 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
چندي پيش، محافل مطبوعاتي اعلام كرده بودند كه قرار است در ادامه گفت‌وگوهاي تهران و برلين، «فولكر روهه» رئيس كميسيون سياست خارجي پارلمان آلمان به همراه معاون خود «هانس اولريش كلوزه» به ايران بيايند اما شماري از رسانه‌هاي آلماني، خبر لغو سفر اين دو نفر را منتشر كردند. در عين حال گفته مي‌شود شماري از نمايندگان پارلمان آلمان به همراه تعدادي از نمايندگان دموكرات و جمهوري‌خواه سناي آمريكا و يك ژنرال عالي‌رتبه سابق آلمان، سندي را تنظيم كرده‌اند كه در آن به مسأله روابط تهران – واشنگتن پرداخته شده است و قرار است در اختيار مقامات ايراني قرار بگيرد. آنچه در ذیل میآید متن کامل این سند است:
توافق عمومي:
1- اين امر تأثيرگذار است كه هم آمريكا و هم اروپا موقعيت ايران را بپذيرند.
2- در صورت ابتكار عمل اروپا يا آمريكا امكان اينكه تلاش ايران براي يك دوره سوخت هسته‌اي كمتر شود، كاهش مي‌يابد.
الف) ايران برخلاف قرارداد امنيتي، پيمان منع گسترش تسليحات اتمي را نقض كرده است.
ب) ساير كشورها به‌خصوص روسيه و چين بايد در يك زمان ديرتر در اين پروسه ديپلماتيك وارد شوند.
3- پذيرش بلادرنگ پروتكل الحاقي از سوي ايران و پايبندي به آن تأثيرگذار است.
الف) تصويب اين قوانين اعتمادساز به‌عنوان نشانه حسن‌نيت ايران اجتناب‌ناپذير هستند.
ب) ايران علاوه بر اين بايد خود را براي يافتن راه‌حلي براي ساير مسائل باقي‌مانده در راستاي همكاري‌هاي بيشتر و كامل با آژانس بين‌المللي انرژي اتمي موظف سازد.
4- هر يك از قراردادهاي منعقد شده بايد با يك مهلت متناسب همراه باشد.
الف) حمايت و ميانجيگري آمريكا از كشورهاي اروپايي بايد در يك چارچوب زماني مشخص انجام شود.
ب) آمريكا نيز بايد وقت كافي در اعتبار اين امر قرار دهد.
5- آمريكا و اروپا بايد به تلاش‌هاي خود به منظور پيشبرد روند صلح خاورميانه ادامه دهند.
الف) آمريكا بايد اجازه دهد كه شركاي اروپايي خود در برنامه صلح خاورميانه به‌طور مجدانه مشاركت داشته باشند.
برخي قراردادهاي ميان آمريكا و اروپا درخصوص برنامه‌هاي هسته‌اي ايران
1- هرگونه توافي ميان اتحاديه اروپا و آمريكا برمبناي آخرين قرارداد بين سه كشور و ايران باشد. در راستاي هماهنگي با نقطه نظرات كشورهاي اروپايي بايد قراردادهاي درازمدتي به شرح زير ارائه شود:
الف) ايران تلاش خود براي توقف دستيابي به چرخه سوخت را تأييد كند.
ب) ايران توقف هر نوع برنامه غني‌سازي اورانيوم به منظور توليد اورانيوم هگزافلورايد و كالاهاي نيمه تمام را تأييد كند.
ج) ايران توقف كامل تلاش براي دستيابي به پلوتونيوم را تأييد كند.
د) ايران توقف هرگونه تلاش براي دستيابي به راكتور آب سنگين را تأييد كند.
و) ايران بر بازرسي‌هاي متعدد از راكتورهاي بوشهر تأكيد داشته و آن را مجاز اعلام كند.
2- چنانچه ايران به تمام موارد مذكور در بند 1 به‌طور كامل جامه عمل بپوشاند، موارد زير در مقابل آن به انجام خواهد رسيد:
الف) آغاز ميانجيگري ميان آمريكا و ايران با هدف از سرگيري روابط ديپلماتيك صورت خواهد گرفت.
ب) آغاز ميانجيگري ميان آمريكا و ايران با هدف از سرگيري روابط اقتصادي صورت خواهد پذيرفت.
ج) در صورتي كه ايران به تعهدات خود و موارد خواسته شده جامه عمل بپوشاند، آمريكا از تلاش 3 كشور اروپايي براي عضويت اين كشور در سازمان تجارت جهاني حمايت خواهد كرد.
د) از سرگيري روابط تجاري ميان ايران و اروپا و عقد قراردادهاي همكاري ميان آنها.
و) آمريكا نيز همانند اروپا از حق ايران براي راكتور آب سبك در بوشهر حمايت مي‌كند.
ه) آمريكا همانند اروپا از ورود ايران به بازار سوخت بين‌المللي به شرط رعايت اصول امنيتي و قانوني حمايت مي‌كند.
3- چنانچه ايران به‌طور رسمي و مستند از دستيابي به تسليحات چشم‌پوشي كند توافقي مبني‌بر عدم تهاجم نظامي به ايران ميان اين دو كشور و تمامي شركايش منعقد خواهد شد.
4- گفت‌وگوهاي موازي با ايران بايد با هدف حل مسائل باقي‌مانده ادامه يابد. 3 كشور آلمان، فرانسه و انگليس ميزبان‌هاي خوبي براي اين امر هستند.
موارد ذيل مي‌تواند جاي بحث داشته باشند:
الف) به رسميت شناختن اسرائيل از سوي ايران به‌عنوان كشوري يهود در منطقه
ب) قرارداد بين‌المللي همانند مبارزه با تروريسم (بخصوص عدم حمايت مالي ايران از حزب‌الله)
ج) تلاش براي برقراري ثبات و دموكراسي در منطقه
د) علاقه‌مندي‌هاي مشروع و قانوني ايران درخصوص مسائل امنيتي
و) علاقه‌مندي‌هاي اقتصادي ايران به‌خصوص در راستاي از سرگيري روابط اقتصادي با آمريكا
ه) حقوق بشر
5- غفلت ايران از موارد مذكور در بند 1 نكات زير را به همراه خواهد داشت:
الف) آمريكا در كنار اروپا براي ارجاع پرونده هسته‌اي ايران به شوراي امنيت سازمان ملل اقدام خواهد كرد.
ب) آمريكا در روابط خود وضعيت كنوني را ادامه خواهد داد.
ج) تحريم گسترده عليه ايران را به‌كار مي‌گيرد.
تعدادي از تنظيم‌كنندگان اين سند:
1- كارل تنودرگوتنبرگ (نماينده سوسيال مسيحي پارلمان آلمان)
2- رولف موتسنيش (نماينده سوسيال دموكرات پارلمان آلمان)
3- ديتمار نيتان (نماينده سوسيال دموكرات پارلمان آلمان)
4- روبرشت پولنتس (نماينده دموكرات مسيحي پارلمان پارلمان آلمان)
5-دكتر يوهانس رايسنر كارشناس خاورميانه مؤسسه تحقيقات و استراتژيك آلمان
6- دكتر مايكه هالتزل
7- جيم دابينز
8- دكتر استفان‌اف. لابه
9- ديويد آلبرايت
10- دكتر جان هالزمن
11- كلاوس نويمن
