 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
از راست:اصلاني، تهامي نژاد، انور و عقيقي
-----------------
محمد رضا اصلاني: تجربه يك امر دروني است
تهران- خبرگزاري كار ايران
اگر ما فقط دهه 40 و 50 را در سينماي مستند داشتيم، باز هم داراي سينماي مستند مهمي در جهان بوديم.
"محمد رضا اصلاني ",دبير هفته فيلم مستند" از سينما توغراف تا سينما ديجيتال" سينماي مستند ايران را ناشناخته دانست و گفت: اولين جايزه ها براي سينما ايران را سينماي مستند كسب كرد و اولين شناسايي ايران در مجامع هنري جهان, از طريق سينماي مستندانجام گرفت .
به گزارش خبرنگار هنري ايلنا،" محمد رضا اصلاني" در جلسه بحث و بررسي سينماي مستند گفت: در دهه 40 نيروهاي فرهنگي جذب مي شدند تا به جاي مخالفت همكاري كنند و در اين برهه بود كه حركت هاي فرهنگي شكل گرفت و سفارش ها فرهنگي به هنرمندان داده شد.
عده اي از جوان ها از بخش هاي ديگر به دليل جاذبه هاي سينما, جذب اين هنر شدند و به كار در زمينه سينماي مستند رو آوردند با چنين حضوري تجربيات شگفتي كردند. چرا كه دغدغه فكري داشتند . دقيقا مانند همان اتفاقي كه در دهه 20 فرانسه رخ داد.
" اصلاني" درباره مستند به عنوان" شعر و تجربه" گفت: در هر چيزي, شعر وجود دارد. حتي يك فيلم گزارشي,را هم مي توان شاعرانه گفت. مثل شعر بودن افتخاري ندارد. اما تجربه امر دروني است ما همواره در حال تجربه هستيم .به همين دليل تجربه در جهان مستند هم اتفاق مي افتد .اما تجربه كردن به معني تست زدن, براي آموختن نيست. تجربه در اين دهه در خود ساختار و موضوع سينماي مستند جاي گرفته است. تجربه خود را بروز نمي دهد چرا كه در دل خود موضوع پنهان است و از دل طبيعت آن بيرون مي آيد.
------------------
محمد تهامي نژاد :ماهيت فيلم تجربي بر ديدن تكيه دارد
تهران- خبرگزاري كار ايران
"محمد تهامي نژاد" در جلسه بحث و بررسي دومين روز از هفته سينماي مستند" از سينما تو غراف تا سينما ديجيتال", ديروز 7 دي ماه سال جاري , در خانه هنرمندان نسبت ميان امر تجربه و سنديت را بررسي كرد.
به گزارش خبرنگار هنري ايلنا، ودي در اين جلسه گفت: ماهيت فيلم تجربي بر ديدن تكيه دارد. اين كه هر كس چيزي را بيشتر مي بيند و از نظر او مهم است و اين كه هر كس چه مي بيند و ذهن را از طريق نور و رنگ و تصاوير انتزاعي تحت تاثير چه قرار مي دهند, در فيلم تجربي, موضوع فيلم است و هيچ چيز به اندازه خود فيلم مهم نيست.
"تهامي نژاد" عنصر تجربه را براي رسيدن به سنديت كافي ندانست و گفت: در فيلم هاي مستند از تكنيكي به نام كولاژ استفاده مي شود كه نوعي برخورداري از تكنيك گريز از عادي بودن است . در كولاژ, فضاهاي مختلف از يك واقعه واحد گرفته مي شود كه خط ممتد زمان را ناديده مي گيرد.
اين مولف سينماي مستند در ادامه مبحث واقعيت و خيال را در فيلم هاي مستند مورد بحث قرار داد و گفت: در فيلم" پ مثل پليكان" ,مباحثه واقعيت و خيال رخ مي دهد و شرح حال شخصيت فيلم به اين صورت رخ مي دهد . البته دور بودن از جهان" آسيد علي ميرزا ",از اين منظر شكل مي گيرد.
