بسم الله الرحمن الرحيم
فردا , دوشنبه , قرار است مذاكرات ايران با سه كشور اروپائي (انگليس , فرانسه و آلمان ) و اتحاديه اروپا در چارچوب موافقتنامه پاريس و قطعنامه 29 آبان شوراي حكام آژانس بين المللي انرژي اتمي آغاز شود .
از هم اكنون درباره هدف اين مذاكرات اختلاف نظرهاي عميقي ميان طرف ايراني و طرف اروپائي وجود دارد كه دورنماي تيره و تاري براي آن ترسيم مي كند. اين اختلاف عميق را به روشني ميتوان در ابراز نظر طرفين درباره مدت زمان لازم براي اين مذاكرات احساس كرد. طرف ايراني ميگويد حداكثر چند ماه و طرف اروپائي ميگويد حداقل چند سال !
ترديدي نيست كه مذاكره درباره اينكه ايران بايد طبق مفاد پيمان منع توليد و گسترش سلاح هاي اتمي (ان . پي . تي ) عمل كند و اروپا و آژانس نيز بايد طبق مفاد همين پيمان حقوق ايران را به عنوان يك كشور عضو اين پيمان رعايت كنند , نه تنها به چند سال وقت نياز ندارد , بلكه حتي چند ماه نيز طول نمي كشد. اين , پيماني است كاملا صريح كه تكليف همه مسائل را مشخص كرده و در هيچ موضوعي داراي كوچكترين ابهامي نيست . بنابر اين , وضعيت كشوري كه طبق گزارش بازرسان رسمي آژانس بين المللي انرژي اتمي , هيچ انحرافي از مسير فعاليت هاي صلح آميز هسته اي ندارد , كاملا روشن است و مذاكرات مربوط به پرونده چنين كشوري حداكثر ظرف چند روز بايد به پايان برسد. با اينحال چرا اروپائي ها مايل هستند اين مذاكرات , چندسال طول بكشد
جواب , كاملا روشن است . اروپائي ها اكنون ميخواهند از آنچه در قطعنامه شوراي حكام گنجانده اند استفاده كنند و هدف اصلي خود را كه هدف مشترك اروپا و آمريكاست تحقق بخشند. قطعنامه ميگويد ايران بايد كليه فعاليت هاي مربوط به چرخه سوخت را تا زماني كه مذاكراتش با اروپا ادامه دارد به حالت تعليق نگهدارد. هدف مشترك اروپا و آمريكا اينست كه ايران را از چرخه سوخت محروم كنند و ادامه مذاكرات تا چند سال ميتواند آنها را به اين هدف برساند. زيرا اولا پاياني براي دوران مذاكرات متصور نيست و ثانيا غربي ها طبق طرحي كه دارند در بهار سال آينده يعني حداكثر تا 6 ماه ديگر الحاقيه اي به پيمان منع توليد و گسترش سلاح هاي اتمي اضافه مي كنند كه براساس آن , اولا كشورهائي كه تاكنون به چرخه سوخت دست نيافته اند حق نخواهند داشت به طرف دستيابي به چرخه سوخت حركت كنند و ثانيا هيچيك از كشورهاي عضو اين پيمان حق نخواهند داشت از آن خارج شوند.
بنابر اين , اروپائي ها از هم اكنون با اعلام اينكه مذاكره با ايران چند سال طول خواهد كشيد , رسما اعلام مي كنند كه درصدد محروم ساختن ايران از چرخه سوخت و محروم شدن از حق تصميم گيري درباره خروج از ان . پي . تي هستند. با اينحال ورود ما به اين مذاكرات , قبل از آنكه راه اين حيله اروپائي ها را سد كنيم آيا اقدامي عاقلانه است !
طبق پيمان منع توليد و گسترش سلاح هاي اتمي , هر كشوري كه عضو اين پيمان است , اولا حق دارد در مورد ادامه عضويت در آن و يا خارج شدن از آن تصميم بگيرد , ثانيا حق دارد به چرخه سوخت دست يابد , ثالثا آژانس بين المللي انرژي اتمي وظيفه دارد به آن كشور كمك كند تا به چرخه سوخت برسد , رابعا حق دارد در مورد امضا پروتكل الحاقي معروف به 2 +93 يا عدم امضا آن تصميم بگيرد , خامسا حق ندارد از مسير فعاليت هاي صلح آميز منحرف شود و به طرف ساخت سلاح هاي هسته اي برود و سادسا آن دسته از كشورهاي عضو پيمان كه داراي سلاح هاي هسته اي هستند بايد آنها را نابود كنند. ايران , طبق گزارش رسمي بازرسان آژانس بين المللي انرژي اتمي تاكنون به وظايف خود براساس پيمان عمل كرده ولي آژانس به وظايف خود در قبال ايران عمل نكرده يعني هيچ كمكي براي رسيدن ايران به چرخه سوخت در اختيار ايران قرار نداده و كشورهاي داراي سلاح هاي اتمي نيز به وظايف خود از جمله نابود ساختن سلاح هاي اتمي كه در اختيار دارند عمل نكرده اند. بنابراين , ايران بايد از اين پس در مذاكراتي كه با اروپا و آژانس دارد بر مسائل خلافي كه وجود دارد تكيه كند و در واقع از موضع طلبكار به مذاكرات ادامه دهد. براين اساس , مسئولان ايراني اگر بخواهند به درستي درصدد استيفاي حقوق ملت باشند بايد به هيئت مذاكره كننده ايراني دستور دهند در مذاكرات آتي اين نكات را دنبال كند.
1 ـ آژانس بين المللي انژري اتمي به وظايف قانوني خود در زمينه كمك به ايران به عنوان يكي از اعضا اين آژانس براي دستيابي به چرخه سوخت عمل كند.
2 ـ ايران , به عنوان يكي از اعضاي باشگاه انرژي اتمي كه از چرخه سوخت برخوردار است شناخته شود و از مزاياي قانوني آن برخوردار گردد.
3 ـ آژانس بين المللي انرژي اتمي بي درنگ به وظايف قانوني خود در زمينه وادار ساختن كشورهاي داراي سلاح هاي اتمي به نابود كردن اين سلاح ها عمل نمايد.
4 ـ كليه كشورهاي عضو آژانس بين المللي انرژي اتمي به آژانس كمك كنند تا رژيم صهيونيستي را وادار به پذيرش مقررات پيمان ان . پي . تي و نابود ساختن سلاح هاي اتمي خود نمايد.
روشن است كه آمريكا و اروپا چون زير بار قانون نمي روند , به بندهاي 3 و 4 عمل نخواهند كرد . كما اينكه به دلايلي كه يادآور شديم حاضر نخواهند شد بندهاي 1 و 2 كه به حقوق ايران مربوط مي شود را اجرا كنند . رسيدن به اين واقعيت ها به زمان زيادي نياز ندارد.
هرقدر زمان مذاكراتي كه بر اصول و مباني صحيح استوار نيست بيشتر طول بكشد , هيئت ايراني ناچار ميشود بيشتر عقب نشيني نمايد و خط قرمز ما را باز هم دستكاري كند. بيم آن ميرود كه اگر اين مذاكرات ادامه يابد , ديگر اصولا خط قرمزي باقي نماند. بنابر اين اعضا هيئت ايراني , مذاكرات اين هفته را جدي بگيرند و حاضر نشوند بيش از اين , خط قرمز نظام را دستكاري كنند كه اگر چنين كنند ملت ايران آنها را نخواهد بخشيد.