چرا که قلبی تپنده برای تک تک فرزندانیست که در دامن دارد.امروز مام وطن سخت در عزای فرزندانی نشسته است که قربانی جهل حکومتی می گردند که هرگز مهر وطن ومردم بر دل نداشته ! بود ونبود این سرزمین وسرنوشت مردمان آن در تفکربسته این حکومت محلی از اعراب نداشت.حاکمانی که جز به قدرت نمی اندیشند. در تفکر ارتجاعی و ایدئولوژیک آن ها امت جای ملت گرفته و زمان به هزار وچهارصد سال عقب رفته است. حکومتی که بقول فردوسی "هنر خوارشد جادوئی ارجمند."در چنین جامعه ای جائی برای تحصیل کردن ،متخصصان و هنرمندان هم گام با زمان نیست. نا کسان ونا لایقان بر راس هرم دولت نشسته ودر چهل واندی سال هرآنچه که خواستند بر سر این ملت آوردند وکشور بویرانی کشیدند. در تاریخ نیم قرنی این حکومت حتی یک روز نمی یابی که درآن ایادی رژیم" مرگ بردشمن ،مرگ بر ضد ولایت فقیه"سر نکشند و مرگ هر آنکس را که چون رهبر خودشیفته که خود را درجایگاهی بسیار فرا تر از مردم می دید و با تکیه بر نیروهای سرکوب گر خود هر صدای اعتراضی را با گلوله پاسخ میداد را خواهان نشوند.

رهبری که تعریف خاص از جوانان ارزشی ذوب شده درولایت داشت وهر به خیابان آمدن نسل جوانی که در سیمای جوانانی خواهان آزادی ،زیستی انسانی، قرار گرفتن درکاروان امروزی جهان که متاعش علم است ،تخصص است وکرامت انسانی نادیده میگرفت وفرمان بر کشتار ،شکنجه وزندانشان می داد.

رهبری متوهم که در نهایت جنگی چنین خانمانسوز را بر ملت ستم کشیده تحمیل کرد. درد آور است و شاید نایاب در تاریخ ملت ها! که مردم چنان از جور و ستم حاکمان به تنگ آمده باشند کنه نه تنها از در مخالفت با هجوم کنندگان بر نیایند بل آنها را در قامت قدرتی که بتواند این ظالمان را سرگون کنند نگاه کرده واز صمیم قلب خواهان سر نگونی هر چه سریع تر این رژیم فاسد بهر طریق ممکن باشند.