----------------
محمد تهامي نژاد :ماهيت فيلم تجربي بر ديدن تكيه دارد
تهران- خبرگزاري كار ايران
"محمد تهامي نژاد" در جلسه بحث و بررسي دومين روز از هفته سينماي مستند" از سينما تو غراف تا سينما ديجيتال", ديروز 7 دي ماه سال جاري , در خانه هنرمندان نسبت ميان امر تجربه و سنديت را بررسي كرد.
به گزارش خبرنگار هنري ايلنا، ودي در اين جلسه گفت: ماهيت فيلم تجربي بر ديدن تكيه دارد. اين كه هر كس چيزي را بيشتر مي بيند و از نظر او مهم است و اين كه هر كس چه مي بيند و ذهن را از طريق نور و رنگ و تصاوير انتزاعي تحت تاثير چه قرار مي دهند, در فيلم تجربي, موضوع فيلم است و هيچ چيز به اندازه خود فيلم مهم نيست.
"تهامي نژاد" عنصر تجربه را براي رسيدن به سنديت كافي ندانست و گفت: در فيلم هاي مستند از تكنيكي به نام كولاژ استفاده مي شود كه نوعي برخورداري از تكنيك گريز از عادي بودن است . در كولاژ, فضاهاي مختلف از يك واقعه واحد گرفته مي شود كه خط ممتد زمان را ناديده مي گيرد.
اين مولف سينماي مستند در ادامه مبحث واقعيت و خيال را در فيلم هاي مستند مورد بحث قرار داد و گفت: در فيلم" پ مثل پليكان" ,مباحثه واقعيت و خيال رخ مي دهد و شرح حال شخصيت فيلم به اين صورت رخ مي دهد . البته دور بودن از جهان" آسيد علي ميرزا ",از اين منظر شكل مي گيرد.
-------------------------
منوچهر انور : هيچ تضميني وجود ندارد
تهران- خبرگزاري كار ايران
"منوچهر انور" فيلمساز دهه هاي 40 و 50 و سازنده فيلم مستند "نيشدارو " در جلسه بحث و بررسي , روز دوم از هفته فيلم مستند در توصيف فضاي كاري دهه 40 و 50 گفت: بيشتر فعاليت هاي ما , فارغ از هر گونه پيش بيني بود, يعني براي هر فعاليتي هيچ گونه تضميني وجود نداشت . ممكن بود كساني كه پشتيبان ما بودند, درنيمه راه, پشت مان را خالي مي كردند. در واقع هر پروژه اي به اشخاصي بر مي گشت كه آن را رد يا مي پذيرفتند .
به گزارش خبرنگار هنري ايلنا," منوچهر انور" مراحل ساخت فيلم" نيشدارو" را چنين تشريح كرد: مشغول فعاليت هايي مثل گويندگي بودم كه با شخصي به نام "جزني" آشنا شدم .فرصتي دست داد كه با او همكاري كنم و به او گفتم موضوعي به ما بدهد كه از همه بي مايه تر باشند .
ولي ما بهترين كار را تحويلش مي دهيم . اين شد كه "نيشدارو" را كار كردم. البته در نيمه كار او از پستش استعفا داد و سازمان برنامه و بودجه هم گفت كه اينجا لابراتور هنري شما نيست كه هر چه بخواهيد بسازيد . اين شد كه كار در مرحله فيلمبرداري ماند و بعد ادامه فيلم را خودم تهيه كردم و به اتمام رساندم .
"منوچهر انور" , فيلمسازي را نوعي نگاه خواند و گفت : فيلم يعني نگاه . فرقي نمي كند كه شما چه موضوعي براي ساخت داشته باشيد. مهم اين است كه خون مسائل را نشان بدهيد و در رگ اشياء وارد شويد. فيلمسازي ما نوعي معامله بود. معامله براي اينكه هر چه آنها بخواهند را بپردازي, اما بتواني فيلم ات را بسازي .
