 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
همیشه ساعت ِ تحویلِ ِ سال
غمگین است
هر سال هم
هماره چنین است .
در شادی ِ شکفته ی کاذ ب
غمگین و وازده می گردم
و مثل احمق ها می خندم
در شادی ِ شکفته ی کاذب
چون لحظه های بیهدگی
پُوک می شوم
و فکر می کنم به تمام پرنده ها
و آسمان ِ سربی سنگین
و ابرها
و فکر می کنم به بنفشه
کز ره نیامده می میرد
و فکر می کنم
به « جان ِ جهان »
ا نسان
و قتلعام ِ رویا یش
در شادی شکفته ی کاذب
آه ...
مثل ِ نگاه ماهی قرمز
به تُنگ ِ تَنگ
ملول و مضطربم
همیشه ساعت تحویل سال
غمگین است
هر سال هم
هماره چنین است
چه در ولایت ِ بی باغبان ِ گرگ زده
چه در سماجت ِ تبعید
در دیار ِ غریب .
حسن حسام
27 اسفند 83 13
18 مارس 2005 – پاریس
