خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: سياسي خارجي
البرادعي تصريح كرد: ايران مانند هر كشور ديگري حق داشتن سوخت هستهيي و توانايي غنيسازي اورانيوم را دارد، تاكنون مدركي دال بر نظامي بودن فعاليتهاي هستهيي ايران نيافتهايم.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، محمد البرادعي، مديركل آژانس بينالمللي انرژي اتمي در گفتوگو با روزنامهي الشرق الاوسط، چاپ لندن افزود: اعتراضات مطرح شده عليه ايران به اين خاطر است كه اين كشور بدون مطلع كردن آژانس برنامههاي هستهيي خود را آغاز كرد.
وي در مورد سخنراني اخير كمال خرازي و تاكيد ايران بر پيروي از همهي بندهاي معاهدهي منع گسترش سلاحهاي اتمي كه از جمله آن داشتن حق غني سازي براي اهداف مسالمت آميز ميباشد، گفت: طبق معاهدهي مذكور هر كشوري حق داشتن سوخت هستهيي و از جمله غني سازي را دارد و اين امر مخالف اين معاهده نميباشد، اما ترس اصلي از اينست كه اين تكنولوژي به مناطق حساسي همچون خاورميانه راه پيدا كند؛ اما اگر اين موضوع بخواهد حل شود، نبايستي فقط بر ايران فشار آورد؛ بلكه بايد راه حل جلوگيري از انتشار تكنولوژي هستهيي به صورت عادلانه اجرا شود و به نظر من بايد معاهدهاي وجود داشته باشد كه در آن تصريح شود، انتشار تكنولوژي هستهيي براي جامعهي بينالملل خطر به شمار ميآيد.
وي افزود: با توجه به اين طرح، بدون اينكه خطر سو استفاده از تكنولوژي هستهيي ما را تهديد كند هر كشوري ميتواند انرژي برق داشته باشد و حق استفاده از سوخت هستهيي را هم خواهد داشت.
البرادعي گفت: نه من و نه هيچ كس ديگري نميگويد كه غني سازي مخالف معاهده NPT ميباشد، اما انتقادي كه از ايران ميشود به اين خاطر است كه چرا برنامههاي هستهيي خود را به صورت پنهاني آغاز كرد؛ بدون اينكه آژانس هستهيي را در جريان بگذارد؟
وي بدون توجه به توضيحات مقامات كشورمان درباره عدم اعلام برنامهي هستهيي ادامه داد: اين كشور چندين سال است كه به صورت غيرآشكار به اجراي برنامههاي هستهيي خود ميپرداخته است؛ طبق معاهده منع گسترش سلاح هستهيي غني سازي اورانيوم از نظر قانوني مجاز ميباشد؛ اما در عمل ترس از گسترش تكنولوژي آن وجود دارد؛ آنهم نه فقط در ايران؛ بلكه در هر گوشهاي از جهان و اين خطر بزرگي است كه نظام منع گسترش سلاح اتمي با آن مواجه است و همانطور كه در ارايه پيشنهادم گفتم ميبايست قدرت ضمانت اجرايي آژانس بيشتر شود و همين طور نقش شوراي امنيت نيز افزايش پيدا كند. به عنوان مثال بتواند در مقابل كشورهايي همچون كرهي شمالي كه از معاهده خارج مي شوند و برنامههاي هستهيي خود را ادامه ميدهند تصميمات مناسبي اتخاذ كند.
وي در پاسخ به اين سوال كه آيا پروندهي هستهيي ايران با توجه به اين كه اين كشور اعلام نموده كه فعاليتهاي هستهيي خود را از سر ميگيرد، به شوراي امنيت ميرود؟ گفت: ايران طبق معاهدهاي كه با كشورهاي اروپايي داشته است به صورت داوطلبانه حاضر شده است عمليات غني سازي را معلق كند و شوراي حكام آژانس هستهيي از من خواسته است كه هر گاه موضع ايران در اين مورد تغيير كند و يا اينكه عمليات غني سازي را آغاز كند اين مورد را به اين شورا اطلاع دهم و وظيفهي من نيست كه اين امر را به شوراي امنيت نيز گوشزد كنم و ديگر اين شوراي حكام آژانس است كه تصميمگيري ميكند.
البرادعي در پاسخ به اين سوال كه آيا پروندهي هستهيي ايران همانند عراق به صورت نظامي حل ميشود و يا اينكه به صورت مسالمت آميز پايان مييابد گفت: شرايط ايران با عراق خيلي تفاوت دارد؛ زيرا عراق در گذشته به خاطر جنگ با كويت به شدت زير نظر شوراي امنيت قرار داشت و از طرف ديگر اين كشور برنامههاي نظامي هستهيي داشت؛ ولي دربارهي ايران تاكنون به هيچ سند و مدركي دال بر نظامي بودن فعاليتهاي هستهيي ايران دست نيافتهايم. از طرف ديگر هم اكنون اغلب كشورها حل مسالمت آميز پروندهي هستهيي ايران را ممكن ميدانند و مناسب نميدانند كه اين پرونده به شوراي امنيت برود.
