Wednesday, Jul 9, 2025

صفحه نخست » ناسیونالیسم حیله گر حاکمان و ملی گرای دمکراتیک ما، عطا هودشتیان

Ata_Houdashtian.jpgاختلات معنا در مفهوم وطن دوستي

ديده ايم كه حکومتی كه در معرض تهاجم یک کشور بیگانه قرار ميگيرد، مردمان خود را به بسيج عمومي جلب ميكند تا از هرآنچه قوای اجتماعي ست در دفاع از ميهن بهره گیرد. مفهوم "جنگ ميهني" هم حكومت و هم مردم را در بر می گیرد. رژیم اسلامی تلاش دارد تا در مقابله با تهاجم اسرائیل، این ستيز نظامي را يك «جنگ ميهني» جلوه دهد و در تبلیغات خود، از ملی گرایی بگونه حیله گرایانه ای بهره جوید.

ملی گرایی دمکراتیک در برابر ناسیونالیسم حیله گر

این رژیم که نتیجه سیاست جنگ افروزش را می بیند و زیر حملات اسرائیل درمانده شده، از همان مردمی که دهه ها سرکوبشان کرده است، میخواهد به نام «دفاع از میهن»، از وی حمایت کنند؟ این ناسیونالیسم حیله گر، دست مایه ساختار درمانده ایست که برای ادامه حیاتش به گوشت دم توپ نیاز دارد.

نیروهای وطن دوست، ملی گرا و دمکراسی خواه میدانند که ناسیونالیسم حکومتی رژیم اسلامی یک جعل تاریخی ست، و هدفی جز بهره بری از وضع موجود و ابزار سازی از مردم برای ادامه بقا خود ندارد. به محض اینکه نظام مجددا به ثبات برسد (که احتمالش نزدیک به صفر است)، بر شدت سرکوب های خود می افزاید. رژیم حتی در دوران جنگ به سرکوب ادامه داد.

برعکس، ملی گرایی ما دمکراتیک، تکثر گرا و شامل است. شامل همه مردمان ایران، از همه اضلاع مسلم جامعه ایرانی ست. این ملی گرایی شهروند گراست. وطن را مقصد و سکولاریسم دمکراتیک را امکانی برای برپایی توسعه و آبادانی میهن میداند. هیچ برتری میان گروه های مردمی (بخوان قوم، ملیت، اتنیک) نسبت به یک دیگر، وجود ندارد. در ایران ما، هر واحد انسانی تنها و تنها یک «شهروند» است و دارای حقوقی برابر. نمایندگان همه گروه های مردمی در تدوین قانون اساسی، تشکیل دولت و مجلس موسسان آینده شرکت خواهند کرد، به آن جهت که حس مالکیت و تعلق در عمل در همه گروه های مردمی پدید آید. اما اینهمه با فکر و منش رژیم اسلامی و ناسیونالیسم حیله گر آن، سالهای نوری فاصله دارد.

جبهه نجات ملی

با اين رژيم اسلامی نه با جنگ كه با اتحاد ملی باید مقابله کرد. در بحران کنونی، این نظام يا مجبور به تعيير سياست و ساختار دروني ميشود يا فرو می پاشد.
انچه اين روند را تسهيل مي بخشد تنها اتحاد ملي ماست. «نجات ملی» كليد واژه اين دوره تاريخي ست. همه مردمان از همه احاد کشور: كردهای ما، ترك زبانهای ما، فارس ها، عرب ها، بلوچ ها و همه ديگران، همچون كارگران و معلمان، روشنفكران، كارمندان، مبارزين مدنی و همه دلسوزان وطن كه دل درگرو گذار از اين رژيم دارند، و خواهان يك ميهن توسعه يافته و یک نظام سکولار دمکرات و بدون تبعیض اند، برای نجات وطن، یک قامت همبسته را پی می ریزند. قامت ایران.

در وطن دوستی و ملی گرایی دمکراتیک مهمترین وظیفه ما مدیریت تمایلات ملی گرایانه است. نباید روحیه دوستی وطن به ابزاری علیه تکثر گرایی، اخلاق مداری و احترام به غیر شهروندان {افغانستانی ها}، بدل شود. از این منظر، از ورود به سرزمین پرخطر ناسیونالیسم جعلیِ رژیم اسلامی به بهانه جنگی که خود سازنده اصلی آن بوده است، ناسیونالیسمی که تک صدا، دیگر ساز و دیگر زداست، باید به شدت پرهیز کرد.

اهمیت شبکه در برابر حزب

در مسیر برپایی این همبستگی ملی هیچ اتحاد سازمانی و حزبی سراسری قابل تحقق نیست. و هیچ رهبری تحمیلی پذیرا نخواهد بود. در دوران کنونی، سازمان سراسری نه قابل تحقق است و نه فعالینِ امروزین در داخل یا خارج کشور، به آن تن میدهند. فرماسیون های قدیمی لازم اند اما جذابیت خود را از دست داده اند. آنچه عملی ست «شبکه» است که در آن هزار پنجره گشوده میشود و هر نیرو و هر اندیشه، فضای باز برای تنفس دارد. در شبکه هیچ ایدئولوژیی مسلط نیست و هیچ اندیشه ای مبحوس نمی ماند. این نحوه اقدام امکان تمرین دمکراسی را از امروز و در عمل فراهم میکند. فراموش نمی کنیم که همبستگی ما نخست در دلهاست، نه در بیانیه های سیاسی.

جبهه نجان ملی که ساختار شبکه ای دارد، امکان کنارهم نشستن نیروها و شخصیت های سکولاردمکرات، بدون هژمونی طلبی و رهبری طلبی، را میدهد، تا در برابر ناسیونالیسم جعلی نظام، همبستگی ملی حقیقی را متحقق کند، و در تحول خود امکانات برپایی آلترناتیو سیاسی آینده را مهیا نماید.

سوم جولای ۲۰۲۵



Copyright© 1998 - 2025 Gooya.com - سردبیر خبرنامه: [email protected] تبلیغات: [email protected] Cookie Policy