پیوندهای تاریخی روسیه و آلاسکا به اوایل دهه ۱۷۰۰ میلادی بازمی‌گردد، زمانی که گفته می‌شود بومیان سیبری نخستین بار از وجود سرزمینی پهناور در شرق سخن گفتند.

ویتوس برینگ، دریانورد دانمارکی، در یک سفر اکتشافی دریافت که این سرزمین تازه کشف‌شده به سرزمین اصلی روسیه متصل نیست، اما سفر او به‌ دلیل مه غلیظ، ناتمام و بی‌نتیجه ماند.

در سال ۱۷۴۱، سفر اکتشافی دیگری، این بار نیز به رهبری برینگ انجام شد که موفقیت‌آمیز بود و توانست گروهی را به ساحل بفرستد. پس از آن چندین سفر تجاری صورت گرفت و با بازگرداندن پوست سمورهای دریایی به روسیه، راه برای تجارت پرسود خز میان اروپا، آسیا و سواحل اقیانوس آرام آمریکای شمالی گشوده شد.

با این حال، در قرن نوزدهم، بازرگانان خز بریتانیایی و آمریکایی به رقبای جدی روس‌ها بدل شدند.

این رقابت سرسختانه سرانجام در سال ۱۸۲۴ با امضای معاهدات جداگانه روسیه با آمریکا و بریتانیا پایان یافت. اما نابودی تقریبا کامل سمورهای دریایی و پیامدهای سیاسی جنگ کریمه (۱۸۵۳ تا ۱۸۵۶) باعث شد روسیه تمایل پیدا کند آلاسکا را به آمریکا بفروشد.

خرید «احمقانه»

ویلیام سوارد، وزیر خارجه وقت آمریکا، رهبری مذاکرات خرید این سرزمین را بر عهده داشت و توانست معاهده‌ای را در این زمینه با روس‌ها امضا کند.

پس از مخالفت‌های فراوان، کنگره آمریکا پیشنهاد سوارد برای پرداخت ۷/۲ میلیون دلار را تصویب کرد و در ۱۸ اکتبر ۱۸۶۷، پرچم آمریکا در شهر سیتکا، پایتخت وقت آلاسکا، برافراشته شد.

در ابتدا منتقدانی که باور داشتند این سرزمین هیچ ارزش و منفعتی ندارد، این معامله را «حماقت سوارد» نامیدند.

با احتساب تورم، ۷/۲ میلیون دلاری که آمریکا پرداخت کرد، امروز اندکی بیش از ۱۲۰ میلیون دلار ارزش دارد؛ بهایی بسیار ناچیز برای سرزمینی که اکنون بزرگ‌ترین ایالت آمریکا است.

از اواخر قرن نوزدهم، آلاسکا شاهد کشف طلا، نفت و گاز طبیعی بود که به سرعت به منبعی سودآور تبدیل شد.

این اقدام سوارد در نهایت پربازده از آب درآمد و آلاسکا در سال ۱۹۵۹ رسما به عنوان چهل و نهمین ایالت آمریکا به رسمیت شناخته شد.