عبدالستار دوشوکی - ویژه سایت گویا

در سایت گویا مطلبی را مشاهده کردم تحت عنوان "پاسخ عبدالکریم سروش به هجمه‌ها در پی سخنان اخیرش علیه ایران ستیزها و جنگ‌طلب‌ها" که برگرفته از ویدیوی از روخوانی این به اصطلاح فیلسوف مومن از متن پیش نوشته شده است. حال بگذریم از اینکه ایشان حتی نمی تواند برای مدت کمتر از دو دقیقه چهار کلمه را رو به دوربین "از بر" بگوید. ولی محتوای سخنان ایشان همان مهملات, لاطائلات و اتهامات همیشگی از یک سو, و دریوزگی و چاپلوسی در درگاه سران جمهوری اسلامی از سوی دیگر است. این در حالی است که هیچکدام از شخصیت های معتبر اپوزیسیون خواستار حمله نظامی نشده اند. بعنوان مثال شاهزاده رضا پهلوی بارها مخالفت خود با حمله نظامی را صراحتا اعلام کرده است و راه سوم (ملت ایران) را بعنوان جایگزین دو گزینه حمله نظامی و یا مماشات پیشنهاد کرده اند. اما دروغگویی در ذات امثال سروش عجین شده است.

بنده حدود ۲۵ سال پیش سروش را در لندن دیدم و از او در مورد کشتار دانشجویان در یورش وحشیانه "انقلاب فرهنگی" پرسیدم که در مقاله "سروش، بدهکار مجرمی که طلبکار شده است" بطور مفصل به آن پرداخته ام. ایشان مدعی شده اند خمینی از زمان هخامنشیان تا روزگار حاضر مردمی ترین و باسوادترین رهبر تاریخ ایران بوده اند. نمی دانم چرا, اما از بخت بد, من هم سروش و هم اکبر گنجی را در لندن دیده ام. باز نمی دانم چرا امثال سروش و گنجی در راه سفر پناهندگی به آمریکا به راحتی در شهرهای اروپایی توقف کرده و سپس در آمریکا لانه نموده تا از اسلام ناب محمدی خمینی دفاع کرده و به آمریکا و غرب حمله کنند که خود از معجزات این جماعت است.

در این ویدیو فقط یک حقیقت انکارناپذیر نهفته است و آن هم اینکه سروش مسئولین جمهوری اسلامی را "برادر" خود می داند؛ و مخالفین رژیم را "ایران فروش و بیگانه پرست". این نوع طاووس های علّیین شده نظیر سروش و امثالهم که خود را فقیه ‌الفقها تلقی می کنند و نه تنها حرص و ولع آنها در زیاده گویی و دروغپردازی حد و حصر ندارد بلکه حافظه ای ضعیف و قدرت مکاری قوی دارند. این مشخصه ذاتی سروش را در سال ۱٤۰۲ در نوشتاری به نام "انتخابات؛ حکایت عبرت آموز شیر و اُلاغ و روباه مکار و سروش" با سند و مدرک به رشته تحریر درآورده بودم. زیرا وی مردم را تشویق به شرکت در انتخابات کرده بود.

اما مدتی بعد یعنی در سال گذشته وی با چرخش ۱۸۰ درجه ای به این نتیجه رسیدند که "با دلو انتخابات از چاه نظام آب آزادی نمی‌توان کشید و از درخت ولایت جز چوبه دار نمی‌توان تراشید". ایشان با صراحت گفت "از پستان فقاهت صفوی شیر عدالت علوی نمی‌توان دوشید". در همان زمان مقاله "آقای دکتر سروش، از ملت ایران عذرخواهی کنید" را نوشتم و گفتم حال که "عوض" شده اید از ملت ایران بخاطر گذشته سیاه خودتان عذرخواهی کنید. زیرا سروش گفته بود که این رژیم یک گرگ و گرگ زاده است. حال می بینم که ایشان این گرگ ها را "برادر تنی" خود می داند و باز هم با یک معلق ۱۸۰ درجه ای بقول مولانا (که سروش خود را عاشق او می داند) باز گشته است به روزگار اصل و وصل خویش. حکیم سعدی سالها پیش گفته بود: "عاقبت گرگ زاده گرگ شود؛ گرچه با آدمی بزرگ شود". زیرا اساسا ذات بد نیکو نگردد چون که بنیادش بد است.

عبدالستار دوشوکی