الف.میهن دوست

حکومت‌های اقتدارگرا، آنگاه که حقیقت بر آنان تنگ می‌شود و سقوط بسیار نزدیک به تخیّل پناه می‌برند و از افسانه، جامه ی واقعیت می‌دوزند. آنان زبان را سپر می‌گیرند و شکست را پیروزی می‌خوانند؛ که در قاموس‌شان، اعتراف به ضعف، بذرِ فروپاشی‌ست و هر قطره راستی ، سیلی‌ست مرگ‌آور.

آنان به نیروی مردم تکیه ندارند، به مزخرف گویی دل خوش کرده‌اند. کافی‌ست کسی از درون خودی ها اعتراض نکند و سری به علامت تسلیم فرود آید؛ همین برای شان کافی و مرهمی و مسکنی ست.

اینان می‌دانند که سقوط، نه با توپ و تانک، که با فروپاشیِ روایت آغاز می‌شود؛ پس روایت را از حقیقت مَبرا، اما از قدرت پُر می‌سازند به سودای آنکه اندکی امید بین طرفدارانشان ایجاد کنند، برای روز مبادا.

این حقیقت را باید آویزه ی گوش کرد که مزخرف گویی اینان در تاریخ بسیار فراوان دیده شده. هرچه ادعا بزرگ‌تر و واقعیت کوچک‌تر شود، فاصله ی میان حاکمان و جامعه چنان عمیق می‌گردد که دیگر توان پرکردنش را نخواهد داشت، حتی در میان اندک هواداران .

کانال ایران آزاد و آباد (مهدی نصیری)