وي درباره مذاكرات ايران و اروپا افزود: هم اكنون مذاكرات بين ايران و اروپا در جريان است و به نظر من بهترين راه براي حل پروندهي هستهيي ايران همين مذاكرات ميباشد و از طرفي در اين مذاكرات دربارهي كليه مسايل مربوطه بحث و گفت و گو ميشود و از جمله آنها بررسي ضمانتهاي ايران براي مسالمت آميز بودن اين فعاليتها مي باشد و اگر كمي صبر و حوصله شود اميدوارم كه در آينده اين مذاكرات به نتايج خوبي بينجامد.
وي در ادامه اين گفتوگو گفت: به نتيجه مطلوب رسيدن اين مذاكرات نياز به وقت دارد و من از طرفين خواستهام كه در اين امر خويشتن داري كنند و مخصوصا از طرف ايراني خواستهام كه به صورت يكجانبه اقدام به كاري نكند و ما بايد بيشترين تلاش را كنيم تا اين مسئله از طريق ديپلماسي حل شود و به نظر من راه حل نظامي هيچ مشكلي را حل نميكند، بلكه طرفين آن زيان ميبينند.
البرادعي در پاسخ به اين سوال كه آيا تلاشهاي كشورهايي همچون آمريكا كه اينقدر مساله هستهيي ايران را حساس ميكنند باعث نميشود كه كشورهايي همچون ايران به تدريج از معاهدهي منع گسترش سلاح هستهيي خارج شوند و به آن اطمينان نداشته باشند؟ گفت: بحران بياعتمادي به وجود آمده نسبت به اين معاهده را قبول دارم؛ اما آژانس اتمي دچار اين بحران نشده است و اين مسئله را در مورد پرونده عراق و ايران به خوبي ميتوان مشاهده كرد و عقيده دارم كه خروج اعضاء از اين معاهده راه حل خوبي نيست و باعث افزايش بحران در منطقه و جهان مي شود و درباره ايران نيز فكر نميكنم كار به اين جا كشيده شود كه اين كشور از معاهده خارج شود بلكه معتقدم اين كشور به حق قانوني خود دست پيدا كند.
وي در اين باره به جامعه جهاني تاكيد كرد كه فعاليتهاي هستهيي ايران كاملا مسالت آميز ميباشد، اين آن چيزي است كه در خلال عمليات بازرسي و گفتوگوهاي اروپا و ايران به بحران حساسيت داريم.
البرادعي در پاسخ به اين سوال كه چرا ايران از معاهده خارج نميشود با توجه به اين كه كشورهايي همانند اسرائيل، هند و پاكستان اين معاهده را نپذيرفتهاند و هم اكنون نيز ساخت سلاح هستهيي را ادامه ميدهند بدون اين كه با هيچ گونه تهديد بينالمللي مواجه شوند؟ گفت: كشورهايي همچون اسرائيل، هند و پاكستان از ساليان قبل كه اين معاهده وجود نداشت و حساسيت جامعه بينالملل به اين شكل نبود شروع به فعاليت هستهيي كردهاند، اما به تدريج كه حساسيت جامعه جهاني به اين مسئله بسيار بيشتر شد كشورهاي همچون كره شمالي و عراق به اين امر اقدام كردهاند؛ ولي با وجود اين در نظر داريم به كشورهايي داراي سلاح هستهيي و اين سه كشور نامهاي بنويسيم و به آنها اخطار بدهيم كه بايد سلاحهاي هستهيي خود را نابود كنند؛ زيرا داشتن سلاح اتمي موجب ميشود تا كشورهايي ديگر نيز تشويق شوند اين سلاح را داشته باشند.
البرادعي در پاسخ به اين سوال كه آيا هم اكنون كشورهاي داراي سلاح هستهيي اقدام به نابود كردن اين سلاحها ميكنند و چرا كشورهايي همچون ليبي و ايران همين كه اقدام به فعاليت هستهيي صلح آميز ميكنند با دشواريها و اعتراضات بينالمللي روبرو شوند؟ گفت: كشورهايي كه صاحب انرژي هستهيي هستند چون كه عضو معاهده مي باشند ملزم هستند اين انرژي را در راه مسالت آميز استفاده كنند. سه كشور اسرائيل، هند و پاكستان نيز به اين معاهده نپيوستهاند. كشور ليبي نيز كه عضو معاهده ميباشد اين معاهده را نقض كرده است زيرا با اهداف نظامي برنامههاي خود را پيش ميبرد؛ در مورد ايران نيز ترديدهايي درباره مسالت آميز بودن اهداف ايران وجود دارد و اين مساله نيز به اين خاطر است كه ايران فعاليت هستهيي را به صورت غير آشكار انجام ميداده است و آژانس هستهيي را در جريان فعاليتهايش قرار نميداده است. البته در حال حاضر هيچ گونه ضمانت اجرايي براي اين كه كشورهاي صاحب سلاح اتمي دست از آن بردارند وجود ندارد و به عبارت ديگر هم اكنون كشورهاي جهان دو دستهاند؛ عدهاي سلاح هستهيي دارند و عدهاي ديگر كه اين سلاح را ندارند و من نيز اين مسئله را در سخنراني هاي عمومي خود اعلام كرده و گفتهام كه نبايد اين وضعيت ادامه پيدا كند؛ زيرا تا هنگامي كه كشورهايي با سلاح اتمي وجود دارند كشورهايي ديگر احساس امنيت نميكنند.