مراسم سومين جايزه‌ی ادبی والس ويژه‌ شعر برگزار شد، ايسنا

خبرگزاری دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - ادبيات

مراسم سومين دوره‌ی جايزه‌ی ادبی والس ويژه‌ی شعر عصر روز پنج‌شنبه در مجموعه‌ی فرهنگی، هنری تهران برگزار شد.

به‌گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، در آغاز برنامه، پيامی از مديا کاشيگر خوانده شد، که در آن متذکر شده بود، والس از آغاز يک حرکت اجتماعی بوده است و متوجه جمع، و اين‌که پس از سه سال تصور می‌کند اين حرکت به پختگی رسيده باشد.

سپس سعيد طباطبايی - دبير سومين جايزه ادبی والس - در سخنانی اظهار کرد: والس را کنار هم جشن گرفته‌ايم تا يک‌بار ديگر حس کنيم که فضای ادبيات ايران فضای سرخوشی و لذت بردن مشترک از ادبيات است. حال که خنده و سرخوشی جای خود را در ادبيات از دست‌رفته دارد، بايد به آن سمت‌وسو برگشت. بايد به مولانا نگاه کنيم که فارغ از همه‌ی اتفاقات سياسی حاشيه‌ی خود و البته در بطن همه‌ی آن‌ها شاهکارش را ارايه کرده است.

وی همچنين راه شوريدن عليه تفکر شبانی را که مسلط برای فضای ادبيات ماست، استفاده از شيوه‌های ارتباطی دانست.

طباطبايی يادآور شد که تا ۲۵ اسفندماه سال ۸۴ حدود ۳۷۱ اثر به دبيرخانه جايزه رسيده که از اين تعداد، ۲۰۳ اثر به مرحله‌ی داوری راه پيدا کرده‌اند.

در ادامه، هوشيار انصاری‌فر در سخنرانی خود درباره "وضعيت شعر و ادبيات در دهه‌ی ۸۰" اظهار کرد: با آن‌که دهه‌ی ۸۰ به نيمه رسيده است، شعر همچنان حرکت خود را با شتاب فزاينده‌ای ادامه می‌دهد. تجدد همان مدرنيته نيست، بلکه پديده‌ای ايرانی است که در مقايسه با اتفاق‌های مشابه در کشورهای خويشاوند به آن رسيده‌ايم و رويکرد ماست نسبت به اين قضيه که تجدد خوانده شده است.

وی افزود: آن‌چه در گفت‌وگوی تمدن‌ها مطرح است، همواره حاصل مقايسه‌ی خود و ديگری است و البته ديگری هميشه شکست‌خورده است و ما ناگهان به نقطه‌ای رسيديم که دريافتيم اين «خود» همان ما هستيم و ديگری فرنگ و غرب است و خودمان را با آن سنجيديم. شعر نو فارسی نيز حاصل همين تجدد است و حيات بحران‌زده‌ای را طی می‌کند.

در ادامه مراسم، اعضای هیأت داوران بيانيه‌هايی را خواندند. پگاه احمدی با ذکر پنج مولفه برای سرمشق داوری خود با گرامی‌داشت ياد و خاطره عمران صلاحی، گفت: شعر امروز يکی از پيشروترين عرصه‌های نوانديشی ماست و من بر اساس برخورداری از جوهره‌های شعری و حس‌آميزی نو، اصل غافلگيری به لحاظ نوذهنی، نوزبانی، پرهيز از کليشه‌های تجربه‌شده، پرداختن به موقعيت شعری، و مواجهه خلاق با فضای اجتماعی شعر امروز، به داوری آثار پرداخته‌ام.

عليرضا بهنام نيز از ديگر اعضای هيات داوران متذکر شد:‌ از شاعر امروز انتظار می‌رود فضايی يگانه بيافريند که نه پيش از نوشته شدن و نه پس از آن وجود نداشته باشد. همچنين مهم‌ترين دستاورد شعر دهه‌ی ۷۰ اين است که شعر تنها زمانی شعر است که قانون خاص خودش را بيافريند و اين نکته رمز رهايی شعر است و يگانگی آن، و من با استفاده از سه اصل اجرای مناسب زبانی، ساختمند بودن و حضور انديشه و خيال به داوری آثار پرداخته‌ام.

جمشيد برزگر هم تنوع آثار را در شيوه‌های بيانی و تازگی ديدگاه بسيار حايز اهميت دانست و والس را جايگاه مناسبی برای سنجيده شدن آثار شناخت.

همچنين رسول يونان - ديگر عضو هيات داوران - ابراز کرد: شعرها را از لحاظ فضاسازی، نوگرايی، ساخت و زبان بررسی کردم و به همه‌ ژانرها احترام گذاشتم و محتوا و ساختار را نيز کاملا بررسی کردم.

به‌گزارش ايسنا، برگزيدگان جايزه ادبی والس به‌ترتيب حروف الفبا به اين شرح معرفی شدند: فلورا سازگارنژاد به‌خاطر دو شعر "به‌رسم زنانگی" و "زنی که آفتاب می‌زايد"، که شعر اول با کسب امتياز ۴۳۶ برترين اثر سومين دوره جايزه ادبی والس شناخته شد. شعر "زنی که آفتاب می‌زايد" نيز ۳۴۸ امتياز به‌دست آورد.

همچنين کوروش کيانی قلعه‌سردی - شاعر ساکن اصفهان - با شعر "گوزن" ۳۵۷ امتياز کسب کرد و دوم شد.

نفر سوم نيز محمود کوير - شاعر مقيم بريتانيا - با شعر بلند "ترانه‌های خوشبو برای آزاليا" معرفی شد که ۳۴۳ امتياز را به‌دست آورد.

همچنين ۱۲ اثر به‌عنوان آثار برتر جايزه ادبی والس معرفی شدند که به‌ترتيب حروف الفبا به اين شرح‌اند: "از خرابات اطلسی‌ها" اثر آرش توکلی، "اين پنجره که کنار برود" اثر يدالله شهرجو، "بخار از فنجان چای تو بلند می‌شود" اثر ابراهيم رسکتی، "برای موهای اين شهر" اثر روح‌الله محمدی قيری، "به‌رسم زنانگی" اثر فلورا سازگارنژاد، "ترانه‌های خوشبو برای آزاليا" اثر محمود کوير، "حافظه‌ام را از دست داده‌ام" اثر کتايون حلاجيان، "داستان دروغی يک پرنده به روايت فنجان چای" اثر حديث لزر غلامی، "زعفرانی که در شکمت روييده است" اثر هدا حدادی، "زنی که آفتاب می‌زاييد" اثر فلورا سازگارنژاد، "گوزن" اثر کوروش کيانی قلعه‌سردی و "نويساليس" اثر عبدالرضا مقدم.