کارگاه عباس کيارستمی؛ در فيلم‌سازی همانند "اس‌ام‌اس" عمل کنيد! ايسنا

خبرگزاری دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و هنر - سينما

عباس کيارستمی طرفدار روايتهای ساده در سينماست و معتقد است: اگر از زاويه درست به يک سوژه بپردازيم، ديگر زوايای آن موضوع هم به‌درستی پيش می‌رود.

به گزارش خبرنگار سينمايی خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، در ادامه‌ی کارگاه‌های آموزشی کيارستمی در ايران، اين‌بار سوژه‌ی هنرجويان «درخت و تاکسی» است.

اين جلسات با نمايش چند فيلم کوتاه آغاز می‌شود و حدود ۴۵ هنرجوی اين کارگاه نظرات خود را درباره فيلمهای کوتاه دوستانشان مطرح می‌کنند.

در اين کارگاه کيارستمی به هنرجويان خود يادآوری می‌کند: در جهان هيچ کار جديدی نمی‌توان انجام داد بلکه بايد الگوهای قبلی را ديد و فرم جديدی پيدا کرد.

به باور اين اين فيلمساز: کسانی معتقدند «افرادی که از کليشه‌ها پيروی می‌کنند احمق هستند، اما احمق‌تر کسانی هستند که می‌خواهند کليشه‌ها را بشکنند.»

کيارستمی از هنرجويانش می‌خواهد تجربيات شخصی خود را مورد توجه قرار دهند تا پرداخت آنها به کليشه‌ها متفاوت باشد.

کارگردان «ده» و «ABC آفريقا» که ايده‌های هنرجويان را در مورد ساخت فيلمهايشان، اصلاح می‌کند به آنها می‌گويد: ما در اينجا تمرين می‌کنيم چگونه به‌يک موقعيت ساده يا يک فرد نزديک شويم و در واقع تمرين ما برای ورود به موضوع است.

به گزارش ايسنا، در هفتمين جلسه‌ی اين کارگاه آموزشی فيلم کوتاهی که يکی از هنرجويان درباره دست ساخته‌های چوبی رضا کيانيان ساخته بود به نمايش درآمد، کيانيان ومحمد رحمانيان نمايشنامه‌نويس و کارگردان تئاتر به عنوان ميهمانان ويژه اين کارگاه حضور داشتند.

به گفته‌ی نگار اسکندرفر مدير موسسه‌ی کارنامه که اين کارگاه به همت او در ايران برگزار می‌شود: «نگاهی که کيارستمی به هنرجويان آموزش می‌دهد، فيلم‌سازی در محدوديت است به آنها ياد می‌دهد منتظر تهيه‌کننده يا امکانات آن‌چنانی نباشند، در فيلم‌سازی همانند SMS (پيام کوتاه) عمل کنند. از زياده‌گويی بپرهيزند و با کمترين امکانات، حرف خود را بزنند و دنبال خرج‌تراشی نباشند.»

به اعتقاد اسکندرفر، جوانانی که شيفته سينما هستند با حضور در اين کارگاه می‌توانند خود را محک بزنند. کارهايی که در اين دوره انجام می‌دهند مثل اتود زدن و مشق کردن است. تمرين و تکرار آنها را به جايی می‌رساند که متفاوت می‌بينند.

مدير موسسه کارنامه به ايسنا می‌گويد: با برگزاری اين کارگاه حتی نگاه خود من به درخت عوض شده است. بچه‌ها ياد می‌گيرند به مسايل، عميق نگاه کنند چون کيارستمی نوعی شعر و نقاشی را در فيلم‌سازی نشان می‌دهد. بنابراين کسانی که عکاس يا شاعر هستند، بيشتر از اين کلاس بهره می‌برند چون با انعکاس

مينی‌ماليستی و موجز از جهان آشنا هستند و برای سينمای بی‌حاشيه‌ای که مد نظر کيارستمی است، اين نوع نگاه موفق‌تر است، چون او به زندگی مثل عکس نگاه می‌کند.

