مهدی نصیری

یکی از جدی ترین عوامل ویرانی ایران توسط جمهوری اسلامی، سیاست خارجی جهان ستیز، غرب ستیز، آمریکا و اسراییل ستیز دو رهبر انقلاب، خمینی و خامنه ای بوده است.

این دو تحت تاثیر اسلام تکفیری سید قطب و نواب صفوی با چاشنی غلیظ چپ گرایی به خصوص در مورد خامنه ای که در آثار قلمی و خطابی قبل از انقلابش از جامعه بی طبقه توحیدی سخن گفته، بدون فهمی درست از دنیای سیاست و روابط بین الملل و آیین قدرت، بنیاد یک سیاست خارجی کور و کر و مهاجم را گذاشتند و ۴۷ سال صدها میلیارد دلار ثروت مردم مظلوم ایران را هزینه آن کردند تا آن که اسرائیل با جلب حمايت آمریکا در جنگی ۱۲ روزه همه آنچه را که آقای خامنه ای با توهم رشته بود، پنبه کردند و این ابرقدرت متوهم منطقه را به قعر پناهگاه فرستادند.

در همین گیر و دار شاهد صدور بیانیه ها و موضع گیری هایی از سوی افراد و جریان‌هایی در اردوگاه اصلاح طلبان یا اپوزیسیون بودیم که در این جنگ قابل حدس و پیش بینی - که جمهوری اسلامی به عنوان مسبب، نقشی کاملا فراتر از مباشر یعنی اسراییل داشت و مباشر با استناد به قوانین بین المللی می تواند حقانیت خود را در حمله تلافی جویانه یا پیشگیرانه اثبات کند - جانب جمهوری اسلامی را گرفتند و بدون آن که یک سوزن به خامنه ای، سلسله جنبان این جنگ، بزنند، دهها جوالدوز به آمریکا و اسراییل زدند.

بدون شک این بیانیه ها مایه دلگرمی و خوش آمدن آقای خامنه ای در قعر پناهگاه شکست و هزیمتش خواهد بود و او را بر ادامه مقاومت در برابر مذاکره و تسلیم مصمم خواهد کرد اما در تاریخ نوشته خواهد شد که کسانی از اصلاح طلبان و اپوزیسیون که حتی بعضا شلاقی و زندانی خامنه ای بودند، در آخرین روزهای حکمرانی ویرانگرش به او روحیه دادند تا او آخرین لجاجتها و سرسختی هایش را برای عدم سازش و گفتگو به خرج دهد و باعث ویرانی بیشتر ایران و وطن شود.