‌گوید اوضاع نابسامان است و اگر توافق نکنند اجناس را باقیمت‌های بالاتر می‌توانیم بفروشیم.» بااین‌حال ساناز معتقد است جمهوری اسلامی تنها ژست سیاسی مذاکره نکردن را می‌گیرد و به خاطر بقا حتماً تن به توافق هم می‌دهد، آن‌هم بی‌چون‌وچرا.

امیرعلی دانشجوی اقتصاد اما معتقد است که جنگ گریزناپذیر است و مردم بهتر است سرمایه‌های خود را به دلار و طلا تبدیل کنند. او می‌گوید: «ترامپ موضوع مذاکره و توافق را برای مشروعیت دادن به حمله نظامی در دنیا پیش کشیده و حتماً شروطی می‌گذارد که جمهوری اسلامی تن به آن‌ها نمی‌دهد و سراغ گزینه نامی که بارها از آن حرف زده، می‌رود.»

سمیه هم که برنامه‌نویس یک شرکت کامپیوتری است مثل امیرعلی فکر می‌کند و می‌گوید: «امیدوارم درگیری نظامی به مردم غیرنظامی آسیبی نرساند. کاش فرد اصلی را هدف بگیرند و همه‌چیزتمام شود.»

اکرم زن خانه‌داری که این روزها مدام پیگیر خبرهاست می‌گوید: «ترس توی دلم افتاده، اما امیدوارم هر چه می‌شود خیر مردم در آن باشد. کاش مردم از این بدبختی و فلاکت دربیایند.»

او می‌گوید هرروز همه خبرها را به‌دقت گوش می‌دهد: «همه خبرها هم بد است می‌ترسم توافق کنند و فقط سودش به جیب رژیم برود و دودش به چشم مردم. یا توافق نکنند و جنگ شود و جنگ‌زدگی هم به فلاکت و بدبختی و فقرمان اضافه شود. اخبار را که می‌شنوم مدام صلوات می‌فرستم بلکه خدا رحمش به بچه‌هایمان بیاید.»