ایان برمر - ستون‌نویس امور بین‌الملل و سردبیر ارشد تایم نوشت:
سه ماه پیش، جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل خاورمیانه را لرزاند. موشک‌ها و پهپادها در دو سوی مرز پرتاب شدند، اما با پشتیبانی گسترده آمریکا، اسرائیل توانست بر آسمان ایران مسلط شود، اهداف هسته‌ای و نظامی را در عمق خاک ایران بزند و ده‌ها فرمانده امنیتی و دانشمند هسته‌ای را از میان بردارد. واکنش ایران دستاورد چندانی نداشت و بازدارندگی ایجاد نکرد.
احتمال آغاز جنگی تازه پایین است، اما اسرائیل نشان داده که هر زمان لازم باشد می‌تواند دوباره دست به حملات محدود بزند و پیشرفت‌های ایران در برنامه هسته‌ای را متوقف کند. در مقابل، ایران توان و آمادگی ورود به جنگ گسترده را ندارد و پاسخ‌هایش بیشتر حساب‌شده و محدود خواهد بود. همزمان، موقعیت منطقه‌ای تهران ضعیف‌تر از گذشته است؛ شبکه متحدانش از حماس و حزب‌الله گرفته تا بشار اسد، تضعیف یا از دست رفته است.
در داخل، کمبود آب و انرژی نارضایتی‌هایی ایجاد کرده، اما سرکوب شدید بعد از جنگ مانع از اوج‌گیری دوباره جنبش «زن، زندگی، آزادی» شده است. با این حال، بزرگ‌ترین تهدید، اقتصادی است: اروپا مکانیسم «بازگشت خودکار» تحریم‌های سازمان ملل را فعال کرده و این تحریم‌ها از ۱۸ اکتبر دوباره اجرا می‌شوند. تحریم‌هایی که می‌تواند صادرات نفت ایران را به‌شدت کاهش دهد و اقتصاد کشور را بیش از پیش تحت فشار بگذارد.
ایران همچنان به‌طور محدود نفت به چین می‌فروشد، اما بسیاری از خریداران کنار کشیده‌اند و حجم نفت ذخیره‌شده روی آب از ۵ به ۳۰ میلیون بشکه رسیده است؛ نشانه‌ای که تهران ناچار است نفتش را با تخفیف‌های سنگین عرضه کند.
جمهوری اسلامی طی دهه‌ها بحران‌های زیادی را پشت سر گذاشته و احتمالاً از این یکی هم عبور خواهد کرد، اما واقعیت این است که پس از جنگ اخیر با اسرائیل، مشکلات ایران نه تنها حل نشده بلکه وارد مرحله سخت‌تری شده است.
جناب آقای زید‌آبادی گرامی، مظلوم‌نمایی نکنید
"استخوان‌های حمیرا فاضل‌منش کشف شد"
