ویژه خبرنامه گویا
امروز 7 آبان 1404 با بستن راه پاسارگاد حکومت اسلامی خود را رسواتر از گذشته کرد و نشان داد همآنگونه که نگارنده و شماری دیگری از هممیهنان تاکید کرده بودیم، پروژه "ایرانمان "،"سربازان هخامنش"،" دختران ایرانزمین "، "پسران ایران زمین" و راهاندازی برنامههای موزیک و کنسرت و....تنها یک شیادی و ریا کاری بوده و خواهد بود برای فریب آدمهای ساده اندیش و نه چیز دیگری.
ایرانیای که به میهن و مردماش علاقه دارد هرگز دشمنی این حکومت و رهبر روانی و باندهای مافیایی وابسته به او را فراموش نخواهد کرد. البته چه خوب که از مجالها سود برد وهر کجا امکان داشت با سردادن سرود"ای ایران" رهبر، باندهای مافیایی وابسته او، دولتِ بیکاره، اصولگرا و اصلاحخواهانی که سر در آخور حکوت دارند را لرزاند وترساند.
بهره برداری رذیلانه از ورزش و ورزشکاران
ورزش در ایران به صحنه پروپاگاندا برای این حکومت ضد انسانی، ضدِ ایرانی و د شمن تمدن و انسانیت تبدیل شده است. جوانان ورزشکار ایرانی چنان در پنجه دستگاه مافیایی گرفتارند که در هر سفر ورزشی امکان و اجازه تماس و گفتوگو با هیچ فردی بیرون از دایره تعینشده را ندارند.آنان یکبند زیرکنترل شدید هستند. فیلمها موجود است که برای نمونه سرمربی کنونی کشتی آزاد چگونه از گفتوگویِ یک خبرنگار ایرانی با حسن یزدانی جلوگیری میکند.
هنگامی که روسیه ارباب پوتین به سبب یورش جنایتکارانه به اوکراین از میدانهای ورزشی بیرون انداخته شد، حکومت مافیای اسلامی ایران به پشتیبانی از روسیه، ناله سرداد که "ورزش را آلوده به سیاست کردهاند" ولی دینا شاهد بوده وهست که این حکومت با شعارها ی دینی بر روی پیراهن ورزشکاران "یا الوالفضل"و...، دوری از برخورد با ورزشکاران اسراییل چه چهره زشتی از ورزش و ورزشکارحکومتِ اسلامی به جهان ارائه داده است که همه از آن خبر دارند ولی این حکومت چون با بیآبرویی زیسته، شرم ندارد و به آن عادت کرده است.
به گفتوگوها با ورزشکاران در مسابقهها گوش کنید، یک نوار تکراری و کلیشه ای:"خدا خواست پیروز شدم"،"با دعای مردم پیروز شدم" و ...همین ونه چیزِ دیگیری
اینها از نوچوانی زیر بمباردمان اندیشههای ناپاک حکومت قرار میگیرند وبهاجبار برایِ شرکت در مسابقههای مهم برای نمونه در المپیک، نخست باید به زیارت به مشهد بروند. همین روزها شاهد هستیمم در پی همین پروژه رسوای "ایرانِ ما ن" همه باید در برابر پرچم نکبتبار و ننگینِ اسلامی یا زانو بزنند ویا ایستاده سلامِ نظامی بدهند. همه اینها با برنامهریزی و دستور حکومت است نه خواسته قلبی ورزشکاران که "اسیرانِ ورزشی" هستند. تنها به نمونه علیرضا دبیر رییس کنونی فدراسیون کشتی ایران نگاه کنید که در پاجهخواری حکومت، رهبر روانی و تبهکاری چون قاسم سلیمانی سنگتمام نهاده است و چه رفتاریهای بیزار کنندهای دارد. حتمن خوانندگان ویدئوی نماز خواندن نشسته این ریاکار در یک جلسه رسمی را دیدهاند. بیسبب به او لقب "ملیجک" ندادهاند. دو پهلوان، برادران خادم و محبوبیت آنان نزد مردم را با این ملیجک بسنجید، خود بسیار گوبا است.
این جوانان که تنها راه رسیدن به جاه و مقامی وتآمین مالی خود را در ورزش میبینند مجبور به فرمانبرداری هستند. روزی خواهد رسید که این جوانانِ گرفتار پنجه این حکومت از زانو زدن در برابر این پرچم ننگین ضد ایرانی و یوسیدنِ آن دچار شرم و سرافکندگی شوند. پرچمِ کنونی ملی ایران همآن پرجمِ شیروخورشید است.

درکِ ملّی از تاريخ (بخش۲)،علی میرفطروس
















