پناهندگان کرد ايرانى در مرز اردن با عراق سرگردانند، ايرنا

تهران ، خبرگزارى جمهورى اسلامى ۲۴ / ۱۱ / ۸۳
خارجى.راديو بىبىسى.پناهندگان .
"وان رد مون " سخنگوى کميسارياى عالى پناهندگان سازمان ملل متحد روز
گذشته (جمعه ) در مصاحبه ى مطبوعاتى خود در ژنو گفت : "اين سازمان درمورد
وضع گروهى۱۰۲ نفره از کردهاى ايرانى تبار که در مرز عراق و اردن بلاتکليف
باقى مانده اند، شديدا ابراز نگرانى کرده است .
"روپرت کولاين " يکى ديگر از سخنگويان اين سازمان در خصوص وضع اين
آوارگان گفت : "اين گروه شامل۱۰۲ آواره کرد ايرانى است که ظرف يکماه
گذشته خود را به مرز اردن رسانده اند.
آنها در سه گروه مجزا از اردوگاه "التاش " به مرز آمده اند. اردوگاه
"التاش " يکى از اردوگاه هاى قديمى با سابقه يى بيش از۲۰ سال در عراق است .
اين افراد که در مرز عراق با اردن گرفتار شده اند، فاقد سرپناه ، مواد
غذايى و دارويى هستند.
در بين آنها کودکان و زنان باردار نيز ديده مىشوند که ما نسبت به
وضع آنها در هواى بسيار سرد نگرانيم .
بر اساس گزارش خبرنگار بىبىسى، اين عده کردهاى ايرانى هستند که از
اردوگاه "التاش " به سوى مرز اردن رفته اند.

آنها در خانه هاى خالى و ويرانى که متعلق به نيروهاى مرزى سابق عراق
بود، زندگى مىکنند.اين افراد شرايط بسيار سختى دارند و از طرف نيروهاى
اردنى هم تهديد مىشوند.
در مذاکرات دو جانبه ى پناهجويان ايرانى با نيروهاى اردنى به آنها
گفته شده است که مقامات اين کشور به آنها اجازه ورود به اردن را نمىدهند و
بايد به اردوگاه سکونت قبلى خود برگردند.
آنها براى عراقيها هم مهلت تعيين کرده اند که بايد به اردوگاه سکونت
قبلى خود برگردند.
وضع پناهجويان اين منطقه بسيار نامساعد است . عده اى از آنها پس از
سقوط حکومت "صدام حسين " در اردوگاه "الکرامه " ساکن شدند. گروهى نيز از
طريق سازمان ملل متحد به اروپا منتقل شدند.
اين افراد به اميد آنکه بتوانند به کشور ثالثى بروند در اين اردوگاه
ها ساکن شده اند.
عمده اين افراد اهل مناطق غربى و کردنشين ايران هستند که از شهرهاو
روستاهاى نواحى مرزى کرمانشاه و کردستان مهاجرت کرده اند.
آنها سه دليل عمده براى مهاجرت خود دارند. دليل اول آنها جنگ ايران و
عراق و دليل دوم آنها حمله جمهورى اسلامى به کردستان در اوايل انقلاب و
دليل سوم هم ارتباط آنها با احزاب سياسى منطقه است .
سال۱۹۸۳ ، حدود۴۰ هزار مهاجر عزيمت مىکنند که تاسال۹۱ سازمان ملل هيچ
ارتباطى با آنها نداشته است ، اما بعد از جنگ خليج عده اى از آنها از طريق
سازمان مللمتحد به اروپا مىروند، عده اى به ايران بر مىگردند و گروهى هم
آن کمپها زندگى مىکنند .