-------------------
سعيد عقيقي : عدم نگاه مستقل در فيلم سازان دهه هفتاد
تهران- خبرگزاري كار ايران
"سعيد عقيقي", منتقد و فيلم نامه نويس, ديروز در جمع فيلم سازان و منتقدان درتالار بتهوون خانه هنرمندان , گفت : يكي از اصول مهم در كار مستند بحث فرا روي است. اين كه چطور موفق شويم به اثر حالت شاخصي بدهيم تا از حالت فيلم گزارشي گرفتن با يك دوربين خارج شويم .
به گزارش خبرنگار گروه هنر ايلنا," سعيد عقيقي" پيرامون آسيب شناسي سينماي مستند گفت : چرا يكسري اتفاق و تجربه در دهه 40 با چند نفر مستند ساز افتاده است, ولي در فيلم هاي كنوني چنين نيست؟ يك مشكل, فقدان نگاه مستقل است و ديگر اين كه فيلم سازان در بند موضوع هستند. در فيلم سازان دهه70 , نگاه مستقل و ذهنيت منسجم وجود ندارد. اينجاست كه تمام فيلم سازان ما عين هم هستند. در حالي كه مثلا در" جام حسنلو"( ساخته محمد رضا اصلاني ) فرا روي از موضوع و يك ذهنيت خاص , براي فيلم ساز وجود دارد . اينجا موضوعيت تبديل به معرفت شده است و موضوع را در اماتيزه مي كند. در عمل همه كساني كه صاحب نگاه مستقل, موقعيت و شناخت هستند, خود را محدود به سوژه نكرده اند.
"عقيقي" اين تفكر كه سينماي مستند داستاني فاقد هر گونه ساختار در اماتيك است را نفي كرد و گفت : در فيلم هايي مثل" يك اتفاق ساده"( اثر سهراب شهيد ثالث) كه ظاهرا فاقد هر گونه وجه در اماتيك هستند, نيز نكاتي ديده مي شود كه اتفاقا در اماتيك هستند . اينجاست كه سوژه به امر واقع و عاطفي متصل مي شود و مخاطب را همراه مي كند و جنبه ديداري ما را به سمت دانش هستي شناختي مخاطب سوق مي دهد و آن را در اماتيزه مي كند.
" سعيد عقيقي" معقوله پژوهش در تاريخ سينماي ايران را كمدي- تراژدي خواند و گفت : پژوهش ها عبارتند از پردازش گزارش هاي قبلي و نتيجه گيري از آن ها كه فراتر از مكث بر روي گزارش هاي قبلي نمي رود و در همين مرحله باقي مي ماند. در حالي كه پژوهش پيدا كردن جواب هاي جديد و دستيابي به فاكتور هاي نو است.
"عقيقي" فيلم هاي مستند كنوني را فاقد فرم و قالب خاص دانست و اضافه كرد : اين فيلم ها با توجه به آمدن ويديو و آسان شدن فيلم سازي, پايين آمدن ارزش تصوير را سبب شده اند و به علت دشواري پژوهش جامع, بيشتر فاقد تحليلي خاص از موضوع هستند وبيشتر حاوي خبر و رخدادي تكان دهنده هستند. هارموني زيبا شناسي نيز حضوري در آن ها ندارد.
"سعيد عقيقي" از رد پاي سينماي دهه 40 و 50 در سينماي داستاني سخن گفت و خاطر نشان كرد :" ريتم"( منوچهر طياب ) فراتر از موضوع خود كه موسيقي است ,مي رود و از صداي تنبك به صداي لوكوميتو مي رسد. اما 30 سال بعد در فيلم" هزار ساز در كف من مي گنجد"( ساخته سعيد ابراهيمي فر )از سوژه فرا روي نمي شود و نگاه نيز قوام نايافته است. فيلم ساز اسير موسيقي شده و در بند مضمون مانده است و تجربه فرمالي هم ندارد. اين ها فاصله سي ساله دارند اما اولي فراتر از موضوع رفته است و دومي نتوانسته است .
