قراین و شواهد حاکی است .که دولت ترامپ عزم خود را جزم کرده که مسئله اتمی رژیم اسلامی را یکبار و برای همیشه حل کند.این اقدام نیز باید سریع انجام گیرد. تا رئیس جمهور بتواند ،دنبال بقیه برنامه های دولت خویش برود. در ابتدای مذاکرات فیمابین ظاهرا همه چیز به خوبی پیش می رفت.که رهبر رژیم حذف غنی سازی اورانیوم را خط قرمز نظام اعلام نمود. در نتیجه آمریکایی ها متوجه شدند .که در پی دیدار مقامات رژیم با مقامات چین و روسیه، با توجه به توصیه های این دو ،رهبر رژیم با بازگشت به سیاست دهه های گذشته، در حال خرید زمان و طولانی کردن مذاکرات است. تا حریف را خسته و وادار به پذیرش یک توافق ناقص نماید.در اینجا نگاهی به خواسته های بازیگران مربوطه ،ضروری به نظر می رسد:- رژیم در فقدان منابع مالی نگران خیزش مردم ایران به مصداق شکم گرسنه دین و ایمان نمی شناسد و تبدیل شدن اش به یک بمب آتشین یا مرگ یا زندگی و درنتیجه بشدت جهت رفع حداقلی این مشکلات به منابع مالی نیازمند است. تا با تزریق پول و امکانات و مواد غذایی ضروری بازار،همراه با تسهیلاتی چون آب و برق و گاز و غیره ،ملت را به مرحله قبل از آستانه فعلی مرگ یا زندگی باز گردانده نوعی تحمل و مدارا ،در جامعه ایجاد نموده و در عین حال نیروهای سرکوب را، از لحاظ آموزش و خرید های مربوطه تجهیزات سرکوب، به روز نماید.
- چین و روسیه هر یک به دلایل خود خواهان ادامه وضع موجودند.چین بعلت خرید نفت قاچاق از ایران ، به نصف قیمت بازار و در مقابل آن ،آسوده شدن از پروسه انهدام و دور ریختن کالاهای فاسد و تاریخ مصرف گذشته و یا بنجل و آلوده و مرگ زا ،که رژیم مشتری دایمی آن است و نیز روسیه بخاطر ادامه سرسپردگی رهبر رژیم به مسکو، در مسائل منطقه و نیز متقابلا تداوم همکاری های نظامی در جنگ پوتین با اوکراین ،خواهان ادامه وضع موجود می باشد.
- آمریکای ترامپ ،مخالف ادامه سیاست همیشگی نوکری رژیم به چین و روسیه بوده و قصد دارد.که ایران را به عنوان متحد طبیعی و همیشگی در دهه های ماقبل حاکمیت رژیم اعاده و جنگ های ناتمام خاورمیانه را خاتمه و این جامعه را وارد جرگه بازار معاملات و خرید و فروش و تجارت و اقتصاد فیمابین نماید.نگاهی به دوران قبل از روی کار آمدن ترامپ نشان میدهد. که رژیم اسلامی در همه این سالها، برای کلاه گذاشتن بر سر غرب در معاملات ،از پروژه همیشگی خود یعنی مجادله سوری و قلابی اصلاح طلبان ،با اصولگرایان ،در راستای تعامل گروه اول با غرب بوده و این انتظار از غرب که باید با پشتیبانی از دولت اصلاح طلب، مانع از روی کار آمدن اصولگرایان گردیده ،در نتیجه بطور مثال، گذاشتن همه هندوانه ها را ،در سبد چین و روسیه ممانعت کنند.
این سیاست تا دوران ریاست جمهوری رئیسی ادامه داشت .ولی خامنه ای بعلت وسواس اش برای ادامه قدرت در خاندان خود و در نتیجه از بین بردن همه شک و تردیدها،مدیریت انتخابات قلابی را ،به مسیر یک دست کردن قدرت هدایت نمود. با مرگ رئیسی در یک حادثه مشکوک . با توجه به اطمینان کامل از عملکرد پزشکیان این سیاست (یکدست کردن قدرت برای انتخاب رهبری بعد از خامنه ای در خاندان وی ) در راستای سرسپردگی مطلق پزشکیان از خامنه ای ادامه یافت.بخصوص اینکه تصور بر این بود.که برنده انتخابات آمریکا از حزب دموکرات خواهد بود.
