چهارشنبه 21 اردیبهشت 1384

اعظم طالقاني در نامه اي به شاهرودي: يأس و نااميدي مردم و چالش ميان مردم و حاكميت همواره فرصتي براي دخالت نيروهاي خارجي بوده است، ايلنا

تهران- خبرگزاري كار ايران

اظهارات رئيس قوه قضاييه در خصوص مشكلات دستگاه قضايي و انتشار آن در مطبوعات در روز چهاردهم ارديبهشت ماه، اعظم طالقاني؛ دبيركل جامعه اسلامي زنان نامه‌‏اي براي وي ارسال كرد.

به گزارش "ايلنا"، در اين نامه آمده است: براي گفتن اين حرف‌‏ها بسيار دير شده، زيرا اين تصور را در ذهن متبادر مي‌‏كند كه چون نهمين دوره انتخابات رياست جمهوري نزديك است، چنين نقدي از جانب حضرتعالي شنيده مي‌‏شود، اگر اعتقاد بر اين بود هنگامي كه بسياري از اتفاقات در سال هاي قبل رخ مي‌‏داد، مي‌‏توانست اين انتقادات در آن هنگام انجام شود و امروز جمهوري اسلامي كه در شرايط بسيار حساس تاريخي كه تنگناها و تنش‌‏ها در سياست خارجي به اوج خود رسيده، تذكرات اساسي را مطرح مي‌‏كنيد تا شايد مردم نسبت به قوه قضاييه كه يكي از اركان سه قوه مي‌‏باشد و در حفظ صيانت و استحكام سيستم‌‏هاي سياسي در اين روزگار نقش بسزايي دارد، اميدوار و دلگرم گردند.
وي در ادامه اين نامه با يادآوري حضور اعتراضي خود در مقابل زندان اوين در مورد مساله پرونده زهرا كاظمي، تصريح كرده است: در آن زمان حرف من اين بود كه وقتي يك نفر بازداشت مي شود و پس از چند روز متاسفانه خبر مرگش به گوش خانواده‌‏اش و مردم مي‌‏رسد، چه تأثيري در روح و روان آنها مي‌‏گذارد و خانواده هاي زندانيان از جمله مادران و همسران‌‏شان پس از اين واقعه چه روزها و شب‌‏هاي هولناكي را بايد تحمل كنند و فاجعه بارتر وقتي است كه بدون هيچ مقدمه‌‏اي و به خصوص بدون اين كه كسي مسووليت چنين جنايتي را به عهده گيرد، گفته مي‌‏شود خانم زهرا كاظمي در بازداشت كشته شد. از آنجا كه مردم متبلور حضور حضرت حق در تمام شئونات زندگي انسان هستند و شما مي‌‏خواهيد به اين مردم خدمت كنيد، بسيار مطلوب بود كه اصل گفتن مشكلات به مردم را از ابتدا رعايت مي‌‏كرديد.
طالقاني در ادامه نامه خود با اشاره به اين كه شما در مباحث انتقادي كه داشتيد سه ديدگاه قضايي را مطرح نموديد، آورده است: به هنگامي كه قانون اساسي در مجلس خبرگان تدوين مي شد، آنچه مسلم است ديدگاه سوم مد نظر بوده و شما مي‌‏توانستيد اين ديدگاه را در مسند رياست قوه قضايي آنچنان برنامه‌‏ريزي كنيد و آموزش دهيد و بر آن تأكيد ورزيد كه امروزه به صورت يك فرهنگ اكثريتي گسترش يافته باشد؛ نه اين كه اقليتي سرنوشت مردم ستم ديده را در دست گيرد و آن كنند كه امروز دريغ‌‏ها و افسوس‌‏ها از زبان همه جاريست.

تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 

اي كاش در انتخابات شوراها و مجلس هفتم هم اينگونه نظرتان را اعلام مي‌‏كرديد كه ما به طور ميانگين هر سال يك انتخابات برگزار مي‌‏كنيم. كيفيت و ويژگي‌‏هاي انتخابات ما منحصر به فرد است، چون تكيه آن بر مردم است، شما بايد در اذهان يك سويه نگرها جا مي‌‏انداختيد كه شرايط انتخابات در ايران با كشورهاي توسعه يافته بسيار متفاوت است. در‌‏آن كشورها مشروعيت نظام بستگي به مردم ندارد اگر 30 الي 40 درصد در انتخابات شركت كنند، سيستم كار خود را ادامه داده و تغييرات اساسي و فروپاشي رخ نمي‌‏دهد، ولي در اينجا غير از اين است. در تاريخ سياسي ايران شاهديم كه هرگاه مردم دچار يأس و نوميدي شده و چالش بين مردم و حاكميت به وجود آمده، بهترين فرصت براي دخالت نيروهاي خارجي و استعمارگران بوده، تاريخ دگرگوني پس از نهضت مشروطه و نهضت ملي را به خاطر بي تفاوتي مردم دائماً به يادمان مي‌‏آورد.

Copyright: gooya.com 2016