فرزاد موتمن، کارگردان و تهیه‎کننده در واکنش به نخل طلای جعفر پناهی در کن نوشت:

چارسو

🔻مرگ محمد لخدر حمینه، فیلمساز الجزایری، مصادف شد با داغ‌شدن بحث‌‌هایی درباره جشنواره کان و نخل طلاهایش. در سال ۱۹۷۵ فیلمی از لخدر حمینه، به‌نام «خاطرات سال‌های آتش زیر خاکستر» برنده نخل طلا از جشنواره کان شد. می‌دانید چه فیلم‌های دیگری در بخش مسابقه حضور داشتند؟ «رهگذر»، «عطر زن»، «پاستورال/ مرگ در روستا»، «لنی»، «لمحه‌ای از ذن»، «معمای کاسپار هاوزر»، «آلیس دیگر اینجا زندگی نمی‌کند»، «صدای پارس سگ‌ها را می‌شنوی؟»، «زن رمانتیک انگلیسی»، «املت اوگوم»، «الکترا»، «موسی و هارون»، «روز ملخ» و ...اما نخل طلا را فیلم لخدر همینه دریافت کرد.

🔻من این فیلم را در سال‌های دور در جوانی دیده‌ام و راستش حاضر نیستم دوباره به تماشایش بنشینم. فیلم مهمی نیست. اما همچنان در کلاس‌هایم «رهگذر» و «الکترا» را تدریس می‌کنم و هنوز هر دو سه‌سالی یکبار به تماشای «لنی» می‌نشینم.

فیلم لخدر همینه به فراموشی سپرده شد درحالی‌که «لمحه‌ای از ذن» کالت شد، اسکورسیزی تبدیل به یکی از مهم‌ترین فیلمسازان تاریخ سینما شد، «معمای کاسپارهاوزر» همچنان یکی از دیدنی‌های هرتزوگ‌ بشمار می‌رود و «عطر زن» آنقدر جالب بود که سال‌ها بعد به‌نام «بوی خوش زن» در هالیوود بازسازی شود.

🔻واقعیت این است که «کان» تصمیم گرفته بود تا با این نخل طلا، استقلال یکی از مستعمرات سابق خود را به‌رسمیت بشناسد. همین. ارزش‌های سینمایی در این انتخاب نقش نداشتند. سال‌ها بعد ژیل ژاکوب در مصاحبه‌ای حتی نام لخدر همینه را به‌خاطر نیاورد و از بغل دستی‌اش پرسید: «اون عربه که بهش جایزه دادیم، اسمش چی بود؟» اون عربه! اوگوم از اساطیر افریقائی، خدایی آهنین است.