 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
تهران- خبرگزاري كار ايران
عضو شوراي مركزي دفتر تحكيم وحدت گفت: شركت در انتخابات فرمايشي به نفع مردم و منافع ملي نيست بلكه ساختار اقتدارگرايان را تقويت ميكند و از اين طريق اقتدارگرايان مقبوليت از دست رفته خود را بار ديگر به دست ميآورند.
به گزارش خبرنگار "ايلنا", علي افشاري عصر روز دوشنبه در دانشگاه اميركبير با بيان اينكه در انتخابات رياستجمهوري سردرگمي وجود دارد، گفت: انتخابات در كشور جايگاه مشخصي ندارد و ديدگاه غالب در كشور اين است كه انتخابات بايد يك شكل غالب داشته باشد و عدهاي فقط بياند در انتخابات شركت كنند كه اين يك نگاه ابزاري به انتخابات است و به خودي خود واجد ارزش نيست بلكه مهمترين ارزش و جايگاه انتخابات در پيشبرد فرايند دموكراسي است و شركت در انتخابات به معني ايجاد دموكراسي نيست.
وي تصريح كرد: اگر در ساختار قدرت انتخابات جنبه زينتي داشته باشد، انتخابات معني ندارد چرا كه انتخابات زماني معني پيدا ميكند كه با برگزاري آن، مردم به مطالبات خودشان برسند و انتخابات بر اساس مناسبات موجود به وجود آيد.
افشاري، انتخابات را يك كالاي وارداتي به كشور دانست و اظهار داشت: در كشور ما انتخابات يك كالاي وارداتي است و تشكيل اولين مجلس در كشور، متناسب با سطح فرهنگ مردم نبود و جامعه از فرايند تحول در خود به مجلس ملي نرسيد.
وي افزود: در دوره مشروطه مجلس تا حدودي قدرت داشت و فضاي سياسي را رقم مي زد، اين حالت تا دوره پهلوي اول ادامه داشت اما با حاكم شدن اقتدارگرايي در زمان پهلوي اول، مجلس به يك مجلس فرمايشي تبديل شد، در دوره پهلوي دوم نيز تا سال 32 مجلس دوباره قدرت گرفت و از قدرت شاه كاسته شد اما از سال 32 به بعد دوباره اقتدارگرايي به كشور برگشت و مجلس زينتي شد.
افشاري ادامه داد: بعد از انقلاب مجلس اول در يك فضاي باز تشكيل شد و مجلس تا سال 60 اقتدار داشت اما از سال 60 به بعد شاهديم كه مجلس ديگر تصميمگير نهايي نيست و اين حالت تا مجلس پنجم ادامه داشت.
عضو شوراي مركزي دفتر تحكيم وحدت گفت: دوم خرداد افكار عمومي را به سمتي برد كه مجلس ششم يك مجلس مقتدر باشد اما مجلس ششم نيز با تمام تلاشهايي كه نمايندگان در آن مقطع انجام دادند، نتوانست كاري از پيش ببرد.
افشاري با بيان اينكه هشت سال گذشته نشان داد كه انتخابات هيچ كمكي به ما نميكند، اظهار داشت: برخي انتخابات را به عنوان فرصتي براي عقبنشيني ساختار قدرت ميدانند ولي تجربه هشت ساله دولت خاتمي نشان داد كه اين امر هيچ كمكي به اين امر نميكند و ساختار سياسي كشور به گونهاي طراحي شده است كه تا زماني كه بخشهاي انتصابي نخواهند، بخشهاي انتخابي توانايي اعمال نظر ندارند و به همين دليل است كه معتقدم قبل از شركت در هر انتخاباتي بايد ساختار فعلي را اصلاح كرد.
وي در خصوص كانديداي مطرح اصلاح طلبان در انتخابات رياستجمهوري اظهار داشت: اگر ما به اين نتيجه برسيم كه ساختار قدرت اجازه يك انتخابات آزاد را خواهد داد, عملكرد كانديداهاي مطرح اصلاحطلبان در چند سال گذشته نشان داده است كه آنها گزينههاي مناسبي نيستند.
افشاري در ادامه تصريح كرد: هاشمي رفسنجاني كه به شهادت خود، يك چهره اقتدارگراست و با توجه به برخورد مجلس ششم با او زماني كه قدرت را بدست بگيرد، به دنبال انتقام از منتقدين زمان مجلس ششم خواهد رفت.
وي افزود: گزينه معين و جبهه مشاركت، هشت سال بهترين فرصت را داشتند تا بهترين كارها را انجام بدهند ولي نتوانستند و كروبي نيز جزو همين ساختار است و تفكرش متفاوت با ساختار فعلي در كشور نيست، حتي زماني كه نمايندگان مجلس در دوره ششم دست به تحصن زدند، او به مخالفت با تحصن پرداخت، با اين وجود او چگونه ميخواهد در كشور تغيير ايجاد كند.
افشاري با بيان اينكه ساختار قدرت نيازمند يك مشاركت حداكثري است، گفت: ساختار قدرت نه ماه است كه كارناوال انتخاباتي براي مشاركت حداكثري مردم راه انداخته است، به اعتراف همين آقايان هرقدر كانديدا بيشتر باشد، مشاركت حداكثري هم بيشتر ميشود به همين علت در اين نه ماه، روز به روز به تعداد كانديداها افزوده ميشود تا مردم بيشتر در انتخابات شركت كنند.
عضو شوراي مركزي دفتر تحكيم وحدت در خصوص انتقادهاي جبهه مشاركت به دفتر تحكيم وحدت اظهار داشت: عدهاي فكر ميكنند كه خاتمي دوم خرداد را به وجود آورد, خاتمي و جبهه مشاركت مخلوق دوم خرداد بود و دوم خرداد توسط جنبشهاي اجتماعي و دانشجويي و تلاش آنها بوجود آمد.
وي تصريح كرد: ديدار تحكيم وحدت طيف شيراز با حزب مشاركت نشان داد كه آنها براي رسيدن به قدرت همه كار ميكنند و حتي از گروهي كه هيچ مشروعيتي ندارد، حمايت ميكنند البته اين ديدار نشان داد كه كدام جريان در دانشگاهها به طور واقعي مستقل است.
افشاري افزود: به نظر من احزابي مثل مشاركت بايد از ساختار قدرت كنار بكشند و دوباره به بازسازي خودشان بپردازند, تا بتوانند مشروعيت از دست رفته خود را به دستآورند.
