من معمولا از گفتن بد و بیراه حذر می کنم ولی جایی که دشمن بد و بیراه می گوید بد نیست همان بد و بیراه ها را به خودش بر گردانم.
اجلاس مونیخ به شدت آخوندها را آشفته خاطر کرده طوری که سدعلی دونگ هم نتوانست بر خلاف معمول که سعی می کند به منظور بی اهمیت نشان دادنِ عمل مخالفان کلا آن ها را ندیده بگیرد، لب به شکایت بگشاید و بفرماید:
«[طرفداران شاهزاده] این قدر متوهم و از تحقق اهداف سخیفشان خاطرجمع بودند که یک روز پس از شروع حمله برای تعیین حکومت بعدی جلسه گذاشتند و پادشاه هم تعیین کردند.... خاک بر سر آن ایرانی که علیه کشور خود و به نفع یهود، صهیونیسم و آمریکا فعالیت می‌کند.»
من که از سخنان و سوزش او خیلی لذت بردم. امیدوارم شاهزاده و همسرشان هم به این سخنان توجه کنند و دیگر حرفی از خستگی و تیک تاک ساعت برای کنار کشیدن شاهزاده نزنند. سد علی باید بد جور سوخته باشد که این حرف ها را بر زبان جاری کند.
همه ی محاسن اجلاس مونیخ شاهزاده یک طرف این سخنان از روی استیصالِ رهبر مفلوکان جهان یک طرف.
من به این رهبر دوزاری می گویم که اولا متوهم خودتی آن هم نه متوهم معمولی بلکه متوهم به خاطر بیماری حاد روانی که اگر نبودی ایران را این طور به آتش نمی کشیدی و ایرانیان را دچار ذلت و آشفتگی نمی کردی. ثانیا به نفع یهود و صهیونیسم و امریکا فعالیت کردن شرف دارد به نوکری همراه با تقدیم میلیاردها ثروت زبان بسته ی مملکت به روس ها و چینی ها و تروریست های مسلمان. در یک کلمه: خاک بر سر خودت!
دم شاهزاده و اسراییل گرم که جفت شان جیغ سد علی را این طور به هوا بلند کرده اند!
انتقاد صریح ابطحی به عارف
ببر مازندران درگذشت
