 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: فرهنگ و ادب - كتاب
جلد دوم از مجموعه “داد بي‌داد” خاطرات زندان زنان سياسي در دوران پهلوي، در انتظار اخذ مجوز به سر مي‌برد.
به گزارش خبرنگار بخش كتاب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، جلد اول اين كتاب در نمايشگاه كتاب امسال ازسوي نشر بازتاب‌نگار عرضه شد كه قرار بود جمع‌آوري شود، اما نشد.
بردائي ـ از مسؤولان اين مركز نشر ـ در توضيح به خبرنگار ايسنا گفت: جلد دوم كتاب را اواخر پاييز و اوايل زمستان براي دريافت مجوز به وزارت ارشاد برده‌ايم، بعد از نزديك به چهار ماه، به ما گفتند كه تازه كتاب را براي مقامات مسؤول فرستاده‌ايم؛ البته نمي‌دانم منظورشان كدام مقامات بود. احتمالا مقاماتي خارج از وزارت ارشاد.
وي ياد‌آور شد: گير ماجراي مميزي كتاب در اين تناقض‌ها نيست، بلكه ممميزي اساسا غير قانوني است. ازسوي ديگر، كتابهايي كه مجوز دارند چرا در نمايشگاه جمع‌آوري شدند؟ اصلا من ناشر واقعا با چه كسي طرف هستم و اين مقامات مسؤول چه كساني هستند؟ جلد اول اين كتاب هم چون مجوز داشت، از اعتبار مجوز ارشاد دفاع كردم و آن‌را برنداشتم و نمي‌دانم چرا اقدام اساسي در اين باره صورت نمي‌گيرد؟ اگر مجوزي كه وزارت ارشاد مي‌دهد معتبر نيست، پس تكليف ما چيست؟ اساسا مميزي را بايد زير سؤال برد و مميزي خواننده را فقط بايد به رسميت بشناسيم، اين مميزي واقعي است كه اگر كتابي را نپسنديد، نمي‌خرد و نمي‌خواند. چرا مردمي كه هر انتخابي مي‌كنند مقدس عنوان مي‌شود، در بحث كتاب، موسيقي، فيلم و... به كساني نياز دارند كه برايشان انتخاب كنند؟ اين چه نوع پارادوكسي است؟
اين كتاب دربرگيرنده‌ي خاطرات زندان زنان سياسي در دوران محمدرضا شاه بين سال‌هاي 1357 - 1352 مي‌باشد.
