نگاهی به آینده
خطرناکترین دشمن را حاکمیت باید در درون خود جستجو کند
فیروز محمودی
ج. ا. به طرز شگفت انگیزی در محاصره دشمنان خود قرار گرفته است و هیچ صدای آشنایی که حاکی از کمک به او باشد به گوش نمی رسد و این نتیجه ۴۶ سال حکمرانی با سبک و سیاق منحصر به فرد ج. ا. است که هنری عجیب در تبدیل دوست به دشمن و فرصت به تهدید داشته است. دشمنانی چون نتانیاهو و ترامپ در حالی با فتح تمامی سنگرها به دروازه های کشور رسیده اند که مردم در گرداب مشکلات ناشی از عملکرد حاکمیت دست و پا می زنند و شعارهای بی محتوایِ مقاومت و صبر و ایثار افرادی چون عَلَم الاوقاف در مشهد، صدیق الازگُل در تهران و سایر اوقاف خوران و پولبران برای انها پشیزی ارزش ندارد و تنها و تنها به دنبال دستی یاری گر برای رهایی می گردند، دستی که دیگر امیدی برای برآمدنشان از داخل وجود ندارد چراکه طبیب شهر نیز با فراموشیِ گردنِ به گروگان گذاشته اش ، قلبها را شکسته و مجروح رها کرده است.
اما مشکل ج. ا. تنها به امریکا و اسرائیل و ملتِ ناراضی ختم نمی شود و خطرناکترین دشمن را حاکمیت باید در درون خود جستجو کند جایی که درآن کاسبان تحریم، جاسوسان و گروهی نادان که بادکنک وار به مقتضای ذاتِ سیستمِ سفله پرور رشد کرده و بزرگ شده اند و اکنون توهم دانایی شان چون مورچه ها به پروازشان دراورده است، جا خوش کرده اند.
کاسبان تحریم که کسب و کار خود را حتی به بهای نابودی ج. ا. نیز حاضر نیستند از دست بدهند، در کنار بادکنکی ها و جاسوسان که در بالاترین سطوح حاکمیت به روایت انچه دیده و شنیده می شود جای گرفته اند، بر طبل عدم آشتی و فاصله گرفتن از صلح می کوبند.
حال باید دید برنامه های دشمنان ج. ا. برای به زانودراوردن آن با استفاده از ظرفیتها و نیروهای موجود چگونه می تواند باشد؟
رویای اسرائیل قدرت بلامنازع شدن در منطقه است و به فراموشی سپرده شدن تشکیل کشور مستقل فلسطینی و همانگونه که می دانیم اسرائیل برای رسیدن به این هدف در منطقه کاملا تنهاست.
امریکا نیز علاوه بر تحکیم جایگاه اسرائیل در منطقه به دنبال سود اقتصادی بیشتر در مقایسه با چین و برتری امنیتی در جوار روسیه است.
برخلاف مردم کشورهای عربی، مردم ایران نگاهی مثبت با احساس همدلی و نزدیکی به غرب دارند و این را غربیان مدیون رفتارهای متناقض سران ج. ا. هستند. با این وصف به نظر می رسد سرزمین ایران با چنین ملتی به اضافه فرصتهای بسیار زیاد در زمینه سرمایه گذاری، بدون ج. ا. می تواند متحدی خوب و بسیار مفید برای امریکا در منطقه باشد. رویای ملت ایران بعد از بیش از چهار دهه زندگی فلاکت بار، آرامشی برای دوباره زیستن فارغ از هیاهوی جنگ و تحریم و اختلاس و بدبختی و نکبت است، عواملی که مردم ایران به درستی ان را ناشی از شیوه حکمرانی در ج. ا. می دانند. در اینجاست که منافع امریکا با ملت ایران در یک راستا قرار می گیرد که آن هم مهار یا به زانو درامدن ج. ا. خواهد بود.
برای رسیدن به هدف مشترک یعنی به زانو دراوردن ج. ا. به نظر می رسد تقسیم کاری در پستوهای سیاست انجام شده است:
وظیفه آمریکا تحمیل فشار سنگین اقتصادی همراه با تجهیز ارتش اسرائیل به پیشرفته ترین سلاحهای ممکن و البته به پرواز درآوردن بمب افکنهایی است که نابودگرانی بی همتا به شمار می روند. آنچه اسرائیل در غیاب دشمنان هم مرزش باید انجام دهد رجزخوانی و تهدید و هماورد طلبیدن در میدانی است که هزاران کیلومتر با مرزهایش فاصله دارد. نتیجه این حرکات از هم پاشیدگی اقتصاد کشور و در نتیجه بالارفتن نارضایتی ایرانیان به حداکثر بوده است و خواهد بود.
اما فشارها تنها بدین جا ختم نمی شود و در کنار اقتصاد و بمب، تقویت اپوزیسیون به رهبری رضا پهلوی در دستور کار قرار گرفته است. فشار اقتصادی و تهدید نظامی ملت را در بالاترین سطح نارضایتی قرار می دهد و تبلیغ و تقویت اپوزیسیون انها را به تغییر شرایط امیدوار خواهد کرد، با همه اینها یک راه گریز برای ج. ا. باقی می ماند که بتواند خود را از این مخصمه نجات دهد و ان هم نشستن پشت میز مذاکره مستقیم با آمریکاست، اما استراتژیست های غربی برای این گریزگاه نیز چاره ای یافته اند که احتمالا به خوبی جواب خواهد داد و آن هم استفاده از جاسوسان متنفذ در دستگاه حاکمیت ج. ا. و نیز ظرفیت بالای کاسبان تحریم در این دستگاه خواهد بود. این دو با تمام ظرفیت تلاش خواهند کرد از انجام مذاکره میان ج. ا. و امریکا جلوگیری کنند امری که تاکنون در انجام ان موفق بوده اند.
نتیجه همه این تلاشها در وهله اول بمباران تاسیسات هسته ای و موشکی در ایران خواهد بود و در ادامه به روزی می اندیشند که رضا پهلوی در میان استقبال میلیونها ایرانی وارد تهران شود.
حمله سنگین اسرائیل به مواضع حوثی‌های یمن
