نامه سرگشاده حسن ماسالي به کوشندگان و مدافعان حقوق بشر

بنیاد دکتراسماعیل خوئی: دکتراسماعیل خوئی، خانم دکتر شهلا عبقری وآقای دکترحسین عبقری؛
بنیاد دکترعبدالرحمن برومند : خانم دکترلادن برومند ،خانم دکتر رویا برومند؛
خانم ها: شکوه میرزادگی، نیلوفر بیضائی، پرتونوری علا؛ وآقایان: اسماعیل نوری علا، دکتر حسین باقرزاده، دکتر مسعود نقره کار، دکتر محمود حجازی،
سازمانهای ایرانی مدافع حقوق بشر در اروپا، آمریکا و کانادا.
دوستان و سروران عزیز:
ازآنجائیکه ازشمابعنوان کوشندگان دمکرات و طرفدار حقوق بشربهترشناخت داریم وبه کارائی و نقش مثبت شما اعتقاد داریم ،این نامه رااز طرف تعدادی از دوستان داخل و خارج از کشورخطاب بشما می نویسم واز طریق شما از سایرآزاداندیشان ومدافعان حقوق بشرنیزاستمداد می طلبیم.
شما آگاه هستید که مردم ایران ومیهن ما درشرایط سرنوشت سازی قرارگرفته اند. باتوجه با ماهیت ارتجاعی رژیم جمهوری اسلامی وبا توجه به عدم کارائی اکثریت سازمانهای سیاسی ایران وباتوجه به فرهنگ تخریبگرانه و تفرقه افکنانه بسیاری ازمدعیان دمکراسی خواهی؛وباتوجه به فقدان سازمان یافتگی مردم ناراضی کشور، خطرآن وجود دارد که باردیگرغافلگیرانه " ناظر" رویداد فاجعه آمیزدیگری درایران باشیم.
عده ای ازفعالین سیاسی مدتها است که تلاش میکنند تارهبران و کادرهای "اپوزیسیون ملی – دمکرات" ایران رامتوجه خطر" بقای" رژیم کنونی ویا خطرمداخله نظامی و" آلترناتیوسازی" قدرتهای خارجی بکنند.امابعلت فقدان آینده نگری وفرسودگی بخش بزرگی از این محافل،نتیجه مطلوبی تاکنون حاصل نشده است ولذاازاین محافل سلب امید کرده ایم.همچنین ازمصاحبت با "روشنفکرانی" که اززمان خمینی تاکنون به اشکال مختلف با "مراجع قدرت" ارتجاعی مماشات میکنند وبرای رفتارفرصت طلبانه وتخریبگرانه خودهنوز" تئوری" می بافند، خسته
شده ایم. ودریافته ایم که بیش ازاین نباید وقت ونیروی خود را باچنین مخاطبینی تلف کنیم .ما بعنوان بخشی از کوشندگان سیاسی که ازحاکمیت گذشته وکنونی وهمچنین ازدرون اپوزیسیون تجارب فراوانی بدست آورده ایم ، باین نتیجه رسیده ایم که باید تلاش خود رادرمیان آن عده ازکوشندگان صاحبنظرکه ازفرهنگ سلوک و منش دمکراتیک برخوردارهستند وآماده اند با تلاش دستجمعی درراه سازماندهی جنبش دمکراسی خواهی ایران گام بردارند،یارگیری کنیم و دوشادوش آنان درداخل و خارج از کشوربه مبارزه ادامه دهیم. ماهنوز امید داریم که با توسل به تدابیرخردگرایانه کوشندگان سیاسی دمکرات ایران و با تکیه به خواستهای مردم ستمدیده کشور،با پذیرش کثرت گرائی سیاسی و فراکسیون های سیاسی – نظری ،بتوانیم بصورت "فراگروهی" به طرفداری ازمبانی اعلامیه جهانی حقوق بشر،همبستگی ملی ونهادینه کردن دمکراسی گام برداریم و به روند شکل گیری آلترناتیو دمکراتیک ومطلوب مردم ایران یاری رسانیم .بهمین دلیل ازشمابعنوان بخشی از فرهیختگان ایران دعوت میکنیم که دراین مسیرتا آنجا که توان دارید ما را یاری رسانید.
کوششهای سیاسی- انسانی ما تک بعدی نیستند وتنهابرای "تغیرنهائی ساختارقدرت سیاسی "خلاصه نمیشود،بلکه درزمینه های حقوق مدنی وشهروندی وزندگی روزمره مردم نیزباید به تلا شهای خود ادامه دهیم. وازآنجائیکه با
خبرهستیم نقش فعالانه ای برای "دفاع ازحقوق بشردرایران " برعهده گرفته اید،از شما بطوراخص تقاضامیکنیم:
١- بامشارکت سایرکوشندگان وسازمانهای مدافع حقوق بشرایرانی ومجامع بین المللی، برای تدارک وبرگزاری "کنفرانس جهانی دفاع از حقوق بشر درایران"، در یکی ازکشورهای(اروپا، آمریکا، کانادا) اقدام بفرمائید.چنین کنفرانسی میتواند برای آخرهفته مثلاً دربروکسل که پایگاه اتحادیه اروپا میباشد برگزارگردد.
٢- به شما پیشنهاد میکنیم که برای امورتدارکاتی وبرگزاری کنفرانس بهتراست که سازمانهای سیاسی موجود ایرانی دخالت نکنند. درصورت تمایل، میتوانید ازافراد بیغرض ودمکرات منش سیاسی دعوت به همکاری کنید.
( زیرا نگران آن هستیم که بارمنفی حاکم درمناسبات درونی خود رادرچنین کنفرانسی نیزمنعکس سازند).
٣- دراین کنفرانس میتوان از شخصیت های نامدار مدافع حقوق بشردعوت به سخنرانی کرد وعلاوه برآن، فیلم های مستند درباره قتل عام و شکنجه زندانیان سیاسی ،ترورمخالفین رژیم ، قتل های زنجیره ای، سنگسار وغیره رابه معرض نمایش گذاشت و همچنین با برگزاری نمایشگاه عکس و اسناد مختلف ، محتوای کنفرانس را غنی ساخت . ( دراینباره میتوانیم امکانات خود را دراختیار شما بگذاریم).
٤- برای فراهم کردن امکانات (محل برگزاری کنفرانس،لوازم فنی، محل اقامت وتسهیلات سفر) میتوان
به اتحادیه های کارگری ، بنیادهای طرفدارحقوق بشر و مدافعان دمکراسی مراجعه کرد.

دوستان عزیز:
سالها است که این رژیم دست به جنایت میزند وبرای بقا خود هرروزمرتکب جنایت دیگری میشود.هر روز شاهد پایمال شدن ابتدائی ترین حقوق انسانی مردم درایران هستیم و زندانیان سیاسی درشرایط بدی بسرمی برند.
با کوششهای پراکنده و عکس العمل های ناهمگون نمیتوانیم ازپایمال شدن حقوق بشردرایران جلوگیری کنیم. ضروری است که نیرو وامکانات خود را درسطح جهان همآهنگ سازیم وبطورسازمان یافته و کوبنده در مقابل رژیم ایستادگی کنیم، آنگاه احترام وهمبستگی نیروهای دمکرات جهان را نسبت به خود و مردم میهنمان جلب خواهیم کرد.
امیدواریم که دراین مسیر پیشگام شوید و مطمئن باشید که انسانهای دردمند بیشماری باشما همگام خواهند شد.

با احترام- حسن ماسالی