اسکندرفر درباره تداوم برگزاری اين کارگاه‌ها می‌گويد: از اولين روزی که آقای کيارستمی پذيرفت تا جايی که امکان داشته باشد کلاس‌ها را ادامه می‌دهيم، چون هر دوره بين ۵۰ تا ۶۰ نفر آموزش ديده‌اند و معتقدم بهتر است از ميان همين افراد، گروه کوچکتری را جمع کنيم تا اين کار استمرار داشته باشد، البته بستگی به وقت آقای کيارستمی هم دارد اما احساس می‌کنم، ايشان هم علاقمند است و گويی دوباره خودش را مرور می‌کند به طوريکه می‌گفت در جشنواره‌ی کن هم که بوده به اين کلاس فکر می‌کرده است و اين برای ما خيلی ارزشمند است.

به گزارش ايسنا، اين کارگاه پيش‌ از اين قرار بود با عنوان «درخت و دماوند » اما سرانجام قرار شد کارگاه با عنوان «درخت و تاکسی» برگزار شود. کيارستمی پيش از اين هم در يکی از کشورهای خارجی، کارگاهی را با عنوان «تاکسی» برگزار کرده است.

به گفته اسکندرفر برای گزينش هنرجويان معيار خاصی وجود نداشته است البته هر يک از هنرجويان، با يک زمينه‌هنری مانند شعر، نقاشی، گرافيک يا فيلمنامه‌نويسی آشنايی داشته‌اند، اما سعی شده کسانی انتخاب شوند که با نوع سينمای کيارستمی آشنايی داشته باشند.

مريم اسمی‌خانی يکی از هنرجويانی است که پيش از شرکت در اين کارگاه، سه فيلم کوتاه ساخته است، او به ايسنا می‌گويد: بعد از چند جلسه که قرار شد فيلم بسازم شکل همه چيز برايم عوض شده بود، برای اولين بار فهميدم فيلم‌سازی لذت دارد و ساده و راحت است وديگر يک کار سخت و طاقت فرسا نيست.

او ادامه می‌دهد: اولين چيزی که کيارستمی به ما آموخت اين است که سينما را جدی نگيريد و من معتقدم اگر فيلمساز هم نشوم، نوع نگاهم به زندگی تغيير کرده است. انگار برای اولين بار است که درختها را ديده‌ام!

عادل يراقی، ديگر هنرجوی اين کارگاه که در سه جلسه آخر کارگاه قبلی کيارستمی‌ «فرش» هم حضور داشته، معتقد است: پيش از آنکه يادگيری داشته باشم که البته يادگيری‌ هم خيلی بالا بوده، انرژی فراوانی برای کار می‌گيرم وهمين موضوع برای‌ام خيلی مهم است.

او که سينما را به صورت آکادميک در دانشگاه آموخته، ادامه می‌دهد: حال و هوای اين دوره برای من مهم است. وقتی در دانشگاه يا در دوره‌های فيلم‌سازی آموزش می‌بينيم مدام می‌ترسيم چون قواعدی ياد گرفته‌ايم و تصور می‌کنيم نبايد از آنها تخطی کنيم اما يکی از فايده‌های خوب اين کلاس اين است که ترس ما را از بين می‌برد و انرژی ما آزاد می‌شود به طوريکه با يک تشويق کوچک آقای کيارستمی، انرژی زيادی می‌گيريم.

ناديا آقابيگی گرافيست است و می‌گويد: با گذراندن اين دوره، ديدگاهش خيلی عوض شده است. شرکت در اين کلاس، فرصتی استثنايی برای ماست. بچه‌ها همه با هم دوست هستند کار همديگر را نقد می‌کنيم و خلاصه اينکه حال آدم خوب می‌شود!

مصطفی حسنی، نقاشی و عکاسی به ايسنا می‌گويد: گره‌هايی که در ذهن داريم، در اين کلاس باز می‌شود. اين کلاس ديدگاه من را به نقاشی تغيير می‌دهد و با يک زبان ديگر با سينما ارتباط برقرار می‌کنم.

او ادامه می‌دهد: پيام اين نوع سينما، انتقال احساس به طور ساده است و اگر الان اين همه راحت به سينما نگاه ‌می‌کنيم به خاطر تلاش افرادی همچون عباس کيارستمی است.