حسین جعفری

سید حسن عزیز، سلام!
من در تمامی این سی و چند سال از فوت امام؛ بی هیچ وقفه در ایام رحلتش در حرم بودم؛ جز از ۸۸ به این طرف که در آن ایام خاص حرم در اختیار مردم نبود و در ایام شب های قدر هم در تمامی این سالها در حرم احیا می گرفتم؛ جز در این چند سال اخیر که دیدن آن ضریح طاغوتی و شاهانه، دل و دماغی از معنویت برای ما باقی نمی گذاشت.(واقع آن است در این خلوت ها بعضاً از امام نالیدم که این چه آینده نگری بود که قدرت مطلقه ای ترتیب دادی و قبایی دوختی که با اغماض فقط بر خودت راست می نمود و الان ....! اما در هر حال امامم گرچه اشتباهاتی داشت که به اعتقاد برخی بسیار سهمیگن است اما بسیار ساده زیست بود، هر چه بود امام؛ شاه نبود!)

در جایی فرموده بودید: "دینداری ما کاریکاتوری است و تناسب ها در آن بر هم ریخته است." و از این کاریکاتور تلخ تر کجا می توان سراغ گرفت که برای قبر کسی کاخ می سازند و ضریحِ امام وَش ترتیب می دهند که در حیاتش از تجملات دور و اجازه نداده بود که دیوارحسینه جماران را کچ کنند و دفتر و دستک بیتش هم همچون شاهان نبود و نظارتش در اداره کشور را چون یک رهبر و در ارتباط با مردم انجام می داد نه چون یک ابر مدیر اجراییِ دارای دولتِ در سایه!

همه ی سخنم این است چرا امام ساده زیست را همانند شاهان بزک کردید؟ آنچه بعنوان ضریح دور قبرش ساختید نه یک اتاقک آلومینیومی که ضریح مشبکی نه حتی در حد یک امامزاده که در حد یک امام معصوم است! در حالی که می دانید ساخت این نوع ضریح حتی برای معصوم هم توجیه دینی ندارد چه رسد برای خمینی!

سید حسن فرزند سید احمد فرزند روح الله! اگر فکر می کنی عظمت و شکوه شاهانه بارگاه داخل حرم را بخاطر آسایش مردم و نشان دادن عظمت و ابهت اسلام است، صادقانه همین را با مردم در میان بگذار و علناً بگو چون آن ضریح با این هدف نمی خواند؛ همان ضریح آلومینیومی را بر مزار امام قرار می دهم! و تردید نکن این روش هم برای آبروی شما و هم برای حفظ حریم امام بهتر و بصواب نزدیکتر است."

برای ورود به عرصه ی کنشگری مستقل از قدرت و متکی به مردم، اجازه بده حرم و حریم امام با کمک های مردم مومن به امام اداره شود نه با پول بیت المال! اینگونه مردم چه بسا حرف هایت را باور کنند!