 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
من نمیگویم تو هم امضا کنی یا ناکنی
بلکه میگویم که چشم و گوش خود را واکنی
دوم خرداد یادت هست در هفتاد و شش؟
خواستی با من کتک کاری کنی دعوا کنی
من به تو گفتم که از این سید مردمفریب
خوش بود بگریزی و زین شیخ استبرا کنی
حال میگویم که رفراندم ندارد هیچ عیب
بهترین طرحست این، هرجا اگر اجرا کنی
بختیار این طرح را میداشت در سال نود
هیچ در این فکر افتادی تو هم امضا کنی؟
تازه طرح بختیاری عطر لائیتیسه داشت
میتوانستی طناب دین ز گردن واکنی
حالیا تا فرصتی دیگر دهی بر این رژیم
دوم خرداد دیگر میروی برپا کنی؟
میروی تا هشت نه سال دگر خنثی شوی
جای اینکه جا به جا برنامه شان خنثی کنی
میروی تا سلب مسئولیتی با یک کلیک
از خودت، تا موقع بشمردن آرا کنی
حاکمیت این میانه وقت و فرصت میخرد
تا تو با دست خودت این مرده را احیا کنی
این سرش پیداست رفراندم ولیکن ای جوان
راحت آیا آن سرش را میتوان پیدا کنی؟
هی بگو رفراندم و رفراندم و تکرار کن
تا دهان خویشتن شیرین ازین حلوا کنی
من نمیخواهم امیدت را بگیرم نازنین
بلکه میخواهم که با خود بهتر از این تا کنی
از کجا این طرح پیدا شد بناگه ؟ یک سئوال!
حالیا باید جوابی نیز دست و پا کنی!
سازگاران با حکومت، در لباس معترض
از تو میخواهند تا این سلطه را ابقا کنی
از تو میخواهند دنبال نخودهای سیاه
وقت خود را صرف اعمال زمانفرسا کنی
از تو میخواهند تا با خوش خیالی های خود
صبحشان را شب کنی، امروزشان فردا کنی
من بزرگان دیده ام این طرح را حامی شده
میتوانی حالیا تقلید از آنها کنی
من رفیقانی میان آن بزرگان باشدم
کی توان در کفش فرهنگ آوریشان پا کنی
لیک در اینجا سیاست، حرف اول میزند
نیچه و زرتشت را حیف است اگر گویا کنی!
چون تو درگیر سوال انحرافی میشوی
هرچه پاسخ میدهی، پرسنده را ارضا کنی
با همه اینها، خودت تصمیم آخر را بگیر
من نمیگویم که تو امضا کنی یا ناکنی
من نمیگویم که رفراندوم ، همه پرسی ، بد است
لیک دانم این یکی توزردی اش صد در صد است
