:::

ردپای غیب‌پرور، برای سال‌های طولانی، در سرکوب اعتراضات مردم ایران به چشم می‌خورد. او جا پای حسین همدانی، دیگر فرمانده سپاه پاسداران که در سرکوب داخلی و خارجی دست داشت گذاشت. همدانی، گردان‌هایی از کسانی که «اراذل و اوباش» نامید ساماندهی کرد و در جریان اعتراضات، از این گردان‌ها برای سرکوب خشن شهروندان استفاده می‌کرد.

همدانی سال‌ ۱۳۹۴، از فرماندهی قرارگاه «امام حسین» کنار رفت و غیب‌پرور،‌ جایگزین او شد. غیب‌پرو یک‌سال بعد، در آذر سال ۱۳۹۵، فرمانده سازمان بسیج شد، او تا تیر ۱۳۹۸، ریاست سازمان بسیج را بر عهده داشت و پس از آن در شهریور ۱۳۹۸، جانشین فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در قرارگاه «امام علی» شد.

قرارگاه «امام‌علی»، گردان‌های «امام‌علی» را فرماندهی می‌کند؛ این گردان‌ها مهر ۱۳۹۰، در دوران ریاست‌جمهوری محمود‌ احمدی‌نژاد، اعلام موجودیت کرد. نفرات این گردان‌ها با لباس‌های پلنگی یا سیاه، در اعتراضات حاضر و به معترضان حمله می‌کردند. گردان‌های «امام‌علی» از سوی «قرارگاه ثارالله» پشتیبانی می‌شوند.

مرگ پر ابهام علی طائب

خبر مرگ پر ابهام غیب‌پرور، در حالی منتشر شد که جمعه ۲۰ تیر، رسانه‌های رسمی جمهوری‌اسلامی، با انتشار تصویر اعلامیه مرگ علی طائب، برادر حسین (حسن) طائب، فرمانده سابق سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، از «درگذشت» او خبر دادند.

در خبری که رسانه‌های رسمی اعلام کردند، آمده او در شامگاه پنج‌شنبه ۱۹ تیر «درگذشت»، همزمانی این خبر با انفجار در برج پامچال در شهرک چیتگر، که به طور رسمی «سانحه نشت گاز» اعلام شد، ابهامات درباره مرگ او را افزایش داد. رسانه‌های رسمی، در تمام اخبار راجع به مرگ طائب، او را نماینده سابق «ولی فقیه» در قرارگاه «ثارالله» معرفی کردند.

قرارگاه «ثارالله» نیز مانند گردان‌های «امام‌علی»، از مراکز اصلی سرکوب به‌شمار می‌رود. جایگاه نمایندگی «ولی فقیه» در این قرارگاه کلیدی سرکوب، قابل توجه است.