بررسی عملکرد ترامپ با رژیم، از فردای انتخاب مجدد وی نشان داد .که علیرغم گیر افتادن بساط خامنه ای، دربن بست یکدست نمودن قدرت و از دست دادن بازی های سیاسی روانی جنگ اصلاح طلب با اصولگرا ( دو جناح قدرت رهبر رژیم ) برای اخذ امتیاز از حریفان آمریکایی و اروپایی ،بالعکس ترامپ با توجه به دوستان و مشاورین مطلع امور ایران،از کپی کردن و شکل گیری همین بازی اصلاح طلب - اصولگرا ،در کابینه خویش، بطور عملی پرده بر داشت : در حالی که ویت کاف مشاور و فرستاده وی ویژه ترامپ در مذاکرات با رژیم ،رل اصلاح طلب جناح قدرت کاخ سفید را ،ایفا می نمود،روبیو وزیر خارجه، در نقش اصولگرای کاخ سفید ایفای نقش نمود.اولی حرف های مورد پسند رژیم را می زد و دومی با اظهارات تند علیه رژیم، آب سردی بر دستان خامنه ای می ریخت.
شخص ترامپ رئیس جمهور نیز ،هم یکی به نعل می زد و هم به میخ و امروز از پیشرفت مذاکرات و در آستانه حصول توافق می گفت و فردا بر خلاف آن، از بدی ها زشتی های رژیم، در خرابی ایران و منطقه و بر خلاف مواضع جهانی بودن خواسته های رژیم، ایراد سخنرانی و در نتیجه کل بساط خامنه ای را گیج و منگ می نمود.
به نظر می رسد .که کاخ سفید ،هر مذاکره ای با رژی انجام می دهد .متحدین اروپایی خود و نیز اسرائیل را ،در خفا و بدون تبلیغ و سرو صدا مطلع می سازد. و اینکه حتی مشاورت هایی هم برای در گوشه رینگ گیر انداختن رژیم و تسلیم بلاشرط آن، با این متحدین انجام می گیرد.که قضیه به روز بودن توسل به اجرای مکانیسم ماشه از سوی اروپایی ها و بازگشت اتوماتیک همه تحریم های بین المللی از آن جمله بوده و در نتیجه رژیم برای اولین بار در این مذاکرات وارد مرحله باخت باخت شده است.
با توجه به مراتب فوق ،بنظر می رسد .که رژیم سرانجام بعد از قریب به پنج ده، در موقعیتی قرار گرفته ،که خواه تعامل با آمریکای ترامپ را بپذیرد یا عناد نموده و رد کند.در هر حال باخته است.چون ایجاد روابط معمولی با آمریکا، بعلت تسلط یک گروه مافیایی بر همه اقتصاد و سیاست های رژیم ، آن هم با یک اقتصاد مافیایی - رانتی،فساد،دزدی و... نمی تواند و نیز نمی داند .چگونه با یک اقتصاد نورمال آزاد و مدل روز آمریکا ،مدارا و معامله نماید.در نتیجه دیر یا زود از درون متلاشی می گردد. اگر نپذیرد و عناد کند.اسرائیل حی و حاضر در خط اول جبهه ،هزار البته با پشتیبانی آمریکا ،آماده بمباران همه اهداف اتمی،موشکی ،نظامی و کل بساط قدرت رژیم خامنه ای است.که باز چیزی از رژیم باقی نخواهد ماند.
مطلب قبلی...
چشمِ اسفندیارِ اپوزیسیون، مسعود نقره کار
چشمِ اسفندیارِ اپوزیسیون، مسعود نقره کار
مطلب بعدی...
زندگانیِ عظما، مهران رفیعی
زندگانیِ عظما، مهران رفیعی
