گله‌ بيژن ترقی به‌خاطر از ياد رفتن، ايسنا

- بيژن ترقی ادامه‌ی خاطراتش را در بستر بيماری نوشت

خبرگزاری دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - کتاب

بيژن ترقی ادامه‌ی خاطراتش را از دنيای شعر و ترانه و موسيقی در بستر بيماری نوشت.

به گزارش خبرنگار بخش کتاب خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، "پنجره‌ای به باغ گل" در ادامه‌ی "از پشت ديوارهای خاطره‌"، خاطرات ترقی را با چهره‌هايی همچون پرويز ياحقی و علی تجويدی و همچنين شأن نزول برخی ترانه‌هايش را دربر می‌گيرد.

ترقی که از بيماری آرتروز کمر رنج می‌برد، امروز به خبرنگار ايسنا گفت: وضعيت جسمی خوبی ندارم. آرتروز باعث شده عضلات پايم خشک شوند و تقريبا نمی‌توانم پاهايم را تکان دهم. وضعيت تنفسی‌ام هم خوب نيست و به‌سختی نفس می‌کشم. اما در بستر بيماری روی کتاب جديدم کار کردم که به‌پايان رسيده است و منتظرم تا ويراستار آن‌را تنظيم کند.

اين ترانه‌سرای پيشکسوت که به‌سختی حرف می‌زد، افزود: در اين پنج سال که از بيماری‌ام می‌گذرد، پزشکان بسياری مرا معاينه کرده‌اند؛ اما درمان هيچ‌کدام مؤثر نبوده است. من با اين تن ناتوانم برای شعر و موسيقی بسيار زحمت کشيده‌ام.

او در ادامه با گله گفت: با اين‌که مردم هنوز ترانه‌های مرا زمزمه می‌کنند، از يادها رفته‌ام. از وقتی مريض شدم، کسی احوالی از من نمی‌پرسد. از همه‌ی تلاش‌هايی که در اين سال‌ها کرده‌ام، چيزی برايم باقی نمانده است. کتابخانه را تعطيل کردم و خانه‌ام را برای تأمين هزينه‌های درمان فروختم. بيمه هم کاری برای من نکرد، فقط يک بار آمدند و ديگر پشت سرشان را هم نگاه نکردند. هزينه‌های درمانم را خودم پرداخت کردم و الحمدالله راضی‌ام.

ترقی در عين حال خاطرنشان کرد: انتشار کتاب "پنجره‌ای به باغ گل" تنها اميد من است. تمام عمر من با ياحقی و تجويدی گذشت. در ايام جوانی روزی نبود که ما کار جديدی عرضه نکنيم؛ اما به‌هر حال هر کس دوره‌ای دارد و دوره‌ی ما به‌سر آمده است.

بيژن ترقی متولد سال ۱۳۰۸ در تهران است و از ۲۰سالگی ترانه‌سرايی را آغاز کرده است.

مجموعه‌ی "از پشت ديوارهای خاطره" شامل خاطرتی از نيما يوشيج، شهريار، رهی معيری و... و "آتش کاروان" دربرگيرنده‌ی مجموعه‌ی سروده‌ها، از آثار منتشرشده‌ی او هستند.